Ramaayanam | మా పాతింటి వెనుక పెరడును ఆనుకుని ఓ రైతు కుటుంబం ఉండేది. మేం అప్పుడప్పుడూ మా పెరట్లోని మక్కజొన్న చేన్లో దాగుడు మూతలు ఆడేవాళ్లం. చేను తొక్కొద్దని మా పెద్దవాళ్లు చెప్పినా వినిపించుకోకుండా, మొక్కల మధ్య
Ramaayanam | ఎక్కడెక్కడి చుట్టాలో వచ్చి.. రోజులకొద్దీ మా ఇంట్లో అలా ఉండిపోయేవారు. వాళ్లలో ఎక్కువమంది మా ఊర్లో ఉన్న డాక్టర్ల దగ్గర వైద్యం చేయించుకోడానికి వచ్చేవారు. ఇందులోనూ ప్రకృతి వైద్య విభాగం వేరే! ఆయుర్వేదం
Ramaayanam | మా ఇంట్లో మేము మాత్రమే ఉన్న సందర్భాలు చాలా తక్కువ. ఎప్పుడూ ఎవరో దూరపు బంధువులో, తెలిసినవాళ్లో వచ్చి ఉండేవారు. బాగా దగ్గరివాళ్లయితే తప్ప మాకు ఆ చుట్టరికాలే తెలిసేవి కావు. అదంతా ఓ పెద్ద కథ. ఒక పూటలో ముగ�
Ramaayanam | అంతలో పులి వచ్చి ఆ పిల్లకేసి గాండ్రించి చూస్తూ ఉంటుంది. పిల్ల ఏడుస్తూ.. ‘దింపనైనా దింపు.. మింగనైనా మింగు’ అంటుంది. ఆ పులికి రెండోదే నచ్చి అదే చేస్తుంది. ఆ మింగడంలో పిల్ల చిటికెన వేలు కిందపడిపోయి, కొన్నా
Ramaayanam | మొదటిసారి నాకు ఇంగ్లిష్‌ అంటే ఆసక్తి కలిగించింది తొమ్మిదో తరగతిలో వాసుదేవరావు సార్‌. సహజంగా పల్లెటూళ్లో తెలుగు మీడియంలో చదివిన వాళ్లకు ఇంగ్లిష్‌ అంటే భయం ఉంటుంది. కానీ, ఆయన పాఠం చెప్పాడంటే ఎంత మొద్
Ramaayanam | స్కూల్లో నేను అన్ని నోట్స్‌ చాలా నీట్‌గా రాసేదాన్ని. క్లాస్‌లో చెబుతున్నప్పుడో, లీజర్‌ పీరియడ్‌లోనో రాసుకుని, ఇంటికి తక్కువ హోమ్‌వర్క్‌తో వచ్చేదాన్ని. ఇంటికొచ్చి బ్యాగ్‌ పక్కన పెట్టామంటే.. మళ్లీ పొ
Ramaayanam | పోగొట్టుకునే విషయంలో మా నాన్న నాకు ఆదర్శం. ‘ఏంచేస్తం మరి! పోయిందేదో పోయింది. ఇప్పుడు తిడితె మాత్రం వొస్తదా?! ఎవరికో అవసరం పడ్డది, తీసుకున్నరు’ అనేవాడు. ‘మరంతే గదా!’ అనుకునేదాన్ని.
Ramaayanam | మా ఇంటికి ఎడం పక్కన వరుసగా రెండిళ్లు పురోహితులవే. అందులో మరీ పక్కింట్లోనే ఓ అయ్యగారి కూతురు, అల్లుడు కాపురం ఉండేవారు. అప్పటికి ఆ యువ దంపతులకు ఇంకా పిల్లలు లేరు.
Ramaayanam | మా పాత ఇల్లు ఓ చతుశ్శాల భవంతి. ఆ ఇంటి వాకిలికి ఎడం పక్కన జగిలి ఉండేది. నేల కంటే ఒక మెట్టు ఎత్తులో చదునుగా ఉండే వరండాలాంటి పూరిపాక అది. మూడుపక్కలా గోడలతో.. ఒక వైపు ఓపెన్‌గా ఉండేది
Ramaayanam | మా బాల్యమంతా ఒక పాతకాలపు ఇంట్లో గడిచింది. ఆ ఇంటి వీధి వాకిలికి రెండుపక్కలా అరుగులు ఉండేవి. రెండు పెద్దపెద్ద వేపచెట్లు ఇరుపక్కలా విస్తరించి.. బాగా నీడనిచ్చేవి. నాన్న గ్రామ కరణం కాబట్టి పత్రాలు రాయించు
Ramaayanam | పెద్దపెద్ద ప్రాజెక్టులు, జాతీయ రహదారులు, ప్రతిష్ఠాత్మక నిర్మాణాలు వంటివాటిని ప్రభుత్వం జాతికి అంకితం చేసినట్టే.. అప్పట్లో చాలామంది తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లల్ని బడికి అంకితం చేసేవారు.
Ramaayanam | ఉన్నట్టుండి నా తల మీద కుండపోతగా వర్షం. వెంటనే మెలకువ వచ్చి ఉలిక్కిపడి లేచాను. మళ్లీ.. మళ్లీ అదే వాన! ముద్దలు ముద్దలుగా.. జిగట జిగటగా! విపరీతమైన దుర్వాసనతో.. నా మీద కురుస్తూనే ఉంది. నేను కెవ్వుమన్నాను.
Ramaayanam | నెలనెలా జరిగే పరీక్షలు నోట్‌బుక్‌లో మధ్య పేజీ (పిన్నులుండేది) చింపి రాసేవాళ్లం. లేదంటే కొన్నిసార్లు నోటికి అప్ప జెప్పమనేవారు. ఇక త్రైమాసిక, అర్ధవార్షిక, వార్షిక పరీక్షలకైతే బయట అయిదు పైసలకు రెండు రూ�
Ramaayanam | నేను బడికి వెళ్లడమే గొప్పగా.. దేశాన్ని ఉద్ధరించినట్లుగా ఫీల్‌ అయ్యేదాన్ని. కాబట్టి, ఇంకా ‘ట్యూషన్‌' అనే మాట.. పొరపాటుగా కూడా ఎత్తేదాన్ని కాదు. అక్క కూడా హిందీ, లెక్కలు తప్ప మిగతా సబ్జెక్ట్స్‌లో క్లాస్�
Ramaayanam | మా ఇంటి ముందున్న పాఠశాల పక్కనే ఖాళీ స్థలం. దాని పక్కనే గ్రామ పంచాయతీ ఆఫీస్‌ ఉండేది. ఆఫీస్‌ అంటే పెద్ద సెటప్‌ ఏమీ లేదు. ఓ గది, దాని ముందో వరండా.. అంతే! ఆ వరండాకు పొడిగింపుగా బల్లలు వేసి ఆ వేదిక మీద మా ఊరి కళా
