నేను చచ్చాక
లోకమేదో ఇప్పటికే అంతమవుతున్నట్టు
అనవసరపు కంఠశోకాలు, పెడబొబ్బలు పెట్టకండి
నాకసలే అరుపులంటే చికాకు
లేని కీర్తిని ఆపాదించి కీర్తిని మాత్రమే చెప్పకండి
నేనన్న నాలుగు మాటలేవన్న మంచివనుకుంటే వ
సర్వ మానవ చైతన్యాన్ని వ్యక్తం చేయటం కోసం, తాత్త్విక, ఆధ్యాత్మిక, మానవత, మౌలిక మూలాల పరిరక్షణ కోసం, ప్రగతిశీల ప్రభావమైన సాహిత్య వికాసం కోసం, దానికి తోడ్పడే భాషాలీలా విలాసాల అవగాహన కోసం, తన జాతి పరంపరాభివృద్�
ఆటపాటల పదకొండేళ్ల బాల్యాన్ని దాటి
సంక్లిష్టమైన బాల్య, తరుణాల
జుగల్‌ బందీ కచేరీ అయిన
పన్నెండేళ్లనూ దాటేసి
నన్ను నే నర్థం చేసుకుంటూ
నా జీవనగీతాన్ని శృతి చేసుకుంటున్నప్పుడు
దూరాల నుంచి విచ్చేసిన నీవు
మ�
కథలంటే పిల్లలు ఎగిరి గంతులేస్తారు. ఎవరైనా కథలు చెప్తే ఆసక్తిగా వింటారు. ఏ రకం కథలైనా వినడానికి శ్రద్ధ చూపెడతారు పిల్లలు. అలాంటి ప్రత్యేకతను కలిగి ఉంటుంది కథ. పిల్లలే కాదు, పెద్దలు కూడా కథలను ఇష్టపడతారు. ఒక�
‘ఆచరణ నుంచి జ్ఞానం పుడుతుంది. ఆ జ్ఞానం కొత్త ఆచరణకు దారితీస్తుంది. ఆ కొత్త ఆచరణ మరింత కొత్త జ్ఞానానికి, మరింత మెరుగైన ఆచరణలకు దారులు వేస్తుంది’ అంటాడు మావో. జ్ఞానం, ఆచరణ ఒకదానికొకటి పునాది అయితే వాటికి ప్ర�
ప్రాచీన తెలుగును గుర్తించటానికి ముఖ్యంగా ప్రాకృత భాషలోని గాథా సప్తశతిపై ఆధారపడాల్సి వస్తున్నది. ప్రాకృతంలోని గాథా సప్తశతిలో వందలాది తెలుగు పదాలు మనకు కనిపిస్తాయి. అయితే ఆ కాలంలో తెలుగు ఉనికిలో ఉన్నదో �
