Ramaayanam | ట్రెక్కింగులూ, మౌంటెనీరింగులూ అనేవి ఉంటాయని కూడా తెలియని బాల్యంలో.. చెట్లూ గుట్టలూ ఎక్కడం నాకు చాలా ఇష్టంగా ఉండేది. మా ఇంటి వెనుక పెద్ద పెరడూ, అందులో రకరకాల చెట్లూ ఉండేవి. వాటిలో జామచెట్లు నాకు అత్యంత
Ramaayanam | మా చుట్టుపక్కల ఇళ్లలోని కోళ్లు.. రోజంతా మా ఇంటి చుట్టూనే తిరిగేవి. ఓ కోడిపెట్ట, చిన్నచిన్న కోడిపిల్లలు.. భలే ముద్దొచ్చేవి. ఇక కొన్ని కోడిపెట్టలైతే.. మా పెరట్లోనే గుడ్లు పెట్టేవి. మా ఆర్థిక పరిస్థితులు ద�
Ramaayanam | చుట్టు పక్కలవాళ్లు సరాసరి మా ఇంటికే వచ్చేవాళ్లు. “మా కోడి వచ్చిందా! మా కోడి వచ్చిందా!?” అని మమ్మల్ని అడిగేవాళ్లు. మేము “రాలేదు!” అని చెప్పగానే.. “అయ్యో రాలేదా!?” అంటూ, ఎంతో నమ్మకంగా వెళ్లిపోయేవాళ్లు. ఎంద�
బతుకమ్మ సామాన్యుల పండుగ. సబ్బండ వర్గా లు సంతోషంగా పండుగ. రెండు వారాల పాటు పిల్లలందరికీ ఆటవిడుపు. సకలవర్గాల వారికీ సంతోషాన్ని కలిగించే ముద్దు ముడుపు. తెలంగాణలో ఈ పండుగకు పెండ్లయిన ఆడపిల్లలు తప్పకుం డా తల్�
Ramaayanam | ఒక్క సినిమా కష్టాల్లోనే కాదు.. గప్పాలు కొట్టడంలోనూ అనసూయ అతిగానే ఉండేది. వేడుకల్లో కీచుగొంతుకతో పాటలు పాడుతుండేది. నలుగురూ కూర్చుని మాట్లాడుతున్నప్పుడు మధ్యలో దూరి.. ‘అంతే! నాకు కూడా అంతే! మా ఇంట్ల కూ�
Ramaayanam | కొందరు సినిమాల్లో పూర్తిగా లీనమవుతుంటారు. అందులో హీరోయిన్లకు వచ్చే కష్టాలను.. తమవిగానే భావిస్తారు. ‘అయ్యో! రాత.. నాకూ గిట్లనే అయింది. నా బతుకు గిట్లనే ఆగం అయింది!’ అంటూ థియేటర్లలోనే శోకాలు పెడుతుంటారు.
Ramaayanam | ఇప్పుడంటే ఇంటింటికి, గల్లీ గల్లీకి వినాయక విగ్రహాలు పెడుతున్నారు. నవరాత్రులు చేస్తున్నారు కానీ, నలభై ఏండ్ల కింద ఇలా ఉండేది కాదు. మా ఊళ్లో సామూహిక వినాయక చవితి జరిపినట్లు నా జ్ఞాపకాల్లో లేదు. ఎవరింట్�
Ramaayanam | మాకు ఊహ తెలిసినప్పటి నుంచీ రైలు ప్రయాణమంటే.. హైదరాబాద్‌ పోవడమే! సెలవుల్లో మా కజిన్‌ ఆనంద్‌ అన్నయ్య వెంట రాజధానికి ప్రయాణం కట్టేవాళ్లం. రైల్లో రకరకాల మనుషుల్ని చూడటం, బయట వెనక్కి వెళ్తున్న చెట్లను కి�
Ramaayanam | చిన్నప్పుడు పైసా ఖర్చు లేని ఎన్నో ఆటల్లో.. రైలు ఆట ఒకటి. ఎడం చేత్తో మన ముందు నడిచేవాళ్ల గౌను పట్టుకుని.. అర చేతిని విప్పార్చి, బొటన వేలికి, చూపుడు వేలికి మధ్య ఉన్న భాగాన్ని నోటికి అడ్డం పెట్టుకుని.. ‘కూ.. చ�
Ramaayanam | నాకు పాడటం నేర్పాలని ఆ సంగీతం మాస్టారు ఎంతో ఓపికగా ప్రయత్నించాడు. నా టోన్‌ ఒక రఫ్‌ స్టోన్‌ అని గ్రహించి.. గాత్ర సంగీతం కాకుండా, వాద్య సంగీతం నేర్చుకుంటే మంచిదని నిర్ణయించాడు. నాన్నతో చెప్పి హార్మోనియ�
Ramaayanam |ఓసారి మా ఇంటికి సన్నగా, పొడవుగా, నల్లగా, పొగగొట్టంలా ఉన్న ఒకాయన వచ్చాడు. తను సంగీతం మాస్టారుననీ, తన పేరు చక్రవర్తి అనీ చెప్పి.. “మీ ఇంట్లో అమ్మాయిలు ఉన్నారని తెలిసింది. సంగీతం నేర్పిస్తే బాగుంటుంది. నేన�
ఇందులోని కథల్లో చాలావరకు తెలంగాణ జీవితాలను ఇతి వృత్తంగా చేసుకొని రాసినవే. ఈ ప్రాంతపు బతుకుల్లో వేదనలు, ఘర్షణలు, కష్టాల్లోంచి గట్టెక్కే ప్రయత్నాలు నమోదు చేశారు రచయితలు.
Ramaayanam | నానమ్మతోబాటు భోజనానికి కూర్చున్న అమ్మ.. పది నిమిషాల్లో తినేసి, చేయి ఎండిపోతున్నా లేచేది కాదు. అప్పట్లో అందరి భోజనాలు అయ్యేదాకా పక్కవాళ్లు కూడా అలాగే కూర్చోవాలి. కంచం ఎత్తినా, చెయ్యి కడిగినా.. మరీ ముఖ్�
Ramaayanam |‘నానమ్మ గురించి రాయడం మొదలుపెడితే.. ఓ పెద్ద గ్రంథమే అవుతుంది. నానమ్మకు కొన్ని పనుల విషయంలో పేటెంట్‌ ఉండేది. వాటిని మటుకు చాలా అందంగా, పరిపూర్ణంగా చేసేది. మిగతావాటి సంగతి నాకు తెలియదు.
