Pothana Bhagavatam Episode 107 | భగవంతుడు నిర్గుణుడా, సగుణుడా? అంటే ఉభయరూపుడు. నిర్గుణ, సగుణాలు తత్తతః- తాత్తికంగా ఒక్కటే. భక్తుని ప్రేమకు వశమై నిర్గుణమే సగుణమవుతుంది. భగవంతుడు స్థూలుడు, సూక్ష్ముడు. కఠినుడు, కోమలుడు కూడా. పరస్పర విరుద్ధమైన ఇలాంటి ధర్మాలన్నీ పరమాత్మయందు ‘మమ మాయా దురత్యయా’ (గీత) ఆయన మాయా శక్తి వలన భాసిస్తాయి- తోస్తాయి. స్వామి ప్రహ్లాదునికి కోమలుడు, రంజనుడు- సంతోష కారకం. హిరణ్యకశిపునికి కఠినుడు, భంజనుడు- సంతాప కారకం.
ఒక మహాత్ముని వద్దకు ఒక గృహస్థు- భక్తుడు వచ్చి, ‘మహానుభావా! నాకు ఆ ఆదిదేవుని, మహాదేవుని దర్శించాలని ఉంది. దయతో మార్గదర్శనం చెయ్యండి’ అని వేడుకున్నాడు. మహాత్ముడు రెండు మార్గాలు చూపాడు- మొదటిది దృశ్యమానం- కనిపించేదంతా దామోదర భగవానుడే! (‘వాసుదేవ స్సర్వమితి’ (గీత)- ‘సర్వమున్నతని దివ్య కళామయము’, ‘హరిమయము కాని ద్రవ్యము పరమాణువు లేదు’, ‘సర్వము తానె యైనవాడు’-(భాగవతం)) అనే పరమార్థ భావంతోనే అన్ని వ్యవహారాలు జరుపుకొంటూ ఉండు. లోకంలో ఎప్పటికైనా మరణమే శరణమని తెలిసి, తద్వారా పాపాచరణం తొలగిపోయి ఆత్మశుద్ధి- అంతఃకరణ పవిత్రత కలుగుతుంది. మనస్సు పవిత్రమౌతే ‘యత్ర యత్ర మనోయాతి, తత్ర తత్ర సమాధయః’- అది మెట్టిన చోటల్లా- పాదం పెట్టిన ప్రదేశమంతా మాధవ దర్శనమవుతుంది. రెండవది.. ఆత్మదేవుడు అవ్యక్తుడు కాన అదృశ్యుడు. దృశ్యమాన- కంటికి కానవచ్చే జగత్తులో ఆయన లేడు’ అని దృఢంగా నమ్మి, దృశ్యమాన ద్రవ్యాలతో- పదార్థాలతో మోహాన్ని దరిచేరనీయవద్దు. మమతను పరిత్యజించు. దేవదేవుడు దృశ్యవస్తువు కాదని విశ్వసించి ‘ద్రష్ట’ను, సర్వమూ చూచువానిని- సర్వసాక్షిని ప్రేమించు. బ్రహ్మము దృశ్యం కాదు, ద్రష్ట అని వేదాంత శాస్త్ర డిండిమం- భేరి మారుమోగుతుంది. బ్రహ్మము యందు దృశ్యం లేకపోయినా మాయాశక్తి వలన అది ఉన్నట్లు కనిపిస్తోంది. కాన, ‘సర్వద్రష్ట’ అయిన సర్వేశ్వరునిలో దృష్టిని స్థిరంగా నిలిపిన వానికి దైవ దర్శనం దుర్లభం కాదు. ‘విజ్ఞాతారమరే కేన విజానీయాత్’ (ఉపనిషత్తు) అంతటిని చూచువానిని చూడగలగడం ఎంతో కష్టం. ఇదే జ్ఞానమార్గం. జనసామాన్యానికి భక్తి మార్గమే అసామాన్యం- సులభం, సుందరం. కనపడేదంతా కేశవ భగవానుడే అని విశ్వసించి, వ్యవహరిస్తే భక్తి మార్గాన్ని విజయం వరిస్తుంది.
కం॥ ‘డింభక! సర్వస్థలముల
నంభోరుహ నేత్రుఁడుండుననుచు మిగుల సం రంభంబున బలికెద వీ
స్తంభంబున జూపఁగలవె? చక్రిన్ గిక్రిన్’
తండ్రి హిరణ్యకశిపునిది పరిచ్ఛిన్న- సుగుణ దృష్టి. తనయుడు ప్రహ్లాదునిది అపరిచ్ఛిన్న- నిర్గుణ నిరుపాధిక దృష్టి. ‘ఉన్నాడు- ఉన్నాడు’ అని తనయుడు, ‘లేడు-లేడు’ అని తండ్రి భీకరంగా భేదిస్తున్నారు, వాదిస్తున్నారు. విచిత్రమేమంటే ఈ పితాపుత్రులిద్దరికీ అంతిమంగా అనంతుని నిరంతర స్మరణమే. కాకపోతే కుమారునిది విధి (అనుకూల) రూపమైన- ప్రేమాభక్తి మూలకమైన స్మరణ. తండ్రిది నిషేధ (వ్యతిరేక) రూపమైన- వైరభక్తి మూలకమైన స్మరణ. ఇలా, తండ్రీకొడుకులది సగుణ- నిర్గుణ భావరూపమైన పోరాటమే కాని భౌతిక కలహం కాదు.
నారద ఉవాచ- ధర్మరాజా! తండ్రి, తనయుల మధ్య తగవు తారాస్థాయిని తాకింది. హిరణ్యకశిపుడు అహంకారంతో ఇలా హుంకరించాడు..
మ॥ ‘వినరా! డింభక! మూఢచిత్త! గరిమన్ విష్ణుండు విశ్వాత్మకుం
డని భాషించెద, వైన నిందుఁ గలడే యంచున్ మదోద్రేకియై
దనుజేంద్రుండరచేత వ్రేసెను మహోదగ్ర ప్రభాశుంభమున్
జనదృగ్భీషణ దంభమున్ హరి జనుస్సంరంభమున్ స్తంభమున్’
‘ఓరీ డింభకా! అంభోరుహ నేత్రుడైన నీ శ్రీహరి అన్నిచోట్లా ఉన్నాడని వడివడిగా సవ్వడి చేస్తున్నావు. సందడిగా గొంతు చించుకుంటున్నావు. నీ చక్రిని, గిక్రిని ఈ స్తంభంలో చూపగలవా? అలా చూపకపోతే ఈ ఇల- నేల మీద నీ తల త్రుంచివేస్తా. అప్పుడు నీ మీది వలపుతో, నిన్ను రక్షించు తలపుతో నాకన్నా బలవంతుడైన ఏ ఇలవేలుపు అడ్డుపడగలడో, నిన్ను గడ్డున పడవేయగలడో చూస్తా’ అని తండ్రి పెద్దగా గద్దించగా, అసురమర్దనుని- అచ్యుతుని అనన్య భక్తుడైన ప్రహ్లాదుడు వినయంగా ఇలా పలికాడు- ‘అంభోజాసనుని (బ్రహ్మదేవుని) దగ్గర నుంచి స్తంబ పర్యంతం (గడ్డిపరక దాకా) ఈ విశాల విశ్వంలోని వివిధ వస్తువులలో నిండి ఉన్న విష్ణువు ఇంత విపులమైన- పెద్ద స్తంభంలో ఉండడా తండ్రీ! ఈ కంబం (స్తంభం)లో అనంతరూపుడు, అమిత విక్రముడు అయిన కరుణానిధి వనమాలి కలడని అనటానికి ఏ అనుమానమూ లేదు.
నీవు కోరితే కేశవుడు కనులకు కనిపిస్తాడు కూడా’. ఇది విని కోపం పట్టలేక కనకకశిపుడు కర్కశంగా అట్టహాసం చేసి చివాలున లేచి గద్దె మెట్టు దిగి, పరుగున పట్టి (కొడుకు) వద్దకు వచ్చి ఒరలోని కత్తిలాగి ఝళిపిస్తూ భక్త శిఖామణి ప్రహ్లాదుని తర్జిస్తూ- భయపెడుతూ, ఇలా గర్జించాడు…‘అర్భకా! అజ్ఞుడా! ఆలకించరా! విష్ణువు విశ్వాత్మకుడని సుజ్ఞాని వలె విర్రవీగుతూ వాగుతున్నావు. అయితే ఈ స్తంభంలో చూపించగలవా?’ అని మదోన్మత్తుడై కసితో అసురపతి హిరణ్యకశిపుడు, భయంకరంగా కాంతులు వెదజల్లుతూ జీవకోటికి దుర్నిరీక్ష్యం- చూడశక్యం కాకుండా, శ్రీ నృసింహదేవుని ఆవిర్భావానికి సంరంభ- ఆరాట పడుతున్న ఆ స్తంభంపై జంభంగా- పోటుగానివలె పిడిగుద్దువేశాడు.(సశేషం)
-తంగిరాల రాజేంద్రప్రసాద శర్మ , 98668 36006
Pothana Bhagavatam Episode 106 | ఎందెందు వెదకినఅందందే కలడు.. (ntnews.com)
Pothana Bhagavatam EPisode 105 | వెదకంగా నేల నీ యా యెడన్
Pothana Bhagavatam Episode 104| ..మరి వాఁడెందుండురా? దుర్మతీ!
Pothana Bhagavatam Episode 103 | ఇంద్రజిత్తు కన్నా.. ఇంద్రియజిత్తు మిన్న
“Pothana Bhagavatam Episode 102 | ఇంపు సొంపైన ముగింపు మాటలు”