మా పాప వయసు మూడు నెలలు. పుట్టినప్పుడు బాగానే ఉంది. ప్రెగ్నెన్సీ టైంలో కూడా స్కానింగ్‌లో అంతా బాగానే వచ్చింది. పుట్టిన తర్వాత బిడ్డ క్రమేపీ పాలు తీసుకోలేదు. ఆయాసంగా, ఎగపోతగా ఉండేది. పిల్లల డాక్టర్‌ యాంటీబయ�
మాకు బాబు పుట్టి రెండు వారాలు అవుతున్నది. బిడ్డకు వాంతులు అవుతుంటే కంగారుగా దవాఖానకు తీసుకెళ్లాం. వైద్యులు పరీక్షించి మందులు ఇచ్చారు. తగ్గుముఖం పట్టినట్టే అనిపించి... మళ్లీ వాంతులు మొదలయ్యాయి.
నా వయసు పందొమ్మిది. నల్లగా, బొద్దుగా ఉంటాను. స్కూల్‌ రోజుల్లో ఏ సమస్యా ఉండేది కాదు. ఇంటర్‌లోనూ పెద్దగా ఇబ్బందులు ఎదుర్కోలేదు. కానీ ఇంజినీరింగ్‌కు వచ్చాక.. తోటి విద్యార్థినుల నుంచే నెగెటివ్‌ కామెంట్స్‌ వస్
మీ ఆలోచన అర్థమైంది. స్నేహితురాలి పట్ల మీ నిబద్ధతకు అభినందించి తీరాల్సిందే. నిజమే. కుటుంబానికి పెద్ద దిక్కు అయిన తండ్రిని కోల్పోవడం ఏ కూతురి జీవితంలో అయినా విషాదమే.
నాకు పన్నెండేండ్లు ఉన్నప్పుడు అమ్మానాన్న విడాకులు తీసుకున్నారు. ఇద్దరూ ఉద్యోగులే. దీంతో ఎవరి బతుకు వారు బతుకుతున్నారు. నేను అమ్మ దగ్గరే ఉంటాను. అప్పుడప్పుడూ నాన్న ఇంటికి వెళ్తుంటాను. ఆయనతో నాకు సత్సంబంధ
ఎలా చెప్పాలో తెలియడం లేదు. కాలేజీ రోజుల నుంచీ నేను ఒక అబ్బాయిని ప్రేమిస్తున్నాను. క్యాంపస్‌ ప్లేస్‌మెంట్‌లో నాతోపాటు మంచి ఉద్యోగం తెచ్చుకున్నాడు. తెలివైనవాడు. బాధ్యత తెలిసిన మనిషి. కానీ, కొంత బోళాగా ఉంటా�
