Children Stories | ఒక పల్లెటూర్ల ఇద్దరు అన్నదమ్ములు ఉండెటోళ్లు. అవ్వానాయిన ఇచ్చిన పొలాన్ని జేసుకుంట బతుకుతున్నరు. సుట్టాలు ఈళ్ల ఇగురం జూసి ఇద్దరికీ లగ్గం జేసిండ్లు. అండ్ల పెద్దోని పెండ్లాం జరంత ఉషారు మనిషి. చిన్నోని తీర్గనే ఆని పెండ్లానిది దయా గుణం, దాన గుణం. పొలమంత ఎట్లనన్న సొంతం జేసుకోవాల్నని.. ఓర్వలేని పెద్దోని పెండ్లాం ఈళ్లకు ఏరు వోశింది. దేవుడు గాడికే రాశిండని అనుకొని.. ఇద్దరూ పనిజేసుకుంట బతుకవట్టిండ్లు. ఎంత పనిజేశినా పొట్టకు బట్టకే గావట్టెనని, రేపు పిల్లా జెల్లా అయితే ఎట్లని చిన్నోని పెండ్లాం..
“ఎన్ని రోజులు ఈడనే ఎల్లీ ఎల్లక బతుకుతం. పట్నం బోయి ఏదైనా పనిజేత్తే ఇన్ని కొత్తలు కూడవెట్టచ్చు” అంట జెప్పింది. తెల్లారి సద్దిగట్టుకొని పట్నం బైలెల్లిండు చిన్నోడు. ఆడు ఎప్పుడూ ఊరు దాటి పోలేదాయె.. అడివిలకు వోంగనే కాళ్లు పీకవట్టినయి. అటీటు జూశి ఓ చెట్టు జూసుకొని కునుకు దీశిండు. అంతట్లకే కుక్కచ్చి ఆడు దెచ్చుకున్న సద్ది తిన్నది. ఇదంత ఆ చెట్టు మీదున్న అడివి దేవత జూశింది. ‘మంచోనికి గిట్లాయెగద!’ అని బోర్లెయ్యంగనే తీరొక్కతీర్ల తిండచ్చే చిప్పను వాని దగ్గర ఉంచింది.
కొంచెం శేపటికి చిన్నోడు లేశి సూశెవారకు సద్దిముల్లె ఖాలైంది. కడుపుల ఎల్కలు తిరగవట్టె. ఆకలితోని పక్కకున్న చిప్పను.. “నీ యవ్వ!” అనుకుంట కోపంగ బోర్లేశిండు. బోర్లెయ్యంగనే అప్పాలు, లడ్డూలు, పాశం.. తీరొక్క తీర్గ పెద్ద ఇస్తారు నిండ అచ్చినయి. మస్తు కుషీ అయి కడుపు నిండ తిని అట్లనే ఎన్కకు మర్లి ఇంటికి వోయిండు. పెండ్లానికి చిప్ప కమాల్ జూయించిండు. ఆల్లిద్దరు నచ్చిన పని జేసుకుంట, కడుపు నిండ తినుకుంట కాలం గడపుతాండ్రు. ఇద్దరు మంచోల్లాయె.. “మనమే గిన్ని రకాలు తింటే ఏం మంచిగుంటది? మీ వోళ్లకు, మా వోళ్లకు గూడ బంతిబువ్వ వెడుదాం” అని పెండ్లాం అనంగనే.. దీవెల పండుక్కు అందరు సుట్టాల్ని విలిశి బంతి జేసిండ్లు. అందరి ఇస్తార్లల్ల చిప్ప బోర్లెయ్యంగనే.. ఆళ్లు మతిల అనుకున్నయి అచ్చినయి. అన్న వదినెలు గూడ బంతిబువ్వ కచ్చిండ్లు. ఈ బోగమంత సూడంగనే ఆళ్లకు కండ్లు గుట్టినయి. తమ్మునికి చిప్ప ఎట్లచ్చిందో మత్లావు దియ్యిమని పోరువెట్టింది వదినె. తమ్మున్ని పిలిశి అడిగితే ఆడు కతంత జెప్పిండు.
ఆల్శం జేయకుంట తెల్లారంగనె మొగనికి సద్దిగట్టి పంపిందామె. ఆడు తమ్ముడు జెప్పిన చెట్టును కూనం బట్టి వోయి, నిద్ర రాకున్నా.. కండ్లు మూసుకున్నడు. అంతట్లకె కుక్కచ్చి సద్ది గుంజింది. ఎర్కయినా, ఏం దెలవనట్టు అట్లనే వన్నడు పెద్దోడు. ఈని కతలు ఎర్కయిన అడివిదేవత ఎట్లన్న ఈని లగ్గం జెయ్యాల్నని అనుకుంది. తమ్మునికి వెట్టినట్టే ఈని దగ్గర గూడ ఒక చిప్పవెట్టింది. అప్పుడే తెలివైనట్టు లేశి చిప్పను జల్దిన కింద బోర్లేశిండు. అండ్లకెల్లి ఇద్దరు మనుషులచ్చి చెరో రెక్క గట్టిగ వట్టుకుని నున్నగ గుండు గొరిగి వోయిండ్లు. లబోదిబోమంట మొత్తుకుంట రాత్రయ్యెదాక ఆన్నే ఉండి.. మీద బట్టగప్పుకొని ఇంటికోయి పన్నడు. మొగని సంచిల చిప్ప సూడంగనె పెద్దామె ఉరుక్కుంట వోయి అన్నదమ్ముల్ని, వదినె మర్దల్లను, అవ్వోల్ల దిక్కు సుట్టాలందర్నీ పిల్సుకచ్చింది. అందరు జూత్తుంటె ఆల్లకు గూడ బువ్వ వెట్టాల్నని, ఆల్లను లోపటర్రల కూసుండవెట్టింది. ఇస్తార్లు వరిశి ఎన్కకు మర్లిసూడకుంట జల్దిజల్దిన ఇస్తార్లల్ల చిప్ప బోర్లేసుకుంట వేయింది. ఏముంది.. అండ్లకెల్లి ఒక్కొక్కల్లకు యిద్దరచ్చిండ్లు.. అందరికి నున్నగ గుండు గొరిగిండ్లు.. లొల్లిలొల్లి! ఆగమాగం! సుట్టాలందరు గల్శి ఈ ఇద్దర్ని ఇయ్యర మయ్యర జోపిండ్లు.
… పత్తిపాకమోహన్
చంపి తిందామని వచ్చిన తోడేలును భలే బురిడీ కుట్టించిన కుందేలు
Children Stories | రంభనే నా పెండ్లాం