నారాయణపేట, జనవరి 29 : ‘సంగీత కళ అనే ది సరస్వతి లాంటిది.. ఇంట్లో దాస్తే ఎలాంటి ఉపయోగం ఉండదు.. అదే నలుగురికి వినిపిస్తే కడుపు నింపుతుంది’ అని పద్మశ్రీ అవార్డు గ్రహీత, ప్రము ఖ బుర్ర వీణ కళాకారుడు దాసరి కొండప్ప తెలిపా రు. నారాయణపేట జిల్లా దామరగిద్ద మండల కేంద్రానికి చెందిన దాసరి కొండప్పతో సోమవారం ‘నమస్తే తెలంగాణ’ముచ్చటించింది. గతంలో ఒక వె లుగు వెలిగిన అనేక ప్రాచీన కళలు నేడు ఆదరణ లేక అంతరించిపోతున్న తరుణంలో కేంద్ర ప్రభు త్వం కళాకారులకు ఇస్తున్న గుర్తింపుతో తిరిగి జీవం పోసినైట్లెందన్నారు. ప్రాచీన కళలకు పూర్వ వైభవం రావాలని ఆయన అభిప్రాయపడ్డారు.
నమస్తే తెలంగాణ : ఇతర వాయిద్య పరికరాల తో పోలిస్తే బుర్రవీణకు ఉన్న ప్రాముఖ్యత ఏమిటి?
దాసరి కొండప్ప : ఇతర వీణలను చేతితో వా యించి చిటికెలు వేస్తే బుర్ర వీణలను మాత్రం క ర్రల సాయంతో వాయించాల్సి ఉంటుంది. బుర్ర వీణలను ఎక్కడి నుంచి తెస్తారు ? తాతల కాలం నుంచి బుర్ర వీణను మేమే స్వ యంగా తయారు చేసుకుంటూ వస్తున్నాం. బూ డిద గుమ్మడి నుంచి దీనిని తయారు చేస్తాం. దీనికి కర్రలను ఉపయోగించి ఇనుప తంతెలను అమరు స్తాం. ఇటీవల కాలంలో కాయలు దొరకడం లేదు. దీని వల్ల కొత్త బుర్రలను తయారు చేసుకోలేకపోతున్నాం. కుండ కంటే చాలా ఆగాదం ఉంటుంది.
ఎన్ని ఏండ్లుగా ఈ కళను ప్రదర్శిస్తున్నారు?
16వ ఏట నుంచి బుర్ర వీణ వాయిద్యాన్ని వాయిస్తున్నాను.
మీరు ఎవరి నుంచి ఈ కళను నేర్చుకున్నారు?
గురువులేని విద్య ఎందుకు అవలదు. నా తండ్రి వెంకన్న నుంచి బుర్ర వీణ వాయించడం నేర్చుకున్నాను. పాటలు పాడడం మాత్రం నా అన్న కొం డన్న నేర్పించారు.
మీ కుటుంబంలో ఎప్పటి నుంచి ఈ కళ కొనసాగుతుంది.?
మా తాత మొదటి తరం కాగా తండ్రి రెండో తరం.. నేను మూడో తరం ఈ బుర్ర వీణ కళకు వారసుడిని.
బుర్ర వీణ కళ అంతరించిపోకుండా ఎవరికైనా ఈ విద్యను నేర్పిస్తున్నారా?
నాతోనే ఈ బుర్రవీణ కళ అంతరించిపోరాదు. ఎవరైనా ముందుకు వస్తే ఈ కళను నేర్పించడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాను. గతంలో మహబూబ్నగర్కు చెందిన ఒక అమ్మాయికి నేర్పించాను. ప్రస్తుతం నా మనువడు భానుప్రసాద్కు నేర్పిస్తున్నాను.
బుర్రవీణ నేర్చుకోవడంలో ఏమైనా ఇబ్బందులు ఉంటాయా?
ఎలాంటి కష్టం ఉండదు. నేర్చుకోవడం చాలా సులభం. డక్కి, తాళం, డప్పు వంటి వాయిద్యాలను ఉపయోగించిన వారికి బుర్రవీణ నేర్చుకోవడం మరింత సులభంగా ఉంటుంది.
బుర్రవీణ కళపై మీ కుటుంబీకులు ఎందుకు ఆసక్తి కనబర్చలేదు?
మాది వన్నె దాసరి కులం. ఇంటింటికీ తిరిగి బు ర్రవీణతో పాటలు వినిపించి అక్షయపాత్రతో బిక్షం అడుక్కునే బిచ్చయాత్ర ఉండేది. ఇలా దాతలు ఇ చ్చే ధాన్యంతో జీవనం గడుపుతూ వచ్చేవాళ్లం. రా నురాను కాళ్లు చేతులు బాగానే ఉన్నాయి కదా.. పనిచేసి బతుకొచ్చుకదా అని జనం అనే మాటలు మనసుకు తగిలి అప్పటి నుంచి బిచ్చయాత్ర మానేసి, స్టేజీ ప్రదర్శనలు ఇవ్వడం ప్రారంభించాను. కానీ బంధువుల్లో అందరూ చదువుకొని ఉద్యోగాలు చే స్తుంటే తాము బుర్ర వీణ వాయించాలా అని మా పిల్లలు ఎవరూ ఈ విద్యను నేర్చుకోలేదు.
ఇప్పటివరకు ఎక్కడెక్కడ ప్రదర్శనలు ఇచ్చారు?
ఉమ్మడి ఆంధ్రప్రదేశ్లోని విజయవాడ, కడప, కర్నూల్, హైదరాబాద్, మహబూబ్నగర్ వంటి ప్రాంతాల్లో ప్రదర్శనలు ఇచ్చాను.
ఎలాంటి పాటలు పాడతారు?
మహాభారతం, రామాయణం, హరిశ్చంద్ర నా టకాలు, చెంచుకొమ్మలు, ధర్మాంగ చరిత్ర, జ్ఞానతత్వాలు వంటి వాటిని బుర్రవీణ వాయిస్తూ పాడుతాను.
బుర్ర వీణ కళతో జీవనం ఎలా ఉంది?
ఎనుకటి రోజుల్లో ఈ కళ ప్రదర్శన ద్వారా జీవనం కొనసాగేది. కానీ వయస్సు పైబడడం వల్ల ఎక్కువగా తిరగలేకపోతున్నాను. ఇంట్లో పిల్లలు చేసే చిన్నచిన్న వ్యాపారాలతో ప్రస్తుతం జీవనం కొనసాగుతున్నది.
దేశంలోనే అత్యుత్తమైన పద్మశ్రీ అవార్డు అందుకుంటున్నందుకు ఎలా ఉంది?
ఎక్కడో మారుమూల ప్రాంతంలో ఉన్న నన్ను అవార్డుకు ఎంపిక చేయడం ఎంతో గర్వంగా ఉంది. ఇలాంటి అవార్డుతో అంతరించిపోతున్న ప్రాచీన కళలకు పూర్వ వైభవం వచ్చినైట్లెంది.
మీకు గుర్తింపు తెచ్చిన పాట ఏది?
బలగం సినిమాలో పాడిన ‘అయ్యో శివుడా! వెనుకట దానికి సరిపోయే..’ అనే పాట గుర్తింపు తెచ్చింది. ఈ పాట కోసం పదకొండు రోజులు వివిధ రకాల పాటలను పాడి ఆఖరుకు ఈ పాటను ఎంపిక చేశారు. అనేక మంది కార్లలో ఎక్కించుకొని హైదరాబాద్ వంటి ప్రాంతాలకు తీసుకెళ్లి పాటలు పాడించుకొని తిరిగి వదిలిపెట్టి వెళ్తుంటారు. ఇప్పటికీ విజయవాడకు చెందిన ఒక వ్యక్తి నెలకు రూ. 2 వేలు నా అకౌంట్లో వేస్తుంటాడు.
గతంలో అవార్డులు వచ్చాయా?
నా కళను మెచ్చి తెలంగాణ ప్రభుత్వంలో గవర్నర్ నుంచి మెడల్, మహబూబ్నగర్, హైదరాబాద్ కలెక్టర్ల నుంచి ప్రశంసాపత్రాలు, వివిధ వేదికల మీద నుంచి జ్ఞాపికలు కూడా అందుకున్నాను.