నేను చచ్చాక
లోకమేదో ఇప్పటికే అంతమవుతున్నట్టు
అనవసరపు కంఠశోకాలు, పెడబొబ్బలు పెట్టకండి
నాకసలే అరుపులంటే చికాకు
లేని కీర్తిని ఆపాదించి కీర్తిని మాత్రమే చెప్పకండి
నేనన్న నాలుగు మాటలేవన్న మంచివనుకుంటే వాటిని తలుచుకోండి చాలు
నా శవంపై పూలు గట్రా పెట్టకండి
ఎట్లాగూ నే చచ్చాను అనవసరంగా సుకుమారమైన పూల ప్రాణం తీయడం నచ్చదు నాకు
వాటికవే రాలేదాక పూయనీయండి అదే నాకు నివాళి
నేనెట్లాగు కొండెక్కిన దీపాన్నే
నా తలాపున దీపాన్నేమీ ముట్టించకండి
అనవసరంగా నూనెను వృథా చేయకండి
ఆ మాత్రపు నూనె దొరుకని తల్లులెందరో
కన్నపిల్లల ముందు పెట్టుకుని ఆకలితో కన్నీరు కారుస్తున్నారు
అగరుబత్తులు గట్రా వెలిగించకండి
బతికున్నపుడెట్లాగు నేను స్వచ్ఛమైన గాలిని పీల్చలేదు
నా శవాన్ని చూడ్డానికి వచ్చినవాళ్లు
అగరుబత్తుల పొగకు ఊపిరాడక ముక్కు మూసుకుంటే
నేను తట్టుకోలేను…
వారినైనా కాసింత హాయిగా గాలి పీల్చుకోనివ్వండి
భూమిపై ఇప్పటికే కాలుష్యం మితిమీరిపోయింది
అనవసరంగా డప్పులు డీజేలు పెట్టి, బాంబులు కాల్చి
సచ్చాక కూడా నన్ను భవిష్యత్తుతరాలు
నిందించుకునేలా చేయకండి
అయినా బాంబులంటే నాకు సచ్చేంత భయం
ప్రశాంతంగా నాతో ఉన్న జ్ఞాపకాలు నెమరేస్తూ నడవండి
మీ ఆరోగ్యాలకు కూడా మంచిది
నన్ను కాలబెట్టడమో, బొంద పెట్టడమో చేయకండి
ప్రయోగాలంటే పడి సచ్చేవాన్ని…
కనీసం సచ్చాక అయినా నా కుతి తీరనివ్వండి
నా శవమేమన్న పనికొస్తే ప్రయోగార్థులకివ్వండి
పుట్టినందుకు అందుకైనా పనికొచ్చానన్న తృప్తి అయినా మిగులుద్ది నాకు
అట్టా వీలుకాకుంటే
నన్ను తొందరగా బూడిద చెయ్యండి
అక్కడే రెండో మూడో చెట్లు నాటండి
నా శవం ప్రకృతికి చేసిన హానికి పరిహారంగా
అమ్మ కడుపు నుంచి ఏ ఆడంబరం లేకుండా
ఎట్లయితే బయటకొచ్చానో
అట్లాగే ఏ ఆడంబరం లేకుండానే
నేల తల్లి గర్భాన కలిసిపోనివ్వండి నన్ను
నా పోటువా చుట్టూ పండ్లు ఫలహారాలు పెట్టీ
మంది ముందు నన్ను తిండిబోతును చేయకండి
బతకడానికి నాలుగు మెతుకులు
కడుపులో పడితే చాలనుకునేవాన్ని
కాకపోతే…
ఆకలంటూ ఇంటిముందరికి ఎవరన్నా వస్తే…
లేదనకుండా ఏదుంటే అది పెట్టండి వాళ్లకు
వారి ఆకలిలో నన్ను చూసుకోండి
మిత్రులారా…
ఈర్ష్యాసూయలతో మకిలి మనుషులున్న సమాజంలో
నన్ను నన్నుగా అర్థం చేసుకున్న మీ సహచర్యమే
నన్నింతకాలం కాసింతైన హాయిగా జీవించేలా చేసింది
నాకున్న లోటేదైనా ఉందంటే… అది
నన్ను ప్రేమిస్తున్న వారితో, నేను ప్రేమిస్తున్న వారితో
ఇంకొన్ని రోజులు గడపలేకపోయాననే
నన్నెపుడన్న తలుసుకోవాలని మీకనిపిస్తే
ఆపదలో ఉన్నవారికి మీకు చేతనైనంత అండనివ్వండి
వారి ముఖం మీది నవ్వులలో నేను కనిపిస్తాను
మళ్లీ ఏ ఆలోచన నన్ను
అటకాయిస్తదోననే తొందర తొందరగా
నాకు నేనే ఈ వీలునామా ప్రశాంతంగా రాసుకున్న
బంధాలు బంధనాలు, కంపు కంపు నిబంధనల పేర
బతికినన్నాళ్లు ఎట్లాగూ నన్ను నా
ఆలోచనలతో బతుకనివ్వలేదు
కనీసం సావులోనైన నా ఆలోచనలతో
హాయిగా అంతర్ధానం అవుదామనే…
– దిలీప్.వి 84640 30808