రూపం తెలియని ఆకలిని తీర్చడానికి
అనునిత్యం అన్నదాతై
భూమిలోంచి బువ్వపువ్వులు మొళిపించే
భూమిపుత్రుడు అతడు…
తనువును నాగలిగా మార్చి
జీవిత కలల్ని విత్తనాలుగా చల్లి
దేహంలోని రుధిరాన్ని ఎరువుగా వేసి
పంటపొలాల్లో ధాన్యపుసిరులను కురిపిస్తాడు!
కర్షకుడి స్వేదంతో తడిసిన నేల
చెమటగంధమై పరిమళిస్తుంది
తన ఎదలో పెంచుకుంటున్న
గుండెకొమ్మలకు ప్రాణంపోసి
సుగంధద్రవ్యాల్ని పండిస్తాడు..!
సముద్రమంత దుఃఖం.. అతడి కళ్లలోంచి
అలలై ఎగిసిపడినా.. ధైర్యమనే వానకట్టలు కట్టి
పచ్చని ప్రపంచాన్ని మనకందిస్తాడు..!
బుక్కెడు బువ్వ నా కళ్లముందర
మెతుకు మెతుకులో నీ రూపమే…
బువ్వనుంచి గుప్పుమని ఎగసివస్తున్న పొగలు
గాల్లో నీ ప్రతిమనే రూపుదిద్దుకుంటున్నాయి
నాకు నువ్వే ఆదర్శం…
నేలంతా ఆకుపచ్చని మొక్కలతో అలంకరించినపుడు
పూసిన పూలన్ని వీస్తున్నగాలికి విచ్చుకున్నపుడు
తెల్లబంగారం పాలపొంగులోలె పొంగినపుడు
జొన్నకంకులన్ని విరగకాసి
పుడమితల్లిని ముద్దాడినపుడు..
పొట్టకచ్చిన వరిపొలమంతా
ధాన్యపుసిరులను పండించినపుడే
అతడి జీవితంలో నవ్వుల పువ్వులు…
ఎన్నో వసంతాలుగా మనకోసం పూస్తూనే
ఉంటాడు పంటకాపు!
ప్రపంచానికి నాలుగుమెతుకులై
ప్రాణం పోస్తూనే ఉంటాడు సేద్యకాడు..!!
-అశోక్ గోనె, 94413 17361