ఎక్కడికెళ్లొచ్చిందో తెలియదు.. ఉలుకదు, పలుకదు మారుమాట అనదు. ఆకలేస్తే అడుక్కుంటది. పెడితే తింటది. లేకుంటే ఊకుంటది. ఒక్కసారే చేయిచాచి అడుగుతది. దానం చేసే దాత చూడకపోయినా, పెట్టకపోయినా క్షణం ఆగకుండా అక్కడి నుంచి వెళ్లిపోతది. పాత బట్టయినా, గుడ్డ పేలికయినా చుట్టుకుంటది. నిత్యం పొద్దుమాపు రెండు స్నానాలు! ఊరు పేరు చెప్పదు, తనవారి పేరు చెప్పదు. వర్గల్ మండలం శాకారం బస్టాండ్లో తలదాచుకున్న ఓ మతి స్థిమితం లేని అవ్వ కథ ఇది!!
వర్గల్, మే 6: సుమారు ఐదు నెలల క్రితం మతి స్థిమితం లేని ఓ వృద్ధురాలు వర్గల్ మండలం శాకారం గ్రామానికి వచ్చింది. ఎక్కడి నుంచి వచ్చిందో, ఎట్లా వచ్చిందో తెలియదు కానీ, 4 నెలలుగా ఇక్కడే ఉంటోంది. శాకారం బస్టాండ్ చౌరస్తా నిత్యం వందలాది వాహనాల రాకపోకలు సాగించే జన సమ్మర్థ ప్రాంతం. ఎవరు ఎటు ప్రయాణం చేస్తారో తెలియదు. గంటల తరబడి అక్కడే ఉంటున్న ఓ అవ్వను చూసిన ఆ ఊరివాళ్లు మాటామాటా కలిపారు.
ఆమె నుంచి ఉలుకూపలుకు లేకపోవడంతో ఇంత బువ్వ పెట్టారు. ఇలా రోజులు గడిచాయి.. నెలలు గడుస్తున్నాయి. తనవారు రాలేక, నా అనేవారు ఎవరో తెలియని మతి స్థిమితం లేని ఆ అభాగ్యురాలు ఇక్కడే కాలం వెళ్లదీస్తోంది. గ్రామానికి చెందిన ధన్రాజ్ గౌడ్, మక్బుల్ తమకు తోచిన ఆహారం అందిస్తుండడంతో కడుపు నింపుకొంటున్నది. దాతృత్వం గలవారెవరైనా ఆమె అడ్రస్ తెలుసుకొని స్వస్థలానికి చేరవేస్తే తనవాళ్లను చూసుకుంటుందని దారిన పోయేవాళ్లు అభిప్రాయపడుతున్నారు.