ఈ మట్టిమీద నడుస్తున్న ప్రతి ప్రాణికి
సాటి ప్రాణిపై కాసింత ప్రేమ ఉండనే ఉంటుంది
ఉండాలె కూడా లేకపోతే ఈ నాగరిక సమాజం ఒప్పుకోదు.
దారిలో నడిచేటప్పుడు
చిక్కుముడులకు చిక్కుకున్న పక్షి రెక్కలను తప్పించి
దోసిలితో నీళ్లు దాపి అరచేతితో ప్రేమగా దువ్వే గుణం
ప్రతి బాటసారిలో ఉండాలె
మట్టిబాట మీద వలసెల్లి పోతుంటే
నల్లచీమల వరుసను కాలితో తొక్కకుండాతప్పించి
చీమల బారును చిదమకుండా కాపాడే దయ
కొన్ని మట్టి గుండెలకు కచ్చితంగా ఉంటుంది
వీధి అరుగు మీద ఏమీతోచక
విరగకాసిన మందారం చెట్టు వైపు చూస్తున్నప్పుడు
కాపుగాసి కుక్క పిల్లిని పట్టుకుపోతుంటే
తరిమికొట్టే జాలితనం మనిషితనం ఉండాల్సిందే
కట్టుకపోయిన సద్దిలో
సగం కడుపుకే తిని ప్రేమతో తోక ఊపుతూ
వెంట తిరిగే కుక్కపిల్లకు తన గిన్నెలో నుంచి
ఓ ముద్ద పెట్టే మనసు
ప్రతి కూలీతల్లిలో చందమామంత నిండుగా ఉండాలె
ఆకాశం నుంచి కన్నేసిన గద్ద
గుడిసె ముందటి కోడిపిల్లను నోటకర్చుకుపోతుంటే
గద్దించి అరిసి కోడిపిల్లను కాపాడే జాలి కచ్చితంగా ఉండాలి
నాలుగు బాటల కాడ కడుపుకాలి కండ్లెమ్మట నీళ్లు రాలుస్తూ
ఆకలవుతుందని అడిగే ముసలి ప్రాణానికి
కంచం నిండా బువ్వ పెట్టి కడుపునింపే గుండెలు
అక్కడక్కడ ఇంకా పదిలంగానే ఉంటాయి
జాలి మనుషులు ఉన్నారు
వాళ్లు ఉండబట్టే ఇంకా ఈ భూమ్మీద ప్రేమ మిగిలే ఉంది
ఆ ప్రేమనే మనిషిని మనిషిగా మాట్లాడేటట్టు
కలిసి ఉండేటట్టు చేస్తుంది!
-అవనిశ్రీ
99854 19424