స్వీడన్ మొట్టమొదటి మహిళా ప్రధానమంత్రిగా మగ్దలీనా అండర్సన్ బాధ్యతలు చేపట్టటం.. పాలనలో మహిళల భాగస్వామ్యంపై మరోసారి చర్చను లేవనెత్తింది. 1876లో రాచరిక పాలన నుంచి విముక్తి సాధించి ప్రజాస్వామ్య వ్యవస్థను ఏర్పాటు చేసుకున్న నాటి నుంచి, గత 145 ఏండ్ల స్వీడన్ చరిత్రలో, ఒక మహిళ దేశానికి సారథ్యం వహించటం ఇదే ప్రథమం. అలాగని స్వీడన్ లింగవివక్ష అధికంగా ఉన్న పేద దేశమో, ప్రజాస్వామిక పునాదులు బలంగా లేని దేశమో కూడా కాదు. యూరప్లోని అత్యంత సంపన్నదేశాల్లో అది ఒకటి. సంతోషంగా ఉన్న దేశాల జాబితాలో దానిది ఏడోస్థానం. అటువంటి స్వీడన్లో మహిళ ప్రధానమంత్రి పదవి చేపట్టటానికి 145 ఏండ్ల కాలం పట్టడం ఆశ్చర్యమే. ఇది కేవలం స్వీడన్కే పరిమితమైన ధోరణి కాదు. ప్రపంచంలోనే అగ్రరాజ్యంగా చలామణి అవుతున్న అమెరికాలోనూ నేటికీ ఒక మహిళ అధ్యక్షురాలు కాలేకపోయారు. 1789లో జార్జ్ వాషింగ్టన్ మొట్టమొదటి అధ్యక్షుడిగా బాధ్యతలు చేపట్టిన నాటి నుంచి నేటి బైడెన్ వరకూ ఆ దేశ సారథులందరూ మగ మహారాజులే.
టెక్నాలజీ నుంచి పర్యావరణం వరకూ అన్ని అంశాల్లో ప్రపంచానికి నాయకత్వం వహిస్తున్న సంపన్నదేశాల్లో ఇలాంటి పరిస్థితి కనిపిస్తుండగా.. అభివృద్ధి చెందుతున్న, పేద దేశాలు అని ముద్రపడిన వాటిల్లో మాత్రం దీనికి పూర్తి భిన్న దృశ్యం. ప్రపంచంలోనే మొట్టమొదటిసారిగా మహిళను ప్రభుత్వాధినేతగా ఎన్నుకున్న దేశం శ్రీలంక. 1960లో శ్రీలంక ప్రధానిగా ప్రమాణం చేసిన సిరిమావో బండారునాయకే ఆ ఘనతను సొంతం చేసుకున్నారు. ఆ తర్వాత ఆరేండ్లకు ఇందిరాగాంధీ భారతదేశ ప్రధానిగా బాధ్యతలు చేపట్టారు. తన పాలనకాలంలో దేశంలోనే గాక, భారత ఉపఖండ రాజకీయాల్లోనూ బలమైన ముద్ర వేశారు ఇందిర. పొరుగుదేశాలైన పాకిస్థాన్, బంగ్లాదేశ్లలో కూడా మహిళామణులు దేశ సారథ్య బాధ్యతలు సమర్థంగా నిర్వహించారు. బంగ్లాదేశ్కు ప్రస్తు తం షేక్ హసీనా నాయకత్వం వహిస్తున్నారు. తైవాన్, థాయ్లాండ్, ఫిలిప్పైన్స్, సింగపూర్, దక్షిణ కొరియా, నేపాల్, ఇండోనేషియా తదితర ఆసియా దేశాల్లోనూ మహిళలు దేశానికి సారథ్యం వహించి పదవులకు వన్నె తెచ్చారు.
ప్రస్తుతం చట్టసభల్లో మహిళల ప్రాతినిధ్యం అధికంగా ఉన్న తొలి మూడు దేశాలు రువాండా (61 శాతం), క్యూబా (53 శాతం), బొలీవియా (53 శాతం). ఇవేవీ సంపన్న దేశాలు కావు. మహిళా సారథ్యం, ప్రాతినిధ్యం విషయంలో ప్రపంచదేశాల మధ్య ఈ విధంగా వైరుధ్యాలు ఉన్నప్పటికీ.. ప్రపంచవ్యాప్తంగా నేటికీ అతివలకు అధికారంలో సరైన భాగస్వామ్యం లభించటం లేదన్నది వాస్తవం. జాతీయస్థాయి చట్టసభల్లో మహిళల ప్రాతినిధ్యం 24.5 శాతమే. కేవలం 26 దేశాల్లోనే వారు ప్రధాని లేదా అధ్యక్షులుగా ఉన్నారు. అంటే పాలనారంగంలో తీవ్రమైన లింగవివక్ష రాజ్యమేలుతున్నది. ఈ పరిస్థితిని మార్చటానికి చట్టపరంగా, సామాజికంగా అంతర్జాతీయస్థాయిలో ప్రయత్నాలు జరుగాలి.