పంజరంలోని పక్షికే ఎగరడంలోని ఆనందం అర్థం అవుతుంది. బోనులోని జింకకే పరుగు విలువ తెలుస్తుంది. ఒడ్డునపడిన చేపకే పరాధీనతలోని హింస అవగాహనకు వస్తుంది.
మనం అనుభవిస్తున్న ఈ స్వేచ్ఛ.. అయాచితం కాదు, యాదృచ్ఛికంగానూ రాలేదు. పోరాటాల ఫలితమిది. త్యాగాల వరమిది. అయినా, స్వేచ్ఛకు అనేక నిర్వచనాలు,అనేకానేక కోణాలు. ప్రతి నిర్వచనం ఒక కొత్త కోణాన్ని పరిచయం చేస్తుంది.
నీ మీద నువ్వు నియంత్రణ సాధించినప్పుడే, అపరిమితమైన స్వేచ్ఛకు అర్హుడివి అవుతావు.కాబట్టి, ఇతరుల గొంతుకలు నీ అంతర్వాణిని అణగదొక్కకుండా జాగ్రత్తపడు.
మనం ఎలా బతకాలన్నది మనమే నిర్ణయించుకోవాలి. మనం ఎలా ఆలోచించాలన్నదీ మనమే నిర్ధారించుకోవాలి. ప్రతి పౌరుడికీ పరిపూర్ణ స్వేచ్ఛ ఉన్నప్పుడే ఇదంతా సాధ్యం అవుతుంది.
స్వేచ్ఛ ఒక జాతికి ఊపిరి. ఆ హక్కుకు అవరోధాలు ఎదురైన ప్రతిసారీ సదరు జాతి ప్రమాదంలో పడుతుంది.స్వేచ్ఛకు భంగం కలిగితే .. సర్వ సంపదలు ఉన్నా బికారితో సమానం. స్వేచ్ఛ కరువైన సంపన్న దేశం నిరుపేద రాజ్యమే అవుతుంది.
స్వేచ్ఛలో అంతర్లీనంగా బాధ్యత ఉంటుంది. స్వేచ్ఛ వెనకాలే ప్రేమ ఉంటుంది. స్వేచ్ఛ పక్కనే దేశభక్తి ఉంటుంది. స్వేచ్ఛ చుట్టూ మానవతావాదం ఆవరించి ఉంటుంది. స్వేచ్ఛ .. మనిషి మనుగడకు ప్రాణవాయువు లాంటిది.
శాంతియుతమైన బానిసత్వం కంటే, హింసాయుతమైన స్వేచ్ఛ్ఛ గొప్పది. జీవితకాలం పాటు పరాయిపాలనలో ఖైదీలా బతకడం కంటే, స్వేచ్ఛకోసం జరిగే పోరాటంలో మరణించడమే ఉత్తమం. భయం మనిషిని బానిసను చేస్తుంది. ధైర్యం ఆ బంధనాల నుంచి విముక్తుణ్ని చేస్తుంది.
స్వేచ్ఛకు ప్రజా స్వామ్య భావజాలం తోడైతేనే సార్థకత. స్వేచ్ఛకు సంకెళ్లు పడ్డప్పుడు.. బలమైన భావజాలంతో ఆ బంధనాలు తెంచుకోవచ్చు. మన ఉనికి నిరూపించుకోవచ్చు. తలరాతను తిరిగి రాసుకోవచ్చు.
ఆనందానికి కారణం స్వేచ్ఛ. స్వేచ్ఛకు కారణం నిర్భీతి. నీ జన్మహక్కులను సాధించుకునే తెగువ ఒక్క నిర్భయత్వం వల్లే వస్తుంది. స్వేచ్ఛ విలువ తెలియనివారికి జీవితం విలువా తెలియదు. కాబట్టి, నీ ఆత్మకథ తొలి అధ్యాయం పేరు..‘స్వేచ్ఛ’ కావాలి.