Suresh Raina | ఫార్మాట్ ఏదైనా.. సురేశ్ రైనా ముద్ర బలీయం. ఎలక్ట్రిక్ ఫీల్డింగ్.. పవర్ఫుల్ బ్యాటింగ్.. అద్భుతమైన సమయస్ఫూర్తి అతని సొంతం. ఆ ఆటగాడు ప్రత్యర్థుల పాలిట వేటగాడే. క్లిష్ట సమయాల్లో టీమిండియాకు, చెన్నై సూపర్కింగ్స్కు ఆక్సిజన్ లాంటి ఇన్నింగ్స్ ఇచ్చాడు. ఇటీవలే రిటైర్మెంట్ ప్రకటించి.. కుటుంబానికే అంకితమయ్యాడు రైనా. క్రీడాకారుడి లక్షణాల గురించి, మైదానంలో క్రమశిక్షణ గురించి సురేశ్ రైనా అభిప్రాయాలు..
మనకు కష్టంగా అనిపించినా సరే, ప్రతిరోజూ ఓ కొత్త పాఠం నేర్చుకోవాలి. అప్పుడే మనలోని ప్రతిభ బయటపడుతుంది. నేను నా దేశం కోసం, నా గుర్తింపు కోసం ఇప్పటివరకూ కుటుంబానికి దూరంగా ఉండాల్సి వచ్చింది. చిన్నప్పటి నుంచీ అంతే. హాస్టల్లో చదువుకుంటూ తల్లిదండ్రులకు దూరంగా బతికాను. కాలం విసిరిన సవాళ్లను ఛేదించాను. అగ్ని పరీక్షలను తట్టుకున్నాను. 2004లో ఈస్ట్జోన్తో మ్యాచ్ ఆడుతున్న సమయంలోనే నా సోదరి పెండ్లి. బంధుమిత్రులతో ఎంజాయ్ చేయాలా? దేశం కోసం ఆడే అరుదైన అవకాశాన్ని వినియోగించుకోవాలా? అనే ప్రశ్న ఎదురైంది. నేను క్రికెట్ వైపే మొగ్గు చూపాను. ఆ రోజు చాలా కసిగా ఆడాను. వంద పరుగులు సాధించి.. సెలెక్టర్ల దృష్టిలో పడ్డాను. ఒకవేళ పెండ్లికే వెళ్లి ఉంటే.. ఈ రోజు మీ ముందు ఉండేవాణ్ని కాదేమో. నేను మొదట్నుంచీ క్రికెట్నే శ్వాసించాను. ఒకవైపు ఆట, మరోవైపు చదువు.. సమన్వయం చేసుకుంటూ ముందుకెళ్లాను. క్రికెట్కు ఎంపికైన రోజుల్లో ఇంటికి కాల్ చేసి మాట్లాడాలంటే.. వరుసలో నిలబడాల్సి వచ్చేది. సీనియర్లు మాట్లాడిన తర్వాతే మాకు సమయం ఇచ్చేవారు. వారానికి ఒక్కసారి మాత్రమే
ఇంటికి ఫోన్ చేసే అవకాశం దక్కేది. ఇప్పుడలా లేదు. కాలం చాలా మారిపోయింది.
రంగం ఏదైనా, వచ్చిన ప్రతి అవకాశాన్నీ సద్వినియోగం చేసుకున్నవాడే చరిత్రలో నిలుస్తాడు. ఎక్కడో ఉత్తరప్రదేశ్లోని ఓ మారుమూల కుగ్రామం నుంచి వచ్చిన నేను.. క్రికెట్ దిగ్గజాలైన సచిన్ టెండూల్కర్, రాహుల్ ద్రవిడ్, వీరేంద్ర సెహ్వాగ్లతో కలిసి ఒకే గదిలో కూర్చోవడం అంటే మామూలు విషయం కాదు. క్రికెట్ నాకు ఆ అవకాశం ఇచ్చింది. దేశం కోసం ఆడుతున్నప్పుడు మనపై ఎన్నో అంచనాలు ఉంటాయి. ఒక్కోసారి వాటిని చేరుకోలేకపోవచ్చు. అయినా సరే.. ఆ వైఫల్యాల నుంచి నేర్చుకున్నవాడే నిలబడతాడు. నా మట్టుకు నేను మిడిల్ ఆర్డర్ బ్యాట్స్మెన్ని. బ్యాటింగ్కు వెళ్లిన ప్రతిసారీ సెంచరీలు సాధ్యం కాదు. కాబట్టి.. ఫీల్డింగ్లో రాణించాలని నిర్ణయించుకున్నా. అది పూర్తిగా మన నియంత్రణలో ఉంటుంది. అందుకే ఒకదాంట్లో విఫలమైనా.. మరో దాంట్లో నా ప్రతిభను నిరూపించుకున్నా. మనసుపెట్టి ఆడితే.. ఎక్కడైనా రాణిస్తాం. ఎందులోనైనా గెలుస్తాం.
నేను 1998లో లక్నోలోని హాస్టల్కి మారాను. ఆ రోజులు నేను ఊహించినంత సాధారణంగా లేవు. స్కూల్లో సీనియర్స్ నన్ను ర్యాగింగ్ చేసేవారు. ఒక్కోసారి చాలా ఇబ్బందిపెట్టేవారు. అయినా ఆ గడ్డు పరిస్థితులను తట్టుకొని నిలబడ్డాను. ఆ విషయాలన్నీ అన్నయ్య, నాన్నతో పంచుకొని బాధ దిగమింగుకునేవాణ్ని. ర్యాగింగ్ మితిమీరే వరకూ ఆ విషయం ఇంట్లో చెప్పలేదు. ప్రతి దశలోనూ నా కుటుంబ సహకారం అందింది. అమ్మానాన్న కూడా.. చిన్నచిన్న విషయాలను పట్టించుకోలేదు. దూరదృష్టితో ఆలోచించి, లక్ష్యం కోసం పోరాడమని సలహా ఇచ్చారు. కాబట్టే, క్రికెటర్గా ఈ స్థాయికి రాగలిగాను.
ఏ రంగంలోనైనా ఓ వ్యక్తి విజయానికి కావాల్సింది.. నిజాయతీ, క్రమశిక్షణ. నిజాయతీగా ఉంటే క్రమశిక్షణ దానంతట అదే అలవాటు అవుతుంది. చాలామంది విజయానికి ప్రతిభ అవసరమని అంటారు. నా దృష్టిలో క్రమశిక్షణే విజయానికి నాంది. ప్రతిభ ఉన్నా క్రమశిక్షణ లేకపోతే ఒకటో రెండో మ్యాచ్ల వరకు వెళ్తారు. అదే క్రమశిక్షణకు తోడుగా ప్రతిభ ఉంటే తిరుగే ఉండదు. ప్రస్తుతం ‘గ్రాసియా రైనా’ ఫౌండేషన్ పనులు చూసుకుంటున్నా. నా భార్యతో కలిసి ఎన్నో సామాజిక, స్వచ్ఛంద సేవా కార్యక్రమాల్లో పాల్గొంటున్నా. ఇన్నాళ్లూ క్రికెట్కు దూరంగా ఉన్న నేను.. కుటుంబానికి ఎక్కువ సమయం కేటాయిస్తున్నా. నాన్న ఇటీవల చనిపోయారు, అమ్మ ఒంటరితనానికి గురికాకుండా, చాలా జాగ్రత్తగా చూసుకుంటున్నా. నా కూతుర్ని స్కూల్కు, కొడుకును ప్లేస్కూల్కు డ్రాప్ చేయడం నా రోజువారీ బాధ్యతలు. ఇంట్లో ఇల్లాలికి చేతనైన సాయం చేస్తాను. ప్రతి దశలోనూ లైఫ్ను ఆస్వాదించడం నేర్చుకుంటున్నా.
Stephanie Frappart | ఫిఫాలో సంచలనం సృష్టించిన స్టెఫానీ ఫ్రాఫర్ట్.. ఇంతకీ ఆమె చేసిందేంటి?
“Anushka Sharma-Virat Kohli | విరుష్క ఇంటి అద్దె అన్ని లక్షలా..?”