జానపదుల జీవన విధానంలోంచి పుట్టిన సామెత ఇది. మనిషి, వస్తువు, జంతువు ఏదైనా కావచ్చు.. ఉన్నట్టుండి దూరమైతే ఆ బాధను మాటల్లో వర్ణించలేం. తెలంగాణ జీవన విధానంలో గంజికి చాలా ప్రాధాన్యం ఉంది. ఇప్పటికీ గంజివార్చే కుటుంబాలు అనేకం. వేడివేడి గంజిలో మెతుకు పడితే దానిని తీయలేం, అప్పటికప్పుడు తాగనూలేం. కుటుంబంలో చిట్టచివరి వ్యక్తి కూడా దూరమైనప్పుడు, అత్యంత ఇష్టమైన వస్తువో, జంతువో కనుమరుగైనప్పుడు గుండె నిండా బాధతో.. ‘ఉన్నొక్క మెతుకు గంజిల పడ్డట్టాయె’ అంటుంటారు. వచ్చిన అవకాశం చేజారినప్పుడు కూడా ఈ సామెతను ఉపయోగిస్తారు