ఈ సామెతను వ్యంగ్యంగా ప్రయోగిస్తారు. ప్రతి ఒక్కరికీ ఓ మేనరిజం ఉంటుంది. కొందరి మాటల్లో వెటకారం తొంగిచూస్తుంది. ఇంకొందరి భాషలో అతిశయం అపారం. ఓ వ్యక్తి యుక్తవయసు నుంచీ కొంటెమాటలతో, చిలిపిచేష్టలతో అందర్నీ కవ్వించేవాడట. ముసలితనంలోనూ అదే పద్ధతి కొనసాగించాడు.
దీంతో కొడుకులు, మనవళ్లు నొచ్చుకుని ‘చింతచచ్చినా పులుపు చావదు పెద్దాయనకు’ అనుకున్నారట. నిజానికి చింత చెట్టును నరికి మోడుగా మార్చినా.. ఆపైన కట్టెలను ఎండబెట్టినా, కర్రలోని పులుపుపోదు. కాబట్టే ‘చింత చచ్చినా పులుపు చావదు’ అన్నారు పెద్దలు.