ఉస్మానియా నుంచి హుజూరాబాద్ వరకు.. క్యాంపస్ నుంచి కమలాపూర్ వరకు.. రెండు గొంతుకలు ఒక్కటై ‘జై తెలంగాణ’ అని నినదించాయి. తమ కోసం కాకుండా, తండ్లాడుతున్న తెలంగాణ కోసం ఇద్దరూ ఒక్కరై పని చేశారు. మాటలు, మనసులు కలిసి జీవిత భాగస్వాములయ్యారు. ‘బయటకు వెళ్తున్నా. ఎప్పుడొస్తనో ఏమో భద్రం!’ అంటూ సమాజం గురించి తపించే భర్త గెల్లు శ్రీనివాస్ యాదవ్ అయితే.. ‘ఏం తీసుకొచ్చినవ్’ అని కాకుండా ‘ఎంతమందికి సాయం చేసినవ్’ అని అడిగే భార్య గెల్లు శ్వేత. ఉద్యమం నుంచి ఉప ఎన్నిక వరకు గెల్లు ప్రతీ అడుగులో తోడుగా నిలుస్తున్న శ్వేత ‘జిందగీ’తో ముచ్చటించారు.
మాది పెద్దపాపయ్యపల్లి. అమ్మ విజయ, నాన్న ఓదెలు. నాన్న కేసీఆర్ అభిమాని. నా పాఠశాల విద్య మొత్తం ఊళ్లోనే. ఇంటర్, డిగ్రీ హుజూరాబాద్లో చేసిన. నాకు ఇక్కడి ప్రజలతో చిన్నప్పటి నుంచీ అనుబంధం ఉంది. నాన్న అకాల మరణంతో కుటుంబ భారం అమ్మపై పడింది. అమ్మే మా ధైర్యం. ఆమె ఇచ్చిన ప్రేరణతోనే మేం ఇక్కడిదాకా వచ్చినం. వ్యవసాయ కూలీగా చేస్తూ నన్ను, తమ్ముడిని చదివించింది.
కేసీఆర్ సారు ఇచ్చిన పిలుపుతో తెలంగాణ ఉద్యమంలో భాగస్వామిని ఐన. మా బాబాయ్ ప్రవీణ్ యాదవ్ ద్వారా నాకు శ్రీనివాస్ పరిచయం అయ్యిండు. ఉద్యమ అవసరాన్ని తెలియజేసేందుకు మా కాలేజ్కి వస్తుండేవాడు. అలా బలపడిన మా పరిచయం ప్రేమగా మారింది. ‘పెండ్లిజేసుకోవాలి’ అని బాబాయ్ చెప్పిండు. ‘మొదట ఆ అమ్మాయిని మంచిగ చదువుకోమను. తర్వాత చేసుకుంట’ అని బాబాయ్తో అన్నడంట శ్రీనివాస్. ఎట్టకేలకు నాలుగేండ్ల తర్వాత, అన్ని ప్రయత్నాలూ ఫలించి.. 2013లో పెండ్లి జరిగింది. ‘ఆయన్నెందుకు చేసుకున్నవ్. ఓ కొలువు లేదు.. పైసా ఆదాయం లేదు. ఆలోచించుకో మరి’ అంటుండె కొందరు. కానీ నాకు ఆస్తిపాస్తుల కన్నా, శ్రీనివాస్ యాదవ్ నిజాయితీనే ముఖ్యం అనిపించింది. నిజాయితీనే ఆస్తిగ భావించిన.
నవంబర్ 9 నాకు చాలా స్పెషల్. ఒకటి మా పెండ్లి రోజైతే.. మరొకటి కేసీఆర్ సారు మా వివాహానికి మా ఊరు వచ్చిన రోజు. విద్యార్థి నాయకుడిగా ఉన్న గెల్లు శ్రీనివాస్ పెండ్లికి కేసీఆర్ సారు రావడం చాలా సంతోషంగా అనిపించింది. సారు వచ్చినంకనే నా మెడలో తాళి కట్టిండు శ్రీనివాస్. హరీశన్న, కవితక్క కూడా వచ్చిండ్రు. నిజంగా ఆ రోజు మా ఇద్దరి జీవితాల్లో పండుగ రోజు. వారి ఆశీర్వాద బలమే మాకు ఈ అవకాశం. మా పెండ్లికి కేసీఆర్ సారుకు పత్రిక ఇవ్వాలని ఈటల రాజేందర్తో అపాయింట్మెంట్ విషయం మాట్లాడితే, ‘కుదరదు’ అని చెప్పిండు. ‘కేసీఆర్ సార్ చిన్నచిన్న కార్యక్రమాలకు వచ్చెటోడు కాదు’ అని అన్నడు. తర్వాత బాల్క సుమన్ అన్నతో కలిసి కేసీఆర్ సార్కు పెండ్లి పత్రిక ఇచ్చిండు శ్రీనివాస్.
మాకు ఒక బాబు, పాప. నేను హైదరాబాద్లోని ఎస్ఆర్ స్కూల్లో టీచర్గా పనిచేసేదాన్ని. నా జీతంతోనే కుటుంబం గడిచేది. విద్యార్థుల సమస్యలు, పార్టీ కార్యకలాపాల్లో నా భర్త బిజీగా ఉండెటోడు. రోజూ ఏదో ఒక కార్యక్రమానికి వెళ్లేటోడు. కొన్నిసార్ల్లు ‘ఎందుకు ఇంత కష్టపడుతవ్. నీతో పాటు చాలా మంది ఉద్యమంలో పనిచేసిన్రు. ఏదో ఒక పదవి తీసుకొని బాగున్నరు. నువ్వు ఇంకా పోరాటాలు చేస్తున్నవు’ అని అడిగేదాన్ని. ఆయన మాత్రం ‘నేను ఏమీ ఆశించి చేయడం లేదు. పార్టీ బలోపేతానికి పనిచేసే అవకాశం దొరకడమే పెద్ద పదవిగా భావిస్తున్న. కష్టపడే వాళ్లకు టీఆర్ఎస్లో ఎప్పుడూ అన్యాయం జరగదు’ అని చెప్పేటోడు. అప్పటినుంచి, నేను కూడా ఎప్పుడూ ఆయన కార్యాచరణకు అడ్డుచెప్పలే.
20 ఏండ్లుగా నా భర్త తెలంగాణ కోసం కేసీఆర్ వెంట నడిచిండు. ఎన్నడూ ఏ పదవినీ ఆశించలేదు. నిజాయితీపరుడైన గెల్లు శ్రీనివాస్ను గెలిపించుకోవాల్సిన బాధ్యత నాపైన ఉంది. ఇన్నిరోజులు ఆయనకు తోడుగా నిలిచింది ఒకెత్తు.. ఇప్పుడు ఒకెత్తు. అందుకే నేను ప్రజల్లోకి వెళ్తున్నా. ‘నా భర్తకు ఒక అవకాశం ఇవ్వండి’ అని ఓటర్లను వేడుకుంటున్నా. ఉద్యమంలోనే కాదు.. భర్త గెలుపులోనూ తోడుగా ఉండాలని కష్టపడుతున్నా. ఆయన విజయం నా
విజయం కూడా!
…ఇడుమాల కిరణ్ కుమార్