సంస్థాన్ నారాయణపురం, ఫిబ్రవరి 2 : ఈ అక్కాచెల్లెళ్లు..సంస్థాన్ నారాయణపురం మండలంలోని సర్వేల్ గ్రామానికి చెందిన గాదెపాక రాములు, అంజమ్మ దంపతులు కూలీపనులు చేస్తూ బతికేవాళ్లు. వారికి ముగ్గురు కూతుర్లు ఉన్నారు. అనారోగ్యంతో రాములు ఐదేండ్ల క్రితం మంచానికే పరిమితమయ్యాడు. తల్లి మతిస్తిమితం కోల్పోయింది. ముగ్గురు ఆడపిల్లలు ఫంక్షన్హాల్లో కూలీ పనులు చేసి తల్లిదండ్రులకు వైద్యం చేయించారు. రెండు సంవత్సరాల క్రితం పెద్ద కూతురు పూజకు గ్రామస్తులు తలా ఒక చేయి వేసి పెండ్లి చేశారు. ఆ తరువాత మూడు నెలలకే రాములు మృతి చెందాడు. రెండో కూతురు తేజ ఒక వైపు చదువుకుంటూ మరోవైపు కూలీ పనులు చేస్తూ కుటుంబానికి అండగా నిలబడింది. తేజ పదో తరగతి పూర్తయిన తరువాత చిన్న చెల్లె కృష్ణవేణిని చదివించాలని తన చదువును మధ్యలోనే మానేసి కూలీ పని చేస్తూ వెళ్తున్నది. మరోవైపు తల్లికి వైద్యం చేయించేది. కృష్ణవేణి ప్రస్తుతం చౌటుప్పల్ ప్రభుత్వ కళాశాలలో ఎంఎల్టీ సెకండ్ ఇయర్ చదువుతున్నది. కొన్ని రోజుల క్రితం తల్లి చనిపోవడంతో కష్టాలు రెట్టింపయ్యాయి. తల్లి దహన సంస్కారాలకు కూడా డబ్బులు లేకపోవడంతో గ్రామ పెద్దల సాయంతో కార్యక్రమం పూర్తి చేశారు. తల్లిదండ్రులు చనిపోవడంతో అక్కాచెల్లెళ్లు ఒంటరి వారయ్యారు. నా అనేవారు లేకపోవడంతో ఆర్థికంగా తీవ్ర ఇబ్బందులు పడుతున్నారు. కూలీ పనులకు పోతేనే ఆ రోజు అన్నం దొరుకుతుందని బోరున విలపిస్తున్నారు. ‘అమ్మ బతికి ఉన్నప్పుడు అక్కకు పెళ్లి సంబంధాలు వచ్చాయని.. అమ్మ చనిపోవడంతో పట్టించుకునేవారు లేరని వాపోయింది చెల్లి కృష్ణవేణి. అక్క కష్టాలు చూడలేక.. ఒక రోజు కూలీ పనులకు పోతూ.. మరో రోజు కాలేజ్కు వెళ్తున్నానని చెబుతున్నది. చెల్లిని బాగా చదివించాలని అక్క, అక్కకు పెండ్లి చేయాలని చెల్లి భావిస్తున్నారు. దాతలు సహకరించి ఆదుకోవాలని వేడుకుంటున్నారు.
దిక్కులేనివాళ్లం అయ్యాం
అమ్మనాన్నలు ఇద్దరికి ఆరోగ్యం బాగలేకపోవడంతో మంచానికే పరిమితమయ్యారు. చిన్నతనం నుంచి కూలీ పనులు చేస్తూ అమ్మనాన్నకు వైద్యం చేయించాం. వారు చనిపోవడంతో దిక్కులేనివాళ్లమయ్యాం. మాకు నా అనేవారు ఎవ్వరూ లేరు. కూలీ పనులకు పోతేనే ఆ రోజు అన్నం ఉంటది. పని దొరక్క పోతే పస్తులు ఉండాల్సిందే.
– తేజ
అక్క పెళ్లి చెయ్యాలి
మా అక్క చిన్నతనం నుంచి కూలీ పనులు చేసేది. అమ్మనాన్న చనిపోవడంతో మమ్ములను పట్టించుకునే వారు కరువయ్యారు. అమ్మ బతికి ఉన్నప్పుడు అక్కకు పెళ్లి సంబంధాలు వచ్చాయి. ఇప్పుడు ఎవ్వరూ పట్టించుకోవడం లేదు. అక్క పెళ్లి చెయ్యాలి.. అందుకే నేను కూడా కూలి పనులకు పోతున్న. అయినా చేతిలో చిల్లి గవ్వ ఉండడం లేదు. దాతలు మమ్ములను ఆదుకోవాలి. వారికి జీవితాంతం రుణపడి ఉంటాం.
– కృష్ణవేణి