ఆడబిడ్డలకు ‘పుట్టిల్లు అన్ని వేళలా స్వర్గం’ అంటారు. మెట్టినింట షరతులు వర్తిస్తాయని జాగ్రత్తలు చెబుతారు. ఆ అమ్మాయికి పుట్టింటి ప్రేమ కన్నా మిన్నగా మెట్టినింట ఆదరణ లభించింది. అమ్మకూచిగా ఉన్నప్పుడు నాన్న ఆంక్షలతో ఆగిన నాట్యం.. భర్త ప్రోత్సాహంతో మళ్లీ జీవం పోసుకుంది. అత్తగారిచ్చిన ధైర్యంతో వెస్ట్రన్ నృత్యరీతులపై పట్టుసాధించింది. జుంబా ఆటతో హైదరాబాద్ నుంచి ఆల్ ఇండియాఫేమస్ అయ్యింది జుంబా విజయ. ఆశయ సాధనలో ఆనంద తాండవమాడుతున్న విజయ తుపురాని విజయగాథ ఇది..
మా పూర్వికులది విజయనగరం. మా తాతగారు ఉద్యోగరీత్యా జంషెడ్పూర్ వెళ్లి, అక్కడే స్థిరపడ్డారు. మా నానమ్మ కృష్ణవేణికి మ్యూజిక్ టీచర్గా మంచి పేరుంది. నేను ఆమె దగ్గరే కర్ణాటక సంగీతం నేర్చుకోవడం మొదలుపెట్టాను. అలా గాత్రంలో నా ప్రస్థానం ప్రారంభమైంది. ఓ రోజు టీవీ చూస్తూ డ్యాన్స్ చేస్తున్న నన్ను నానమ్మ గమనించింది. నా ఉత్సాహం గుర్తించి
కూచిపూడి గురువు భాస్కరం గారి దగ్గర శిక్షణలో చేర్పించింది.
మొదటి కోరిక
మా చిన్న నానమ్మ హైదరాబాద్లో ఉండేది. తాను జవహర్ బాలభవన్లో కర్ణాటక గాత్ర సంగీతం నేర్పించేది. నేను వేసవి సెలవులకు ఆమె దగ్గరికి వచ్చేదాన్ని. బాలభవన్కు వెళ్లేదాన్ని. అక్కడే జానపద నృత్యంలో శిక్షణ తీసుకునేదాన్ని. ఇలా 1986 నుంచి 95 వరకు ప్రతి సంవత్సరం సమ్మర్ క్యాంప్లకు హాజరయ్యాను. ఆ సమయంలో ఆల్ ఇండియా రేడియో రికార్డింగ్ స్టూడియోలో కోరస్ పాడాను. దూరదర్శన్ కోసం జానపద నృత్యం చేశాను. ఆ రోజుల్లో హైదరాబాద్ నగరం చూశాక ఇక్కడికి రావాలి, ఇక్కడే ఉండాలి అనుకున్నాను. అప్పట్లో హైదరాబాద్ చాలా అందంగా, విశాలంగా ఉండేది. ఎలాగైనా ఈ నగరంలో బతకాలన్నది నా మొదటి కోరిక.
బ్రేక్ డ్యాన్స్
డ్యాన్స్ నేర్చుకోవడం నాన్నకు, బాబాయిలకు ఇష్టం ఉండేది కాదు. నానమ్మ సపోర్ట్తో నేర్చుకున్నాను. అయినా స్కూల్లో చదివే వరకే… ఆ తర్వాత అన్నీ బంద్ అనేవాళ్లు. కాలేజీ రోజుల్లో డ్యాన్స్ కొనసాగించాలని చాలా పోరాడాను. ఇంట్లో వద్దన్నారు. వాళ్ల మాట వినక తప్పలేదు. డిగ్రీలో అడుగుపెట్టగానే నా కాళ్లు కట్టేసినట్టు అనిపించింది. బీకామ్ చదువుతూనే ఒక స్కూల్లో టీచర్గా పనిచేశాను. ప్రాథమిక తరగతులకు సాంఘిక శాస్త్రంతోపాటు కంప్యూటర్ చెప్పేదాన్ని. స్కూల్ యాక్టివిటీస్ బాధ్యతలన్నీ నాకే ఇచ్చారు.
మెట్టినింటి మంచితనం
ఆర్మీలో 8వ డోగ్రా ఇన్ఫెంట్రీలో పనిచేసే (కల్నల్) శరత్తో 2003లో పెండ్లి అయింది. వాళ్లది అమలాపురం. హైదరాబాద్లో స్థిరపడ్డారు. అలా హైదరాబాద్లో జీవనం సాగించాలన్న చిన్ననాటి కల నా పెండ్లితో నిజమైంది. మెట్టినింట్లో అడుగుపెట్టాక నా జీవితమే మారిపోయింది. పుట్టింట్లో ఆడపిల్లల జీవితం తన ఇష్టాలకు తగ్గట్టుగా ఉంటుంది.
అత్తవారింట్లో ఆంక్షల చట్రంలో ఇరుక్కుపోతుంది. కానీ, నా జీవితంలో వేరేలా ఉంది. ఓ రోజు … ‘కొరియోగ్రాఫర్ కావాలన్నది నా కల. డ్యాన్సంటే చాలా ఇష్టం. కానీ, మా ఇంట్లో సహకారం లేక నా ప్రయాణం ఆగిపోయింది’ అని మా ఆయనతో చెప్పాను. ‘హైదరాబాద్లోనే ఉంటున్నావు కదా.. నీకు ఇష్టమైన డ్యాన్స్ నేర్చుకోరాదు’ అంటూ ఆయన నన్ను ప్రోత్సహించారు. దాంతో చెదరిన కలలు నిజం చేసుకునే అవకాశం వచ్చింది!
మా ఆయనే నా ధైర్యం
మా ఆయన ప్రోత్సాహంతో వెస్ట్రన్ డ్యాన్స్ నేర్చుకోవడానికి వెళ్తుంటే… ‘ఈవిడేమిటి? పెండ్లయింది. పిల్లలున్నారు. మన ఇంటావంటా లేనేలేదు’ అని అత్తవారి తరఫు బంధువులు గొణిగేవాళ్లు. ‘మీకెందుకు? పిల్లల్ని మంచిగా చూసుకుంటున్నది. మాకు ఇంత వండి పెడుతున్నది’ అని మా అత్తగారు తన చెల్లెళ్లు, బంధువులను వారించేది. ‘తన ఆనందం కోసం నేర్చుకుంటే.. తప్పేముంది? ఎందుకు ఆపాలి?’ అని గొడవపడేది. మా చిన్నాన్న వాళ్లు కూడా వద్దన్నారు. మా ఆయన ప్రోత్సాహం, మా అత్తగారి మద్దతు దొరికాక నేనెందుకు భయపడాలి. వద్దన్నా నేర్చుకున్నాను.
జుంబారే…
ఒక డ్యాన్స్ నేర్చుకున్న తర్వాత మరో డ్యాన్స్ నేర్చుకుంటూపోయాను. సల్సా, బచాట, హిప్హాప్, కాంటెంపరరీ, ఆఫ్రో, రెగథాన్, వాల్కింగ్, బెల్టీ ఇలా.. 17 రకాల వెస్ట్రన్ డ్యాన్స్లు నేర్చుకున్నాను. కొరియోగ్రాఫర్ కావాలన్న నా కోరిక కాలేజీలో అడుగుపెట్టాక ఆవిరైంది. పెండ్లి తర్వాత ఆ కలా నిజమైంది. ఆస్ట్రేలియా నుంచి వచ్చినవాళ్లు 2011లో హైదరాబాద్లో జుంబా శిక్షణ నిర్వహించారు. ఆ డ్యాన్స్ ఫార్మ్ కూడా నేర్చుకున్నాను. రెండు నెలల తర్వాత జుంబా ట్రైనర్గా కెరీర్ మొదలుపెట్టాను.
నిజానికి.. జుంబా డ్యాన్స్ కాదు. ఎరోబిక్స్ లాంటిదే! సాధారణంగా దీనికి వెస్ట్రన్ మ్యూజిక్ వాడతారు. మనవాళ్లు బాలీవుడ్ పాటలు వాడటం వల్ల చాలామంది డ్యాన్స్ అనుకుంటారు. జుంబా అంటే ఎవరికీ తెలియని రోజుల్లోనే నేను నేర్చుకున్నాను. ఇప్పుడు జుంబా పేరు చెబితే ఎవరికైనా నేను గుర్తుకొస్తాను. ఏడేండ్లలో అయిదు వేల మందికిపైగా శిక్షణ ఇచ్చాను. 2023లో తొమ్మిది నగరాల్లో వర్క్షాప్స్ నిర్వహించాను.
జుంబాను నాకు నేర్పిన వాళ్లు చెప్పిన ఫార్మాట్లో 2017 వరకు నేర్పాను. ఆ తర్వాత నేనే ఒక కొత్త ఫార్మాట్ డిజైన్ చేసి ఫిట్నెస్ ట్రైనింగ్ ఇస్తున్నాను. ఈ ఫిట్నెస్ గురించి వచ్చే వార్తల్లో నా ఫొటోలు చూసి మా అత్తగారు మురిసిపోతారు. ఒకప్పుడు డ్యాన్స్ వద్దన్న బాబాయే నా పేరు పత్రికల్లో చూసి గర్వపడుతున్నారు. కొన్ని విజయాలు మనుషుల ఆలోచనల్ని మారుస్తాయి. ఆ మార్పు మా బంధువుల్లో చూశాను.
ఆశలకు ప్రపంచమే సరిహద్దు
జిమ్లో చేసే వర్కవుట్స్కు అనుగుణంగా డ్యాన్స్ స్టెప్స్ డిజైన్ చేశాను. మా ఫిట్నెస్ సెంటర్కు కొందరు మోకాళ్ల నొప్పులతో వస్తుంటారు. బ్యాక్ పెయిన్, అప్పర్ బాడీ పెయిన్తో బాధపడేవాళ్లూ వస్తుంటారు. వాళ్లందరికీ ఒకే రకమైన పద్ధతిలో స్వాష్, హ్యాండ్ మూవ్మెంట్స్ చేయిస్తే సమస్యలు వస్తాయి. అలాగని ఆ వర్కవుట్లకు దూరంగా ఉంటే ఆరోగ్య సమస్యల నుంచి బయటపడలేరు. కాబట్టి వాళ్లకు కష్టం కాకుండా, సమస్యలు పోయేలా వర్కవుట్స్ చేయించాలి.
అందుకోసమే నేను కొత్త విధానంలో డ్యాన్స్ డిజైన్ చేశాను. వీటితో మంచి ఫలితాలు వస్తున్నాయి. నేను డిజైన్ చేసిన డ్యాన్స్ ఫార్మాట్కి జుంబా పేరుకు బదులు Dance HIIT అని పేరు పెట్టాను. డ్యాన్స్ ఫిట్నెస్ హై ఇంటెన్సిటీ ఇంటర్వెల్ ట్రైనింగ్ అన్నమాట! భారతీయ నగరాల్లో దీనికి ప్రాచుర్యం కల్పిస్తూ ఫిట్నెస్ ట్రైనర్స్కి శిక్షణ ఇస్తున్నాను. ఈ డ్యాన్స్ని ప్రపంచవ్యాప్తం చేయాలన్నది ఇప్పుడు నా ముందున్న లక్ష్యం.
…? నాగవర్ధన్ రాయల