Visit:
బడి గంట మోగుతుంది. పాఠశాల కార్యకలాపాలు ప్రారంభమయ్యేలోగానే ఉపాధ్యాయుడు వాట్సాప్‌లో తల్లిదండ్రులకు సమాధానమిచ్చి ఉంటాడు. పాఠాలు చెప్పేందుకు సిద్ధమవుతాడు. రెండో పీరియడ్‌ ప్రారంభమయ్యే వరకు సుమారు 40 మంది విశ్రాంతి లేని టీనేజర్లను ఎలా చురుగ్గా ఉంచాలన్నదాని గురించి మానసికంగా సంసిద్ధమవుతాడు. ఆందోళనలో ఉన్న విద్యార్థి, ఆగ్రహంతో ఉన్న తల్లిదండ్రులు, ఒక సిలబస్‌ అప్‌డేట్‌.. అంతే ఆ రోజు ముగిసిపోతుంది.
బోధన అంటే కేవలం బోధించడం కాదు; అది భావోద్వేగంతో కూడిన నిరంతర పని. మధ్యాహ్నం 3 గంటల తర్వాత ఉపాధ్యాయుల విధులు ముగుస్తాయని చాలామంది భావిస్తారు. కానీ, వాస్తవానికి చాలామంది ఉపాధ్యాయులు ఇంటికీ పనిని తీసుకెళ్తారు. హోమ్‌వర్క్‌, అసైన్‌మెంట్‌లు చెక్‌ చేయడం, రేపటి తరగతుల కోసం ప్రణాళికలు రచించడం, మారుతూ ఉండే సిలబస్‌పై అవగాహన పెంచుకోవడం లాంటి పనులు ఇంటి దగ్గర కొనసాగుతాయి. అయితే, ఈ శ్రమ పే స్లిప్‌లో కనిపించదు. ప్రైవేట్‌ పాఠశాలల్లో ప్రాథమిక స్థాయి ఉపాధ్యాయుల వేతనం సాధారణంగా నెలకు రూ.15,000 నుంచి రూ.30,000 వరకు ఉంటుంది. కొంత అనుభవమున్న వారి వేతనం రూ.35,000 నుంచి రూ.50,000 వరకు ఉంటుంది. ప్రభుత్వ ఉపాధ్యాయులకు అధిక వేతనమున్నా, పని భారం ఎక్కువ, గుర్తింపు తక్కువగా ఉంటుంది.
ప్రశాంతంగా, ఉల్లాసంగా, సహనంతో ఉండాలని ఉపాధ్యాయులు అనుకుంటారు. కానీ, తమ ఆరోగ్యం, ఇంటి బాధ్యతలు, తరగతి గదిలో అంచనాలు.. అన్నింటినీ వారు ఒకే సమయంలో మోయాల్సి రావడంతో మానసిక ఆందోళనకు గురవుతున్నట్టు ఎంపవర్‌ (ఆదిత్య బిర్లా ఎడ్యుకేషన్‌ ట్రస్ట్‌) సంస్థకు చెందిన సైకాలజిస్ట్‌ రుతుజా వరాడే అన్నారు.
పాఠశాల గేటు దగ్గరే ఉపాధ్యాయుల పని ముగియదు. ఇంటికి వెళ్లడమంటే విశ్రాంతి తీసుకోవడం కాదు. అక్కడ కూడా కుటుంబ బాధ్యతలు కొనసాగుతాయి. ఇది రెండో షిఫ్ట్‌ లాంటిదే. దీర్ఘకాలిక పని గంటలు, తరచూ మారే సిలబస్‌, ఎప్పుడూ ఉత్సాహంగా కనిపించాలనే ఒత్తిడి ఉపాధ్యాయులపై ఉంటుంది. ఈ నేపథ్యంలో చాలామందికి ఆదివారాలంటే రెండు వారాల ఒత్తిడి నడుమ ఒక చిన్నపాటి విరామం మాత్రమే. ఉపాధ్యాయులు అతిగా పని చేసినా, మానసికంగా కుంగిపోయినా తరగతి గది వాతావరణంపై, విద్యార్థుల మానసిక ఆరోగ్యంపై తీవ్ర ప్రభావం పడుతుందని రుతుజా చెప్పారు. దానివల్ల తరగతిని మేనేజ్‌ చేసే సామర్థ్యం వారిలో తగ్గిపోతుంది. విద్యార్థులను నిత్యం ఉత్సాహంగా, ఉల్లాసంగా ఉంచడం కష్టమవుతుంది. చిరాకు పెరుగుతుంది. మాట తీరులో మార్పు వస్తుంది. గతంలో వినూత్నంగా బోధన చేయాలని ప్రయత్నించినవారు కూడా రోజును ఎలాగోలా నెట్టుకురావాలని, వెంటనే ముగించాలని అనుకుంటారు. ఉపాధ్యాయులను విద్యార్థులు ఆదర్శంగా తీసుకుంటారు. తరగతి గది కూడా ఒక చిన్నపాటి సంస్కృతి. దాన్ని లీడ్‌ చేసే టీచర్‌ అలసిపోతే, ఆ సంస్కృతి నిర్వీర్యమవుతుంది. ఉపాధ్యాయులు మానసికంగా అలసిపోతే వారిలో సహనం నశిస్తుంది. విద్యార్థుల పట్ల సున్నితంగా స్పందించలేరు. విద్యార్థుల భావోద్వేగాలను గుర్తించే శక్తి సన్నగిల్లుతుంది. ఇప్పటికే ఇంట్లో, తరగతి గది, కోచింగ్‌ సెంటర్లలో ఒత్తిడిని తట్టుకుంటూ, తల్లిదండ్రుల అంచనాల భారాన్ని మోస్తున్న విద్యార్థులను ఈ మార్పు మరింత కుంగదీస్తుంది. గత దశాబ్దకాలంలో విద్యార్థుల ఆత్మహత్యలు భారీగా పెరిగినట్టు పలు అధ్యయనాలు చెప్తున్నాయి. పదేండ్లలో విద్యార్థుల ఆత్మహత్యలు సుమారు 65 శాతం పెరిగినట్టు నివేదికలు తెలియజేస్తున్నాయి. ఈ గణాంకాలు భారత విద్యావ్యవస్థలోని తీవ్రమైన లోపాలను ఎత్తిచూపుతున్నాయి. విద్యార్థులకు అత్యంత దగ్గరగా ఉండే ఉపాధ్యాయులకు మద్దతివ్వకుండా విద్యార్థుల జీవితాలను రక్షించలేం.
బోధన పట్ల ఉత్సాహం చూపకపోవడం, బోధనాసామర్థ్యం పడిపోవడం, చిరాకు, ఆందోళన లాంటివి ఉపాధ్యాయుల మానసిక కుంగుబాటుకు సంకేతాలని రుతుజా తెలిపారు. ఒకప్పుడు స్టాఫ్‌రూమ్‌లో చురుగ్గా మాట్లాడిన ఉపాధ్యాయుడు ఆకస్మాత్తుగా మౌనం వహిస్తే తీవ్రంగా పరిగణించాలని, అది ఈ సమస్యకు తొలి సంకేతమని పేర్కొన్నారు. మానసిక ఆరోగ్యానికి సంబంధించి వర్క్‌షాప్‌లను నిర్వహించడం, పునరుత్తేజం కోసం విరామాలివ్వడం, అనువైన షెడ్యూల్‌ రూపకల్పన, ఉపాధ్యాయులు తమ సమస్యల గురించి బహిరంగంగా చర్చించే వాతావరణం కల్పించడం, వారి సమస్యను వినే సంస్కృతిని పెంపొందించడం లాంటి చర్యలు చేపట్టడం ఈ సమస్యకు పరిష్కారమని రుతుజా తెలిపారు. ఈ మార్పులు ఖర్చుతో కూడుకున్నవి కావు, కావాల్సిందల్లా అమలు చేయాలన్న సంకల్పమే.పిల్లల దినచర్యలో పాఠశాలలు ఒక భాగమైతే, ఇళ్లు మరో భాగం. ఈ రెండింటి మధ్య సమన్వయం లేనప్పుడు, సమాచార మార్పిడి జరగనప్పుడు సమస్య తీవ్రమవుతుంది. ఈ నేపథ్యంలో ఉపాధ్యాయుల మానసిక ఆరోగ్యాన్ని కాపాడుకుంటే పిల్లలకు మరింత సురక్షిత వాతావరణాన్ని కల్పించనట్టవుతుంది. ఉపాధ్యాయులకు పిల్లల తల్లిదండ్రులు మద్దతుగా నిలిచినప్పుడే విద్యార్థులకు తరగతి గది సురక్షిత ప్రాంతమవుతుంది. ఒక ఉపాధ్యాయుడి మనసు విరిగిపోతే ఆ పగుళ్లు స్టాఫ్‌రూమ్‌ దగ్గరే ఆగిపోవు, అవి పిల్లల జీవితాల్లోకి తొంగిచూస్తాయి. అందుకే ఉపాధ్యాయుల మానసిక ఆరోగ్యంపై దృష్టిపెట్టడం ఇప్పుడు అత్యవసరం.
