శిశిరం ధాటికి
చివాలున రాలిపడే ఎండుటాకుల్లా
గ్రీష్మపు వడగాలికి
గీ పెడుతూ పడిపోతున్న పక్షుల్లా
కాలధర్మంతో కొందరు
‘కరోనా’ కర్మంతో కొందరు
ఎరుకలోనున్న ఆత్మీయులెందరో
ఎకాయెకి నేలకొరిగి పోతున్నారు!
ఎటుచూసినా శూన్యమే అగుపిస్తోంది
కన్న సంతతి కాని దేశాలకు వలస పోగా
కడసారి చూపుకైనా వస్తారో రారోయని
ఎదురుచూసే ఏకాకి జీవితాల
ముదుసలి తల్లిదండ్రులు
ముదిరిన కరోనా ఉధృతికి
పండుటాకుల్లా ఊగిపోతున్నారు!
ప్రాణాలు పోయినా పరవాలేదు గాని
కరోనా కాటుకు ఎర కాకూడదని
తద్వారా.. అంటరాని అనాథ శవాల్లా
అంతిమ సంస్కారానికి కూడా నోచుకోక
అంతమయ్యే దౌర్భాగ్యం ప్రాప్తించకూడదని
కనబడని దేవుళ్లందరికీ
కైమోడ్పులు పడుతున్నారు!
కానీ కనిపించే దేవుళ్లయి
డాక్టర్లు సేవలతో, టీకాలతో
ఆత్మస్థయిర్యం కలుగజేస్తున్నారు!
ఆపదల్లో ఆత్మస్థయిర్యమే
అదృశ్య కవచం కాగలదు!