అమెరికా ప్రభుత్వం తీసుకున్న ఈ చర్య ఎంత దారుణమో, భారత ఏలికలు చూపిస్తున్న వైఖరి అంతకన్నా అధ్వాన్నమైనది. ఈ ఘోర పరిస్థితిపై అధికార పార్టీ ఒక్కమాట కూడా మాట్లాడట్లేదు. అమెరికాలో అక్రమంగా అడుగుపెట్టిన మనవాళ్లను క్రిమినల్స్లా శిక్షిస్తుంటే, మేమేం చేయగలమనే భావంలో ప్రభుత్వ నాయకత్వం ఊరుకొని కూర్చుంటున్నది. ఇదే వాళ్లకు ఓట్లడిగే సమయం అయితే, విదేశాల్లో భారతీయుల మనోభావాలు గౌరవించాలంటూ మోకాలితోడూ లొంగిపోయేవాళ్లు ఇప్పుడు ఎందుకు మౌనం దాలుస్తున్నారు?
ఈ స్థితికి కారణం మన పాలకులే. Make in India, Start-up India, Digital India వంటి వందల కొద్దీ నినాదాలు రావచ్చు, కానీ వాటి అమలులో కనిపించే శూన్యత కారణంగా యువత దేశంలో భద్రత, భవిష్యత్తు కోసం ఆశలు వదులుకోవాల్సిన పరిస్థితి వచ్చింది. రోజురోజుకు నిరుద్యోగం పెరుగుతున్నది. మధ్యతరగతి కుటుంబాలకు మినిమమ్ లైఫ్ స్టాండర్డ్స్ కూడా దొరకడం లేదు. భారతదేశం సాంకేతికంగా ఎంత అభివృద్ధి చెందుతున్నదో చెప్పుకొంటున్నాం, కానీ, అదే సమయంలో మనం ఎదుగుతున్న దేశమా, లేక వెనకబడిపోతున్నామా అనే ప్రశ్నను కూడా ఎదుర్కోవాల్సిన అవసరం ఉన్నది. నేడు మన విద్యా వ్యవస్థ దిగజారిపోయింది. లక్షల మంది ఇంజినీర్లు, గ్రాడ్యుయేట్లు విద్యను పూర్తిచేసినా, తగిన ఉద్యోగాలు దొరకడం లేదు. ప్రభుత్వరంగంలో అవకాశాలు తక్కువైపోయాయి. ప్రైవేట్రంగంలో ఉద్యోగ భద్రత గల్లంతైంది. కార్పొరేట్ కంపెనీలు తమ లాభాల కోసం మానవ వనరులను నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నాయి. ఈ పరిస్థితుల్లో భారత యువతకు దేశంలో భవిష్యత్తు ఉన్నదనే నమ్మకం ఎలా కలుగుతుంది?
మూర్ఖత్వం పెరుగుతూ, ప్రశ్నించే ధైర్యం తగ్గిపోతున్నది. విదేశాలకు వెళ్లి బాగుపడాలనే ఆశను మన ప్రభుత్వం, రాజకీయ నాయకులు చూసే విధానం మరింత దిగజార్చింది. దేశాన్ని అభివృద్ధి పథంలో నడిపించే బదులు, మూఢ నమ్మకాలను పెంచేవిధంగా వ్యవహరిస్తున్నారు. గుడ్డి భక్తిని పెంచేవిధంగా ప్రజలను మభ్యపెడుతున్నారు. రాజకీయ నాయకులు, నటులు, వ్యాపారవేత్తలను భక్తిపూర్వకంగా చూసే మానసిక ధోరణి ప్రజల్లో పెరిగిపోయింది. పాలకులను ప్రశ్నిస్తే, దేశద్రోహి అనే ముద్ర వేసే పరిస్థితి వచ్చేసింది. మన రాజ్యాంగం ఇచ్చిన ప్రశ్నించే హక్కు పూర్తిగా హరించబడింది. ఆర్థిక విధానం, ప్రభుత్వంలో అవినీతి, మతంపై చేస్తున్న అకృత్యాల లాంటి ప్రశ్నలు ఎవరైనా అడిగితే, పాలకులకు టార్గెట్ అవ్వాల్సిన పరిస్థితి. ఇంతటి తీవ్రమైన మూర్ఖత్వం, అంధభక్తి ప్రజాస్వామ్యానికి చుట్టూ వేసిన గొంగళిపురుగులా మారింది.
సెలబ్రిటీ వర్షిప్, మత మౌఢ్యం అనే ముసుగు భారత్ను వెనక్కి నెడుతున్నది. దేశాభివృద్ధికి ప్రభుత్వ పాలన, సామాజిక చైతన్యం రెండు ముఖ్యమైన శక్తులు. కానీ, ఈ రెండింటిని ప్రస్తుత భారత రాజకీయాలు పూర్తిగా నాశనం చేశాయి. నేటి పాలకులు తమ తప్పిదాలను కప్పిపుచ్చుకోవడానికి ప్రజల మూర్ఖత్వాన్ని, మత మౌఢ్యాన్ని వినియోగించుకుంటున్నారు. రాజకీయ నాయకులంటే దేవుళ్లలా మారిపోయే స్థాయికి ప్రజలు దిగజారిపోయారు. తాము ఓటు వేసి అధికారంలోకి తెచ్చిన వాళ్లను ప్రశ్నించాల్సిన ప్రజలే, ఆ నాయకులను పొగిడేందుకు, సమర్థించేందుకు ఉరకలేస్తున్నారు.
భారతదేశంలో ప్రజాస్వామ్యం ఉన్నదని చెప్పుకోవడానికి ఎన్నికలు జరుగుతున్నాయనేది ఒకటే కారణం. కానీ, ప్రజలు నిజమైన సమస్యల గురించి చర్చించకుండా, తమ పార్టీ నాయకుడిని ఎంత పెద్ద గొప్ప మనిషిగా చూపించగలరో, అంత శక్తినీ, సమయాన్నీ ఉపయోగిస్తున్నారు. మత పరమైన హింస, కులవివక్ష, ప్రాంతీయ అసహనం పెరిగిపోతున్నాయి. ప్రభుత్వం మారినంత మాత్రాన పరిస్థితి మారడం లేదు, మారదు, మారబోదు. భారతదేశంలో నిజమైన మార్పు రావాలంటే, ప్రజల ఆలోచనా ధోరణి మారాలి. ప్రజలను పాలకులు మోసం చేస్తున్నారు, వాళ్ల హక్కులను హరిస్తున్నారు, మూర్ఖత్వంలో పడేస్తున్నారనే విషయాన్ని ప్రజలు గుర్తించాలి. ప్రభుత్వం తప్పు చేస్తే ప్రశ్నించాలి. గుడ్డిగా నాయకులను సమర్థించే ధోరణిని మానుకోవాలి. అభివృద్ధి నినాదాలు, పెద్ద పెద్ద ప్రాజెక్టుల ప్రకటనలు మన దేశ యువతకు నిజమైన భవిష్యత్తును అందించలేవు. జనాలు మారేదాకా ప్రభుత్వం మారదు, ప్రభుత్వం మారేదాకా ప్రజల పరిస్థితులు మారవు! మన బాధ్యత మనమే నిర్వహించాలి. ప్రశ్నించండి, ఆలోచించండి, మార్పును కోరండి.