ఒక జెన్ గురువు శిష్యులతో కలసి నదిలో స్నానం చేయటానికి వెళ్లాడు. స్నానం చేసి బయటికి వచ్చాక గురువు నడుస్తున్నప్పుడు ఆయన చుట్టూ శిష్యులు చేరారు.
ఒక శిష్యుడు ‘జ్ఞానం పొందటానికి నేను ఏమి చెయ్యాలి?’ అని అడిగాడు. గురువు సమీపంలో ఉన్న కుక్కను చూపుతూ ‘దాన్నుంచి నేర్చుకో’ అన్నాడు. శిష్యుడు నిరాశ చెందాడు, గురువుగారు తన ప్రశ్నను పట్టించుకోలేదని.. అతను మళ్లీ ‘కుక్క దగ్గరనుంచి ఏం నేర్చుకోగలను?’ అని అడిగాడు. గురువు ఏం మాట్లాడకుండా కొంత దూరం నడిచాడు. శిష్యుడు మరింత గట్టిగా ‘నేను ఈ కుక్క నుంచి నేర్చుకోదలచుకోలేదు. మీరే చెప్పండి’ అని అడిగాడు. పక్కవీధిలో ఆడుకుంటున్న మరో కుక్కను చూపుతూ ‘అయితే ఈ కుక్క నుంచి నేర్చుకో’ అన్నాడు గురువు. దానికి శిష్యుడు మండిపడుతూ ‘నేనంటే ఎగతాళిగా ఉంది మీకు. కుక్క నుంచి నేనేం నేర్చుకోగలను? అది తింటుంది, నిద్రపోతుంది, పిల్లల్ని కంటుంది అంతేగా! నేను వాటన్నిటి నుంచి ముక్తిపొందాలని మీ దగ్గరికి వచ్చాను’ అన్నాడు శిష్యుడు. ‘నువ్వు కూడాతిని నిద్రపో!’ అంటూ తన కుటీరంలోకి వెళ్లిపోయాడు గురువు. శిష్యుడు నిర్ఘాంతపోయాడు.
సగటు మనిషి ఇవాళ ఏంచేస్తున్నాడు? తింటున్నాడు. కానీ, దాన్ని తినడం అనలేం. నిద్రపోతున్నాడు. కానీ, దాన్ని నిద్ర అనలేం. ఎందుకంటే తింటున్నప్పుడు ఆ మనిషి అందులో నిమగ్నం కావడం లేదు. ఎంత రుచికరమైన పదార్థాన్ని తింటున్నా.. మొదటి ముద్దే రుచి చూస్తాడు. ముద్ద గొంతుజారిన తర్వాత దాని గురించి ఆలోచన ఉండదు. కానీ, ప్రతి ముద్దనూ ఆస్వాదిస్తూ ఆరగించండి. మన శరీరంలో అద్భుతాలు జరుగుతాయి. కానీ, మనం ఒక అన్నం ముద్దతోనే మమేకం కాలేనప్పుడు ఈ విశ్వంతో ఎలా ఏకం కాగలుగుతాం. తినే సమయంలో టీవీలోకి తల దూర్చేస్తాం. ఆఫీస్ గురించి ఆలోచిస్తుంటాం. ఇక ఆహారాన్ని ఏం ఆస్వాదిస్తాం? మరో ఇంద్రజాలం నిద్ర. కానీ, నిద్రపోతున్నా లక్ష ఆలోచనలు కలుగుతుంటాయి. అవి కలల రూపంలో వెంటాడుతూ ఉంటాయి. నిద్రించే సమయంలో జీవితం గురించి ఏవేవో లెక్కలు వేసుకుంటూ ఉంటాం.
ఈ జీవితాన్ని సంపూర్ణంగా గ్రహించాలంటే.. చేసే ప్రతి పనినీ నూటికి నూరుశాతం తన్మయత్వంతో చేయాలి. మనల్ని మనం ఆ పనికి పూర్తిగా అర్పించుకోవాలి. ఎందుకంటే ఆలోచనల్లో చిక్కుబడిపోతే ఎలాంటి ప్రయోజనమూ ఉండదు. పనిలో లీనమైనప్పుడు జీవితంతో స్పర్శ కలిగి ఉంటాం. ఉన్నతమైన అనుభవ ద్వారాలు తెరుచుకుంటాయి. జీవితంలో ఈ క్షణమే నిజమైనది. ఇంతకు ముందువి, ఈ తరువాతవి మన అనుభవంలో లేవు. అవి కేవలం ఊహాత్మకమైనవి. సృష్టితో, సృష్టికర్తతో సంపూర్ణ అనుభవాన్ని పొందాలి అనుకుంటే అది ఈ క్షణంలోనే సాధ్యం. కానీ, ఏవేవో భ్రాంతుల్లో చిక్కుకుంటే ఈ ప్రపంచం అంతా ‘మిథ్య’ అనిపిస్తుంది. అలా ఉన్నంత కాలం సత్యాన్ని స్వీకరించడానికి మనసు సిద్ధపడదు. జెన్ గురువు చెప్పినట్టు కుక్కనుంచి నేర్చుకోవడం అంటే తినేటప్పుడు నోట్లోకి వెళ్లే ప్రతి మెతుకునూ సంపూర్ణంగా అనుభవిస్తూ తినాలని! అలా తీసుకున్న ఆహారం మనలో భాగం అయినప్పుడు ఏమవుతుందో గమనించాలి. నిద్రపోయేటప్పుడు, ఈ ప్రపంచ భారాన్నంతా మనమే మోస్తున్నామన్న భావాన్ని వదిలి, అన్నిటినీ పక్కన పెట్టి సంపూర్ణంగా నిద్రించండి. అంతకన్నా గొప్ప సాధన మరేదీ ఉండదు.
ప్రేమాశీస్సులతోసద్గురు, ఈశా ఫౌండేషన్