ఒక ఉపాధ్యాయుడికి మరో ఊరికి బదిలీ అవుతుంది. కుటుంబంతో కొత్త ఊరికి చేరుకుంటాడు. తన పన్నెండేండ్ల కూతురును అదే పాఠశాలలో చేర్పించాడు. ఇంటికి వచ్చాక కూతురుతో ‘కొత్త బడి ఎలా ఉంది తల్లి?’ అని అడిగాడు తండ్రి. అమ్మాయి బాధగా ‘పిల్లలంతా తలోరకం ఉన్నారు నాన్న! వారితో ఎలా సర్దుకుపోవాలో తెలియడం లేద’ని వాపోయింది. తండ్రి చిన్నగా నవ్వి.. ‘ఎలా సర్దుకుపోవాలో కిటుకు చెబుతాను. పెరట్లో మామిడిచెట్టు నుంచి రెండు ఆకులు కోసుకొని రా! అయితే రెండు ఆకులూ ఒకేలా ఉండాలి’ అని చెప్పాడు. అమ్మాయికి అందేంత ఎత్తులోనే చాలా ఆకులు ఉన్నాయి. కానీ, ఆకులన్నీ ఒకే పోలికతో ఉన్నా… సూక్ష్మంగా చూస్తే వేటికవే ప్రత్యేకంగా కనిపించాయి.
గంటసేపు చూసినా పూర్తిగా ఒకేలా ఉన్న రెండు ఆకులను కనిపెట్టలేక ఉస్సూరుమంటూ తండ్రి దగ్గరికి వచ్చి విషయం చెప్పింది. తండ్రి నవ్వుతూ.. ‘మన ఇంటి మామిడి చెట్టులోనే కాదు, వేలాది వృక్షాలున్న అడవిలో వెతికినా ఏ రెండు ఆకులూ అచ్చుగుద్దినట్టు ఒకేలా ఉండవు. అది దైవలీల. మనుషులు కూడా అంతే! రూపంలో కానీ, గుణంలో కానీ, నడవడికలో కానీ ఒకరు ఉన్నట్లు మరొకరు ఉండరు. ‘లోకోభిన్న రుచిః’ అని తెలిసిందే కదా! ఒక్కొక్కరూ ఒక్కో విధంగా ఉంటారని, వారు వారిలాగానే ఉంటారని తెలుసుకుంటే చాలు. ఓపికగా, చిన్నచిన్న సర్దుబాట్లు చేసుకుంటూ, చిరునవ్వుతో ముందుకుసాగితే… కలిసి చదవడం సులభమవుతుంది’ అని వివరించాడు. కిటుకు తెలుసుకున్న అమ్మాయి మర్నాడు ఉత్సాహంగా బడికి బయల్దేరింది.
…? ఆర్.సి.కృష్ణస్వామి రాజు, 93936 62821