Aasara Pensions | బీడీలు సుట్టుడు కాల్చినంత తేలిక కాదు. తునికాకు తేవాలి. నానబెట్టాలి. నార తీయాలి. ఓ నమూనా రేకుముక్క సైజు పెట్టి ఆకు కట్ చేసుకోవాలి. చాట్ల తంబాకు పోసుకొని ఓపికగా కూసోవాలి. ఒక్కోఆకు తీసి.. అందులో తంబాకేసి.. బీడీ చుట్టి.. దారం కట్టి.. పక్కన పెట్టాలి! వంద బీడీలు అయ్యేసరికి వెన్ను విరిగినంత పనైతది. రిన్ సబ్బుతోని కడుక్కున్నా చేతులకు పట్టిన తంబాకు వాసన పోదు! తెలంగాణ ఆడబిడ్డల బీడీల కష్టాలు ఒడవని ముచ్చటే! వారికి సాయం చేయాలని గతంలో ఏ ప్రభుత్వమూ ఆలోచించలే. కేసీఆర్ ప్రభుత్వం బీడీ కార్మికుల బతుకు వెతలు తెలిసి.. గౌరవప్రదమైన భృతి ఇవ్వాలని నిర్ణయించింది. ఆ పైసలు చేసిన అద్భుతమేందో… నాగమణక్క జీవితం చెబుతుంది..
ఆమెకు బతకనీకి భూమి లేదు. ఉండనీకి ఇల్లు లేదు. కష్టసుఖాల్లో తోడుండే మొగుడు ఏమై పోయిండో తెల్వదు. చెప్పుకోనీకి సంతోషాలు లేవు. కానీ, ఇద్దరు బిడ్డల సదువు, ఆపై వాళ్ల పెండ్లి భారం. రెక్కాడితే గానీ డొక్కాడని ఈ పేదరాలు పేరు ఆర్మూర్ నాగమణి. బిడ్డల కోసం పొద్దుకో పని జేస్తది. మూడు పూటలు కష్టవడ్డా ఇల్లు గడవని పేదరికం. పనుల మధ్య చిన్న సందు దొరికినా బీడీలు చుడ్తది. బీడీ కార్మికురాలిగా తనకు వచ్చే పింఛిన్ (భృతి) పైసలతోని పెద్దబిడ్డను పీజీ దాకా తీసుకొచ్చింది. ‘పెద్ద సదువు సదువుతున్న బిడ్డకు పెన్ను, బుక్కు, బట్టలు, పరీక్ష ఫీజు.. గియన్నిటికీ పింఛిన్ ఆసరా అయితున్నద’ని చెబుతున్నది కోరుట్ల ఆడబిడ్డ నాగమణి. ఈ బీడీ కార్మికురాలి కథ ఆమె మాటల్లోనే చదవండి.
మాకు ఇల్లు లేదు. భూమి లేదు. రెక్కలు ముక్కలు జేసుకునే బతకాలి. బతుకుదెరువు కోసమని మా అమ్మనాన్న అండ ఉందని కోరుట్ల (జగిత్యాల జిల్లా) వచ్చినం. ఇద్దరం కైకిలికి పోయి బతికినం. మాకు ఇద్దరు ఆడపిల్లలు. ఏదో బతుకు జరుగుతాంది అనుకున్నంతల నా పెనిమిటి ఇల్లు ఇడ్సిపెట్టి జాడలేకుండా పోయిండు. ఆయన గురించి తిరగని తావు లేదు. బాగనే ఎతికించినా పాయిదా కనిపించలే! ఎక్కడున్నడో, ఏమైపోయిండో తెల్వదు. నా నసీబు గింతే అనుకున్న. ఇద్దరు బిడ్డల భారమంతా నామీద వడ్డది. మా అమ్మ, నాయిన చేరదీశిండ్రు. వాల్లతోనే ఉండమన్నరు. తమ్ముల్లు గిన అండగ ఉండేది.
ఎంతకాలమని వాల్లమీద ఆధారపడతం. తమ్ముల్లు పెద్దోల్లయిన్రు. వాల్లకు పెండ్లిలయినయ్. ఇగ ఆ ఇరుకింట్ల తిప్పలైతదని మా ఊళ్లనే కిరాయింట్లకు మారిన. పొద్దంత పొలం కైకిలి చేస్తుంటా. పొద్దుమీకి బీడీలు చుడుత. ఇండ్లల్ల పని కూడ చేస్త. గీ పైసలు చాలవని ఫంక్షన్ హాల్లల్ల బోల్లు తోమనీకి పోతుంట. రాత్రి పదకొండయ్యే వరకు పని చేస్తనే ఉంట. ఆ రాత్రి ఇంటికొచ్చినాంక బీడీలు చుట్టక తప్పదు. పిల్లలు పెరిగే కొద్దీ ఖర్సులు ఎక్కువైతయ్ కదా! ఆడపిల్లలకు మస్తు అవసరాలుంటయి. ఉన్నదాంట్ల వాల్లకు కష్టం లేకుండ చూసుకోవాలి గదా! వాల్లకు అమ్మ తప్ప నాన్న లేడాయె! దేనికైనా ఎవలనడుగుతరు పాపం! నేను బాధ పడుతుంటి కానీ, నా పిల్లలు బాధపడొద్దని సాదుకొచ్చిన. పనులు చేస్కుంట మంచిగ సదివించిన. వాళ్లు ఎంత అంటె అంత సదివిపిస్తా! నా బిడ్డలు సక్కగ సదువుతరు. నా పెద్దబిడ్డ తెలివిగల్ల పిల్ల. ఉస్మానియా అంట పెద్ద కాలేజీల డిగ్రీ తర్వాత ఏదో పెద్ద సదువుంటదట (పీజీ) కదా! అది సదువుతాంది. దానికింత మంచి పని దొరుకుతదని ఆశ. పిల్లల కోసం పొద్దున లేచింది మొదలు పనులు చేస్తనే ఉంట. ఇంటికొచ్చి ఇంత తింట.
బీడీలు సుడితే ఎంతొస్తయి! అయినా తప్పదు. పనులు రోజు ఉండవాయే! నాలుగు రోజులు పనులు దొరక్కపోతే.. పైసలెట్ల. అందుకే బీడీలు సుట్టుడు మొదలుపెట్టిన. కేసీఆర్ సారు సర్కార్ అచ్చినాంక నా బాధలన్నీ మాయమైనయ్. బీడీలు సుట్టేటోళ్లకు రెండువేల సాయం జేస్తనని చెప్పిండు. నెలనెలా ఇస్తాండు. ఎనిమిదేండ్ల సంది నెలకు రెండువేలు పింఛిన్ అస్తున్నది. నెలంత పదివేల బీడీలు సుడితె గానీ రెండువేలు రావు. గసొంటిది మా కష్టం తెలుసుకొని, అడగకుండనే నెలకు రెండువేలు సారు సాయం చేస్తున్నడు. బీడీలు సుడితెనే పింఛిన్ అస్తది. అందుకే, దినాం ఎన్ని పనులున్నా, ఎంత పొద్దుగూకినా బీడీలు సుడతా! ఇప్పుడు పానం అప్పటంత హుషారుగ ఉంటలేదు. అయినా, పింఛిన్ కోసం కష్టపడుతున్న. ఆ పైసలతోనే నా బిడ్డల సదువు సాగుతున్నది. బీడీలు సుడితే కొంత వస్తున్నది. కేసీఆర్ సార్ ఇచ్చే పైసలతో నా బిడ్డలను సదివిస్తున్న. సార్ సాయం జీవితంలో యాది మరువ.
సార్ ఇచ్చే రెండు వేలతోనే నా బిడ్డను సక్కగ సదివిస్తున్న. ఫీజులు, పుస్తకాలు, పెన్నులకు సాయమైతంది. పిల్లల పెండ్లికి సాయమైతదని పింఛిన్ డబ్బులల్ల అయిదు వందలు నెలనెలా పోస్టాపీస్ల కడుతున్న. హైదరాబాద్ల సదివే బిడ్డ అప్పుడప్పుడు ఫోన్ చేస్తది. అమ్మ పైసలు కావాలంటది. పిల్లల్ని బాధపెట్టకూడదని తప్పకుండ పంపిస్త. ఎప్పుడెప్పుడు ఫీజులు ఖర్చులకు కావాల్నంటె పంపిస్త. పింఛిన్ అచ్చుట్లనే మా కుటుంబానికి ఆసరైతుంది. సారు మా కుటుంబానికి తోడున్నడు. ఆయనకి మేం అండగుంటం. మల్లా సారే గెలవాలె.
– నాగవర్ధన్ రాయల, ఫొటోలు : గడసంతల శ్రీనివాస్