ప్రేమ… రెండక్షరాల పదం. లవ్ అంటే తనువును, మనస్సును నిలువెల్లా పులకింప జేయడంతోపాటు ప్రపంచాన్ని మరిపింపచేస్తుంది. ‘లవ్ ఎట్ ఫస్ట్’ అయినా… పెళ్లయ్యాక ఒకరినొకరు ప్రేమించుకున్నా.. అదో మధురానుభూతి.. ప్రేమ అనేది ఏదో టీనేజ్ యువతీ, యువకుల మధ్య ఆకర్షణ కాకుండా… ఒకరికొకరు అర్థం చేసుకుంటూ.. విద్వేషాలకు తావునివ్వకుండా… మనస్పర్థలకు చోటులేకుండా ఏడడుగుల దాకా నడిచి కడదాకా కొనసాగితేనే అర్థం, పరమార్థం. ఈ నెల 14న ‘ప్రపంచ ప్రేమికుల దినోత్సవం’ (వాలెంటైన్స్ డే) సందర్భంగా ప్రత్యేక కథనం.
బడిలో కలిసి.. జీవితంలో ఒక్కటై..
నేను నల్లగొండలోని ప్రైవేట్ స్కూల్ ప్రిన్సిపాల్గా పనిచేస్తున్న సమయంలో భాగ్యశ్రీ ప్రైమరీ సెక్షన్లో ఉపాధ్యాయురాలిగా చేరింది. విద్యార్థులను ఆపాయ్యంగా పలుకరిస్తూ అందరితో స్నేహంగా ఉంటూ ఉత్తమ ఉపాధ్యాయురాలిగా ప్రశంసలు అందుకున్నది. దాంతో ఆమెకు తరగతుల నిర్వహణతోపాటు క్రీడలు, క్లాస్టీచర్గా అదనపు బాధ్యతలు అప్పగించాం. తల్లిదండ్రులు లేకపోవడంతో నాయినమ్మ వద్ద ఉంటూ చదువుకున్నదని తెలిసి మా స్కూల్ హాస్టల్లో అవకాశం కల్పించాం. తల్లిదండ్రులు లేని అమ్మాయికి జీవితాన్నిస్తే బాగుంటుందనే ఉద్దేశంతో తనను పెళ్లి చేసుకుంటానని మా అంకుల్తో చెప్పాను. భాగ్యశ్రీ నాయినమ్మ అంగీకరించినా కుటుంబ సభ్యులు ఒప్పుకోకపోవడంతో బంధుమిత్రులు, పెద్దల సమక్షంలో నల్లగొండలోని ఆర్యసమాజంలో పెళ్లి చేసుకున్నాం. ఫంక్షన్హాల్లో రిసెప్షన్ కూడా ఏర్పాటు చేశాం. ప్రస్తుతం మాకు పాప. ఇప్పటి వరకూ మా ఇద్దరి మధ్య ఎలాంటి విభేదాలకు అవకాశం లేదు. సంతోషంగా ఉన్నాం. పెద్దల గౌరవానికి, వాళ్ల మనోభావాలకు, సంప్రదాయాలకు భంగం కలుగకుండా జీవనం సాగిస్తున్నాం.
– అలుగుబెల్లి భరత్కుమార్రెడ్డి
ఆకర్షణ, వ్యామోహం..!
ప్రేమకు ఎలాంటి అర్హతలుండవని, ఆస్తులు చూడకుండా ఇద్దరి మధ్య చిగురించేదే ప్రేమని చెప్తున్నది నేటి యువత. ప్రేమించడం తప్పు కాదు. కానీ, ప్రేమకు కూడా అర్హతలు ఉండాలి.. లేదంటే వైఫల్యం తప్పదు అంటున్నారు పెద్దలు, న్యాయ నిపుణులు. చదువుకోవాల్సిన వయస్సులో ప్రేమ పేరుతో విలువైన సమయాన్ని వృథా చేస్తున్నారనేది పెద్దల వాదన. జీవితంలో స్థిరపడాలనే ఆలోచనను పక్కనబెట్టి ప్రేమ పేరుతో జీవితాన్ని ఫణంగా పెడుతున్నారని పేర్కొంటున్నారు. స్థిరత్వం లేక చిన్న చిన్న తగాదాలకే విడిపోతున్నారంటూ సాక్ష్యాలు చూపుతున్నారు. ఇక కొన్ని సందర్భాల్లో పెద్దలు అంగీకరించకపోవడం ఒక సమస్య అయితే.. కొందరు ప్రేమ విఫలమైతే జీవితమంతా వృథా అయినట్టుగా భావించి ప్రాణత్యాగానికీ వెనుకాడడం లేదు.
ఉద్యోగ రీత్యా కలిశాం.. పెద్దలను ఒప్పించి పెళ్లి చేసుకున్నాం…
నేను పీజీ పూర్తి చేశాక 2003లో మహబూబ్నగర్లోని ఓయూ పీజీ సెంటర్లో కామర్స్ కాంట్రాక్ట్ అధ్యాపకుడిగా ఉద్యోగంలో చేరాను. గద్వాలలోనూ వారంలో రెండ్రోజులు ప్రత్యేక తరగతులు బోధించడానికి వెళ్లేవాడిని. అక్కడే కామర్స్ అధ్యాపకురాలిగా పనిచేస్తున్న అనురాధారెడ్డితో ఏర్పడిన పరిచయం కాస్తా ప్రేమగా మరింది. ఇరు కుటుంబాల పెద్దలను ఒప్పించి 2007లో వివాహం చేసుకున్నాం. మాకు పాప, బాబు ఉన్నారు. పాప (చరిత) 9వ తరగతి, బాబు (హరియంత్)8వ తరగతి చదువుతున్నాడు. ప్రస్తుతం నేను ఎంజీయూ డిపార్టుమెంట్ ఆఫ్ కామర్స్లో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్గా, ఎంజీయూ డైరెక్టర్ ఆఫ్ అడ్మిషన్స్గా పనిచేస్తున్నాను. అనురాధారెడ్డి పాలమూరు యూనివర్సిటీలో అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్గా పనిచేస్తున్నారు.
– డాక్టర్ ఆకుల రవి
మరదలినే ప్రేమించా… ఒప్పించి ఒక్కటయ్యాం
మాది అనుముల మండలం పాలెం గ్రామం. మా మామ బిడ్డ పూజిత అంటే నాకు చాలా ఇష్టం. చదువుకునే రోజుల్లో వాళ్ల ఇంటికి వెళ్లి కలిసి ఆడుకునేవాళ్లం. అప్పుడే ప్రేమలో పడ్డాం. వేరే అమ్మాయితో నాకు పెళ్లి చేస్తామని ఇంట్లో వాళ్లు చెప్తే నేను ఒప్పుకోలేదు. మామ బిడ్డ పూజితను పెళ్లి చేసుకుంటానని తెగేసి చెప్పాను. దాంతో మా రెండు కుటుంబాల పెద్దలు కూర్చొని మాట్లాడి మా పెళ్లికి ఒప్పుకున్నారు. 2020 డిసెంబర్ 4న మా పెళ్లి ఘనంగా జరిగింది. ప్రేమించిన అమ్మాయినే పెద్దల సమక్షంలో పెళ్లి చేసుకోవడం నా జన్మలో మర్చిపోలేని రోజు.
– గడ్డమీది రఘువరన్