అతడు తన గాయాలకు
ఆమెను ఔషధ వృక్షంగా
హృదయంలో నాటుకున్నాడు
ఆమెకు మొలిచాక తెలిసింది
ఓ కథకి పునాదినని
ఓ కలకు తీపి నిద్రనని..
కానీ ఓ అబద్ధంలా ఈ నిజం
కాలంతో యుద్ధం చేస్తున్నా
ఆమే రాత్రి అతడికి
అతడే పగలు ఆమెకు
ఏ కలకు జత కూడని నిజంతో
క్షణమాగని వీరి ప్రయాణంలో
అతడు ఎంత నడిచినా
ఆమె దూరమే
ఆమె ఎంత దూరంగా ఉన్నా
అతడు దగ్గరే
ఇదే లోతుగా
జీవనదిలా ప్రవహించే
ఇష్టం ఒడ్డున
ఒంటరిగా
ఎవరికి వారే
ఇంకొకరి వైపు పొంగుతుంటారు!
– చందలూరి నారాయణరావు 97044 37247