అమ్మ ఇక భరించలేక
తనువులోంచి నెట్టేసింది
విశ్వస్టేషన్లో దుఃఖంతోనే తొలి అడుగు
విశ్రాంతి లేని ఊపిరి పోరాటం మొదలు
నాన్న ఇక ఆడించలేక
బడి తలుపు తట్టాడు
మార్కుల స్టేషన్ తూకంలో
బాల్యం వెలకట్టలేని
మూల్యం చెల్లించుకున్నది
కళ్లు ఊరక ఉండవుగా
వలపు తలుపులు తట్టాయి
ప్రేమ స్టేషన్లో వెయిటింగ్ ఎక్కువ
ప్రియురాలు పంచిన మిఠాయి తక్కువ
మూడు ముళ్లు పడ్డాక
బంధాల తలుపులు మూసుకున్నాయి
లిమిటెడ్ స్టేషన్స్ అన్ లిమిటెడ్ ఫ్రస్టేషన్స్
జీవితం పట్టాలు వదలలేదు సంతోషం చేరలేదు
ఉద్యోగం ఏ లక్షణమో కానీ
చాకిరీ అంతా ఈఎంఐ చెల్లించడానికే
బతుకు గానుగు ఎద్దయి
ఇల్లు ఆఫీసు స్టేషన్ల మధ్య షటిల్ సర్వీస్
ఒక్కోస్టేషన్ వెళుతుంది
ఎక్కడం దిగడం యాదృచ్ఛికంగా
ఎముకలు మొరపెట్టుకున్నా
లాగడానికి బతుకు బండికి చైన్ ఉండి చావదుగా
బాధ్యతలను భద్రంగా చేర్చి
ఇక సీటు దొరికింది సేద తీరడానికి
కాళ్లు కాస్తా చాపుకొంటున్న వేళ
కటువైన అనౌన్స్మెంట్ వినపడింది
తర్వాతి స్టేషన్ వైకుంఠధామం
తలుపులు అన్నివైపులా తెరచుకుంటాయి
దయచేసి ఆస్తులు, అవార్డులు
ఇక్కడే వదిలివెళ్లాలి…
దాసరి మోహన్
99853 09080