New Year Resolution | జీవిత లక్ష్యాలు చేరాలంటే… కండల్ని కరిగించాల్సిన పని లేదు… కొండల్ని పిండి చేయాల్సిన అవసరమూ లేదు… సినిమాల్లో చెప్పినట్టు ఆశయాన్నే శ్వాసించాలన్న నియమమూ లేదు. నిన్నటి కన్నా మిన్నగా తయారవ్వడం నిజంగా చిటికెలో పనే! అలవాటుగా చేసే ఆలోచనల్లో వీసమెత్తు మార్పు తీసుకురాగలిగితే ఏడాది తిరిగేసరికి మీసం మెలేయొచ్చు. ఏండ్ల తరబడి మస్తిష్కంలో మసులుతున్న రొడ్డకొట్టుడు దృక్పథంలో అణువంత మార్పు తీసుకురాగలిగితే.. ప్రతిక్షణాన్ని సలక్షణంగా మార్చుకోవచ్చు. చూసే కోణం.. చేసే పని.. వేసే అడుగు.. అన్నిటా చిన్న మార్పునకు, చిట్టి అలవాటుకు చోటిస్తే మీరే విన్నర్ అంటున్నది ప్రఖ్యాత అమెరికన్ రచయిత జేమ్స్ క్లియర్ రాసిన ‘అటామిక్ హ్యాబిట్స్’ పుస్తకం. సెకండ్ల ముల్లు మార్పుతోనే కదా కొత్త సంవత్సరం మొదలైంది. మారడానికి ఇంతకన్నా సుముహూర్తం ఏం కావాలి. చిన్నగా మారదాం.. పెద్దగా ఎదుగుదాం..!
కొ త్త ఏడాది జిమ్కి వెళ్లాలి. నూతన సంవత్సరంలో సిగరెట్కి గుడ్బై చెప్పాలి. ఇకనుంచి ఎప్పటి పని అప్పుడు పూర్తి చేయాలి… ఇలా మనలో మార్పునకు ముహూర్తం పెట్టుకునే ఉంటాం. దానికి కార్యరూపం తీసుకొచ్చే రహస్యాన్ని చెబుతుంది అటామిక్ హ్యాబిట్స్ పుస్తకం. మన అలవాట్లలో చేసుకునే చిన్న చిన్న మార్పులతో పెద్దపెద్ద విజయాల్ని సాధించడం ఎలాగో ఇది నేర్పుతుంది. ఫిట్నెస్ సాధించడం అయినా, పుస్తకాలు చదవడం అయినా.. మీరనుకున్న పనిని, ఈ ఏడాది లక్ష్యంగా కాదు మీ లక్షణంగా మార్చేస్తుంది. అది కూడా రోజుకు రెండు పుష్అప్స్ చేయడం, ఒక నిమిషం మెడిటేషన్ చేయడం, ఒక పేజీ చదవడం, ఐదు నిమిషాల ముందు నిద్రలేవడం… ఇలా అతిచిన్న మార్పులతోనే ఇది సాధ్యమని చెబుతుంది. అదెలాగో మీరూ తెలుసుకోండి మరి!
మనం రోజు వారీ చేసే పనుల్లో 40 నుంచి 50 శాతం పనులు ఒక అలవాటుగానే చేస్తామని పరిశోధనలు చెబుతున్నాయి. అంటే ఒక విషయాన్ని అలవాటుగా మార్చుకోవడం ద్వారా ప్రత్యేక శ్రద్ధ పెట్టకుండానే సులభంగా దాన్ని పూర్తి చేస్తామన్నమాట! అందుకే జీవితంలో అలవాటుకు అంత ప్రాధాన్యం ఉంటుంది. మన అలవాట్లు వ్యక్తిగత అభివృద్ధికి చక్రవడ్డీ లాంటివంటారు రచయిత. విజయం రోజువారీ అలవాట్ల ఫలితమే తప్ప ఒక్క
రోజులో అందుకునేది కాదని చెబుతారు.
ఒక శాతం మార్పు…
రోజువారీ మన అలవాట్లలో ఒక శాతం మార్పు సాధించగలిగితే చాలు, ఏడాదిలో మనం ఆశించినదానికన్నా ఎన్నో రెట్లు మెరుగవుతాం. వినేప్పుడు ఇది వింతగానే అనిపిస్తుంది. కానీ, ఆ ఒక్కశాతం మార్పుతో విజయం ఎలా సాధ్యమవుతుందన్న విషయం కాస్త ఆలోచిస్తే ఇట్టే అర్థమవుతుంది. వరుసగా మూడు రోజులు జిమ్ చేసినా శరీరాకృతిలో ఏం మార్పు గమనించలేం. పది రోజులపాటు రోజూ అరగంట ఇంగ్లిష్ సాధన చేసినా అంత పెద్ద ప్రభావం ఏం ఉన్నట్టు కనిపించదు. కానీ ఇవే పనులు నిత్యం చేస్తూ ఉంటే?… అలాగే, ఒక రోజు మసాలాలూ, కొవ్వులు అధికంగా ఉండే ఆహారం తిన్నా సమస్యగా అనిపించదు. ఒకసారి ప్రాజెక్టును చివరి రోజు వరకూ ఇవ్వలేకపోయినా తీవ్రమైన ప్రభావం ఏం ఉండదు. కానీ ఇవే అలవాటుగా మళ్లీ మళ్లీ చేస్తే… తప్పకుండా మన జీవితం మీద వీటి ప్రభావం ఉంటుంది. మంచి అలవాటుకు మంచి ప్రభావం, చెడు అలవాటుకు దానికి తగ్గ ప్రభావం.
ఒక్క శాతం మార్పులో వచ్చే తేడా మనకు నిజంగానే వెనువెంటనే కనిపించదు. అది మన మీద ప్రభావం చూపించడంలేదని నిరాశకూ గురవుతాం. కానీ ఆ మార్పు కనిపించడానికీ ఒక బ్రేక్ ఈవెన్ పాయింట్ కావాలి.
ఉదాహరణకు… ఒక గదిలో టేబుల్ మీద మంచు ముక్కను ఉంచారు. గదిలో మైనస్ అయిదు డిగ్రీల సెల్సియస్ ఉష్ణోగ్రత ఉంది. మన శ్వాస వెచ్చదనాన్ని కూడా మనం అనుభూతి చెందగలిగే పరిస్థితి. మెల్లగా ఒక డిగ్రీ ఉష్ణోగ్రత పెరిగింది. మైనస్ నాలుగు డిగ్రీలు అయింది. మంచు ముక్కలో మార్పు లేదు. మరో డిగ్రీ ఎక్కువైంది. అయినా అందులో చలనం లేదు. వాతావరణంలోని వేడి సున్నా డిగ్రీలు దాటుతుండగా మంచు ముక్క కరగడం ప్రారంభమైంది. అంటే ఇక్కడ మంచు ముక్క కరగడానికి కారణం చివరి ఆ ఒక్క డిగ్రీలా కనిపిస్తుంది కానీ దాని ముందు జరిగిన మార్పులన్నీ కూడా కదా!
అలాగే ఒక విమానం అమెరికాలోని లాస్ఏంజెలెస్ నుంచి న్యూయార్క్కి వెళుతున్నది. అయితే అది బయలుదేరేప్పుడు దాని కోణం ఒక మూడున్నర డిగ్రీలు పక్కకు జరిగింది అనుకుందాం. ప్రారంభమయ్యేటప్పుడు ఆ కొద్ది తేడా కనీసం కండ్లకు కనిపించదు. కానీ వందల మైళ్లు ప్రయాణించాక విమానం వాషింగ్టన్ డి.సి.లో ఉంటుంది. అవును ఆ కొద్ది తేడానూ పొడిగించడం వల్ల దీర్ఘకాలంలో వచ్చే ఫలితం ఇది. మన అలవాట్లూ అంతే!
పద్ధతి… పద్ధతి ముఖ్యం!
అందరికీ కొన్ని లక్ష్యాలుంటాయి. వాటిని అందుకునే దిశగా ప్రయాణించాలన్న ఆశా ఉంటుంది. దీనికి ఒక మంచి వ్యవస్థ అవసరం అంటుంది అటామిక్ హ్యాబిట్స్ పుస్తకం. లక్ష్యాలు అన్నవి మీరు సాధించాలనుకున్న ఫలితాలు. వ్యవస్థ అన్నది ఫలితాలను సాధించే ప్రక్రియ.
ఉదాహరణకు: ఒక కోచ్గా చాంపియన్షిప్ సాధించాలన్నది లక్ష్యం అనుకుందాం. దానికోసం మంచి ఆటగాళ్లను ఎంపిక చేసుకోవడం, సహాయ కోచ్లలోనూ మంచి ఉత్సాహాన్ని నింపడం, ప్లేయర్లతో బాగా ప్రాక్టీస్ చేయించడం…లాంటివన్నీ వ్యవస్థ కిందకి వస్తాయి. మనం పూర్తిగా వ్యవస్థ మీదే దృష్టి పెట్టి కూడా లక్ష్యాలను సాధించవచ్చు. ఎందుకంటే పోటీకి వచ్చే ప్రతిజట్టు లక్ష్యమూ కప్పు సాధించడమే. బాగా ఆడేవాళ్లూ ఆడనివాళ్లకు తేడా ముందు జరిగే ప్రక్రియే.
అయితే కేవలం లక్ష్యాల దృష్టిలోనే ప్రక్రియసాగితే వ్యక్తిత్వ వికాసం అన్నది కొరవడుతుంది. లక్ష్యాన్ని చేరాక ఒకరకమైన స్తబ్దత ఆవరిస్తుంది. అందుకోలేకపోతే నిస్తేజమూ వస్తుంది. కానీ లక్ష్యాన్ని చేరే ప్రక్రియను ఆస్వాదించగలిగితే వాటిని అందుకోగలగడంతో పాటు మనల్ని మనం తీర్చిదిద్దుకోవచ్చు.
ఉదాహరణకు గదిని ఎప్పుడూ శుభ్రంగా ఉంచుకోవాలని లక్ష్యంగా పెట్టుకుంటే, ఒక రోజు బాగా శక్తి తెచ్చుకుని ఉత్సాహంగా గది అంతా సర్దుతారు. ఆ పూటకు అది అందమైన గదే. కానీ మనం మళ్లీ వాడిన వస్తువుల్ని చిందరవందరగా పెట్టడం, మాటి మాటికీ షాపింగ్ చేయడం, వాటన్నింటినీ తెచ్చి పోగేయడంలాంటి అలవాట్లను మాత్రం మానుకోం. అప్పుడు మళ్లీ వాటన్నిటినీ సర్దడానికి మరో రోజు పడుతుంది. మిగతా సమయమంతా గది గందరగోళంగా ఉంటుంది. అందుకే శుభ్రంగా ఉంచడం అన్నది ఒక లక్ష్యం కాదు ఒక ప్రక్రియగా మార్చుకోవాలి. అప్పుడే మనం దాన్ని అందుకోగలం. ఆ ఫలితాన్ని అనుభవించగలం. ఆర్గనైజ్డ్గా ఉండే వ్యక్తిగా పేరు తెచ్చుకోగలం.
అంతం కాదు ఆరంభం
అలవాట్లు అనేవి ఫలితాలు కాదు, ప్రారంభాలు అంటూ గమ్మత్తయిన విషయం చెబుతారు రచయిత. అంటే ఒక వ్యక్తి ఆఫీసు నుంచి రాగానేనో, నిద్ర లేవగానేనో జిమ్కి వెళ్లాలి అనుకున్నప్పుడు… రాగానే లేదా లేవగానే జిమ్ దుస్తుల్లోకి మారిపోతాడు. తర్వాత బండి తీస్తాడు. జిమ్కి వెళ్లి వర్కవుట్లు చేస్తాడు. అంటే ఇక్కడ అలవాటు అన్నది జిమ్కి వెళ్లడం కాదు, ముందు వర్కవుట్ దుస్తుల్లోకి మారడం అంటారు. అంటే ఒకసారి ఆ అలవాటును ప్రారంభిస్తే మిగిలిన పనులు వరుసగా చకచకా జరిగిపోతాయి. ఈ ప్రారంభమే ఫలితాన్ని నిర్దేశిస్తుంది. ఉదాహరణకు మనకు ఆకలేసింది. చైనీస్ రెస్టారెంట్కు వెళ్లాం. నచ్చినది ఆర్డర్ ఇచ్చుకుని తినాలి అనుకున్నాం. కానీ మనం చైనీస్ రెస్టారెంట్కి వెళ్లి సౌత్ ఇండియన్ భోజనం వడ్డించమనలేం. అక్కడున్న మెనూలోవే తీసుకోవాలి. అంటే ఇక్కడ మనమేం తినబోతున్నాం అన్నది ఎక్కడికి వెళ్లాం అన్నదానిమీద ఆధారపడుతుంది.
నాలుగు సూత్రాలు!
మంచి అలవాట్లు ఎలా చేసుకోవాలన్నదానికి నాలుగు ప్రధాన సూత్రాలను సూచిస్తుందీ పుస్తకం. మానసిక ఉద్వేగాలను అర్థం చేసుకుంటూ ఈ సూత్రాలను పాటిస్తే సులభంగా ఎవరైనా చక్కటి అలవాట్లను తద్వారా అద్భుతమైన జీవనశైలిని అలవర్చుకోవచ్చు.
1. అత్యావశ్యకంగా మార్చాలి
2. ఆకర్షించేలా తీర్చిదిద్దాలి
3. సులభంగా చేసేలా…
4. సంతృప్తినిచ్చేదిగా…
ఉదాహరణకు మీరు రోజూ ఏమేం పనులు చేశారు, రేపు ఏం చేయాలనుకుంటున్నారు, జిమ్కి వెళ్లారా లేదా, మెడిటేషన్ చేయడం కుదిరిందా, ఇవాళ ఏం ఖర్చు చేశాం… లాంటివి పడుకునే ముందు పుస్తకంలో రాయాలనుకుంటున్నారు. ఈ పనిని అలవాటుగా మార్చుకోవాలనుకుంటే ముందు దాన్ని అత్యావశ్యకం చేయాలి. అంటే లేచి పక్క సర్దగానే ఈ నోట్సును దిండు మీద పెట్టేయండి. ఇక పక్క దగ్గరికి రాగానే అది తప్పకుండా కనిపిస్తుంది. మీకు నచ్చినది ముందు రాసే ప్రయత్నం చేస్తే… రాయాలన్న ఆసక్తి పెరుగుతుంది. తద్వారా మనం దాన్ని ఆకర్షణీయంగా మార్చగలం అన్నమాట. అలాగే గుర్తుకురాని విషయాలు, రాయలేని విషయాలు కాకుండా నచ్చినవే సులభంగా రాసుకోవాలి. తద్వారా ఈ పని ఈజీ అని మనకు అనిపిస్తుంది. ఇక, ఇలా అన్నింటినీ మళ్లీ మళ్లీ నోట్ చేసుకోవడం ద్వారా మీ కొత్త అలవాట్లు, ఖర్చుల్లాంటివి… లెక్కగా ఒక దగ్గర ఉండటం తప్పకుండా సంతృప్తినిస్తుంది. ఈ సంతృప్తే ఈ పనిని మునుముందు పొడిగించడానికి ఉత్సాహాన్నిస్తుంది. అందుకే ఇవన్నీ ఒక చక్రంగా వర్ణిస్తాడు క్లియర్.
రెండు నిమిషాల మంత్రం
మనం కొత్తగా ఒక అలవాటు చేసుకోవాలి అనుకుంటే తొలినాళ్లలో చాలా ఉత్సాహంగా, ఎక్కువ సేపు ఆ పని చేస్తాం. సరైన మోటివేషన్ లేకపోతే అంతే తొందరగా దాన్ని వదిలేస్తాం. దానికి భిన్నంగా ‘2 మినిట్ రూల్’ని ప్రతిపాదిస్తుందీ పుస్తకం. దీని ప్రకారం మనం ఏదైనా కొత్త అలవాటు చేసుకోవాలనుకుంటే దానికి రెండు నిమిషాల కన్నా తక్కువ సమయం పట్టాలి.
ఉదాహరణకు… ‘రోజూ నిద్రపోయే ముందు పుస్తకం చదవాలి’ అనుకున్నాం. దాన్ని ‘రోజూ ఒక పేజీ చదవాలి’ అని మార్చుకోవాలి.
‘పొద్దున్నే అరగంట యోగా చేయాలి’ అన్న అలవాటు కోసం ‘పొద్దున్నే యోగా మ్యాట్ బయటికి తీయాలి’ అని అనుకోవాలి.
‘నిత్యం మూడు మైళ్లు పరిగెత్తాలి’ అన్నచోట ‘నిత్యం రన్నింగ్ షూస్ వేసుకుని లేస్ కట్టుకోవాలి’ అన్నది పెట్టుకోవాలి.
ఇది మన అలవాటును చాలా చిన్నదిగా సులభమైనదిగా మార్చుతుంది. ఎక్కువ కాలం పాటు దాన్ని కొనసాగించడానికి ఉపయోగపడుతుంది. ఎవరైనా ఒక్క నిమిషం యోగా చేయగలరు, పోనీ రెండు జతల దుస్తులు సర్దుకోగలరు… ఇలా చేస్తున్నప్పుడు దాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లడం పెద్ద సవాలుగా అనిపించదు. తర్వాత చేయాల్సిన పని పెద్దది అయినా సరే దాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లే చిన్న అలవాటు మాత్రం ఉండాలి. దాన్ని ‘గేట్ వే హ్యాబిట్’గా పిలవచ్చు. ఏ అలవాటైనా వృద్ధి చెందాలంటే ముందు అది స్థిరపడాలి. అంటే ఒక పనిని అలవాటుగా మార్చడానికి ఈ రెండు నిమిషాల నియమం పనికి వస్తుంది. అతి చిన్న పనే అయినా రోజూ చేయడం వల్ల పెద్దగా మెదడు వాడాల్సిన పని లేకుండానే దాన్ని పూర్తి చేయగలుగుతాం. అంటే తర్వాత చేసే మొత్తం పనీ ఆటోమేట్ అవుతుందని కాదు, కానీ అందులోకి ప్రవేశించే తొలి అడుగు మాత్రం సులభమైపోతుంది. అంటే బ్రెయిన్ అలవాటుగా చేసే పనుల జాబితాలో చేరిపోతుందన్న మాట!
అలవాటే అస్తిత్వం…
మనం ఎవరు… అన్నది మన అలవాట్లే చెబుతాయి. మన అస్తిత్వానికి ఆనవాళ్లు అవే. ఒక ఇరవై ఏండ్ల పాటు మనం ప్రతీ శుక్రవారం గుడికి వెళితే… భక్తిపరుడిగా గుర్తింపు వస్తుంది. ఎండావానలతో సంబంధం లేకుండా ఏండ్ల తరబడి నిత్యం జిమ్కి వెళితే… ఫిట్నెస్ మీద ఆసక్తి ఉన్న వ్యక్తిగా సమాజం గుర్తిస్తుంది. అదే రోజూ రాత్రిపూట ఒక గంట పుస్తకం చదివితే…అలాంటి వాళ్లను చదువరులుగా, విద్యావంతులుగా సమాజం లెక్కవేస్తుంది. అలాగని ఒక బొమ్మ గీసి ఆర్టిస్టుగా పేరు రావాలనో, ఒకసారి ఆట ఆడి అద్భుతమైన ఆటగాడిగా గుర్తింపు పొందాలనో అనుకోలేం. తప్పకుండా ఆ క్రియ అలవాటుగా మారితేనే మనం అందులో ప్రతిభావంతులం కాగలం. అందుకే, అలవాట్లను చేసుకునే ప్రక్రియ అంటే మనల్ని మనం నిర్మించుకోవడమే అంటాడు రచయిత.
1. మీరు ఎలాంటి వ్యక్తి కావాలనుకుంటున్నారో నిర్ణయించుకోండి
2. చిన్న చిన్న విజయాల ద్వారా అది నేనే అని నిరూపించండి
ఉదాహరణకు వంద కేజీల బరువున్న ఒక వ్యక్తి తాను పర్ఫెక్ట్ ఫిట్నెస్ ఉన్న వ్యక్తి అవ్వాలనుకుంటే… అచ్చం అలాంటి వ్యక్తి ఏ అలవాట్లతో ఉంటారో గమనించి అనుసరిస్తే సరి. ముందు తమని తాము ఫిట్ వ్యక్తిగా భావించాలి. తర్వాత బలంగా ఉండే వ్యక్తి చిన్న దూరాలకు క్యాబ్ బుక్ చేస్తారా… నడుస్తారా… ఆరోగ్యంగా ఉండేవాళ్లంటే జంక్ ఫుడ్ తింటుంటారా… పండ్లూ సలాడ్లూ ఇష్టపడుతుంటారా… ఈ రీతిలో ఆలోచిస్తూ అలవాట్లను అనుసరిస్తే అనుకున్నది సాధ్యపడుతుంది.
ఇదీ సంగతి!
అణువు చిన్నదే. కానీ అందులోనే బ్రహ్మాండం ఉందంటుంది శాస్త్రం. అణువంతతో మొదలు పెడితే బ్రహ్మాండమంత మారవచ్చని చెబుతాడు జేమ్స్ క్లియర్. రోజుకు ఒక్కశాతం మెరుగవగలిగితే ఏడాది తిరిగేసరికి 37 రెట్లు మనం వృద్ధి చెందుతామన్నది ‘అటామిక్ హ్యాబిట్స్’ ఉవాచ. ఆ ఒక్కశాతం మెరుగవడానికి మంచి అలవాట్లను ఎలా చేసుకోవాలో, చెడ్డ అలవాట్లను ఎలా వదలించుకోవాలో ఇందులో విశదీకరించారు. యాభైకిపైగా భాషల్లో కోటిన్నరకు పైగా కాపీలు అమ్ముడై ప్రపంచవ్యాప్తంగా పేరు పొందిన ఈ పుస్తకం అలవాట్లను విజయ సోపానాలుగా మార్చుకునే మార్గం చూపుతుంది.
ఆకర్ష… ఆకర్ష…
డోపమైన్ హార్మోన్ అలవాట్లకు సంబంధించి చాలా కీలకమైన పాత్ర పోషిస్తుంది. డ్రగ్స్ తీసుకున్నప్పుడు, జంక్ఫుడ్ తిన్నప్పుడు, వీడియో గేమ్ ఆడినప్పుడు… ఇలా ప్రత్యేకంగా ఉత్సాహాన్నిచ్చే పనులు చేసినప్పుడే ఇది విడుదల అవుతుంది అని అనుకునేవాళ్లం. కానీ ఉదయాన్నే టీ తాగడం, తినడం, నీళ్లు తాగడం, రతిలో పాల్గొనడం, ఇష్టమైన వాళ్లతో మాట్లాడటం లాంటి రోజువారీ పనులు చేసేప్పుడు కూడా ఈ హార్మోన్ విడుదల అవుతుందట. అంటే మళ్లీ మళ్లీ మనం ఆ పని చేయడానికి కారణం ఇలా ఉత్సాహాన్ని ప్రేరేపించే డోపమైన్ హార్మోనే. అందుకే, ఒక అలవాటును మన మెదడు మళ్లీ మళ్లీ కోరేలా ఆకర్షణీయంగా మార్చడంలో ఈ హార్మోన్ కీలకం అంటాడు రచయిత. అయితే ఇది మనం అనుకున్నపని జరిగినప్పుడే కాదు… జరగబోతున్నది ఊహించుకున్నప్పుడు కూడా అంతే స్థాయిలో విడుదల అవుతుంది. అంటే ఒక కొకెయిన్ అలవాటున్న వ్యక్తి డ్రగ్ని తీసుకున్నప్పటికన్నా, ఆ పొడిని చూసినప్పుడు డోపమైన్ ఎక్కువ విడుదల అవుతుంది. అంటే అది అందతున్నది అన్న ఆలోచన ఇందుకు దోహదం చేస్తుంది. ఈ డోపమైన్ విడుదల అవటం అన్నది ఆ పని మళ్లీ చేయాలన్న ఆలోచనకు పురిగొల్పుతుంది.
దీని ఆధారంగా ఒక అలవాటును ఎలా నెలకొల్పవచ్చు, ఒక అలవాటును ఆకర్షణీయంగా ఎలా మార్చవచ్చు అన్నదానికి ఉదాహరణగా అమెరికన్ బ్రాడ్ కాస్టింగ్ కంపెనీ (ఏబీసీ) అనే చానెల్ చేసిన ప్రయోగాన్ని చెప్పవచ్చు. గురువారం రాత్రి ఆ చానెల్ మూడు షోలను టీజీఐటీ (థ్యాంక్గాడ్ ఇట్స్ థర్స్డే..హమ్మయ్య… ఇది గురువారం)) పేరిట ప్రసారం చేయడం ప్రారంభించింది. అయితే కార్యక్రమం గురించి చెబుతూ… పాప్కార్న్ను తయారు చేసుకోండి, రెడ్వైన్ను పక్కన పెట్టుకోండి. రిలాక్స్ అవ్వడానికి సిద్ధమవ్వండి. గురువారం సాయంత్రం టీవీ చూస్తూ ఉల్లాసంగా గడుపుదాం… అంటూ ప్రకటనలివ్వడం ప్రారంభించింది. గురువారం సాయంత్రాలు, అమెరికాలోని జంటలు, ముఖ్యంగా ఆడవాళ్లు ఎక్కువగా పాప్కార్న్ తింటూ వైన్తాగుతూ రిలాక్స్ అవ్వడానికి ఇష్టపడుతున్నారన్న సమాచారం అంతకు మునుపే ఆ చానెల్ వాళ్ల దగ్గర ఉంది. ఇక వీళ్లు చేయాల్సిన పని… ఆ సమయంలో ఈ కార్యక్రమాన్ని వాళ్లకు అలవాటు చేయడమే. అయితే పాప్కార్న్ తింటూ, వైన్ తాగుతూ రిలాక్స్ అయ్యే వాళ్ల అలవాటుకు దీన్ని జోడించడం ద్వారా కొత్త అలవాటును ఆకర్షణీయంగా మార్చదలచుకున్నారు. నిజంగానే ఆ కార్యక్రమం సూపర్ హిట్ అయింది. గురువారం సాయంత్రం ఎనిమిది అయ్యిందంటే.. ఏబీసీ చూస్తూ రిలాక్స్ అవ్వాలి అన్నంత పేరు తెచ్చుకుంది. అంటే ఒక అలవాటుకు ఈ రిలాక్స్ అన్నది ప్రేరణగా
నిలిచిందన్న మాట! దీన్నే అలవాటును ప్రారంభించడానికి ‘క్యూ’(పురిగొల్పేది) గా చెబుతాడు రచయిత. మనం చేయదలచుకున్న ఒక పనిని చేయాలనుకుంటున్న పనికి జోడించడం ద్వారా మనమే దీన్ని సృష్టించుకోవచ్చు.
ఉదాహరణకు మనకు సినిమా విశేషాలు తెలుసుకోవాలనుంది. బాడీ షేప్ కోసం జిమ్కి వెళ్లాలనీ అనుకుంటున్నారు. అప్పుడు సినిమా విశేషాలకు సంబంధించి ఒక మ్యాగజీన్ చదివి, మిగతా వీడియోలు వర్కవుట్ చేస్తూ చూడొచ్చు. అప్పుడు వర్కవుట్ కూడా ఆసక్తికరమైన పనిలా మారిపోతుంది.
ఓ తండ్రి… ముగ్గురు కూతుళ్లు
పోల్గార్ ఎక్సపెరిమెంట్… అన్నది కుటుంబ పరిస్థితులు మనుషుల్ని ఎంత ప్రభావితం చేస్తాయన్న విషయంలో ప్రపంచ ప్రసిద్ధమైంది. హంగేరీకి చెందిన లాస్లో పోల్గార్ చెస్ టీచర్. పుట్టుకతో మేధావులు ఉండరనీ, శిక్షణ ఇవ్వడం ద్వారా ఎవరినైనా మేధావులుగా తీర్చిదిద్దవచ్చని ఆయన నమ్మేవాడు. అందుకే తన ముగ్గురు కూతుళ్లను తనకు తెలిసిన చదరంగంలో బాలమేధావులుగా చేయాలని భావించాడు. వాళ్ల ఆలోచలన్నీ అందుకు తగ్గట్టు సాగేందుకు బడికి కూడా పంపకుండా హోమ్ స్కూలింగ్ ఇచ్చాడు. ఇల్లంతా పెద్ద చెస్ ప్లేయర్ల ఫొటోలు, వాళ్ల గురించిన పుస్తకాలు ఉంచి, ఆట గురించి, అందులోని ఎత్తుల గురించి చర్చలు జరిపేవాడు. దాంతో మొదటి కూతురు సుసాన్ నాలుగేండ్లకే చెస్ నేర్చుకుని నాలుగున్నరేండ్ల వయసులో పెద్ద వాళ్లతో చెస్ ఆడటం ప్రారంభించింది. రెండో కూతురు సోఫియా పద్నాలుగేండ్లకే చెస్లో ప్రపంచ చాంపియన్షిప్ సాధించి, కొద్ది కాలంలోనే గ్రాండ్మాస్టర్ అయ్యింది. మూడో ఆమె జుదిత్.. అయిదేండ్లకే ఆటలో తండ్రిని ఓడించేది. పన్నెండేండ్లకు ప్రపంచంలోనే 100 మంది బెస్ట్ చెస్ ప్లేయర్లలో ఒకరుగా, పదిహేనేండ్ల ఆరునెలల వయసులో ప్రపంచంలోనే అతిపిన్న గ్రాండ్మాస్టర్గా ఘనత సాధించింది. పోల్గార్ సిస్టర్స్గా వీళ్లు ముగ్గురూ ప్రపంచ ప్రసిద్ధి పొందారు. తాము నేర్చుకుంటున్న పనికి సరిపడేలా కుటుంబ వాతావరణం ఉండటం, తల్లిదండ్రులు ఆ పనిని ప్రోత్సహించడం, సమాజం నుంచి కూడా ప్రత్యేక గుర్తింపు రావడంలాంటివి వీళ్లు చెస్ ఆడటం అనే అలవాటును సులభం చేశాయి. అంటే, నలుగురిలో మనమూ భాగమే అనే భావన కలిగించే వాతావరణాన్ని కొత్త అలవాటు చేసుకుంటున్న సమయంలో మనం సృష్టించుకోవాలి!
ఎప్పటికీ కొనసాగాలంటే…
మనలో స్ఫూర్తినింపే మంత్రాన్ని ఉపదేశిస్తుంది ‘గోల్డిలాక్స్ రూల్’. దీని ప్రకారం కష్టసాధ్యమే అయినా మనం చేయగలం అనిపించే సవాళ్లు స్వీకరిస్తూ ముందుకు వెళితే ఏ పనినైనా సుదీర్ఘకాలం చేయగలం. అంటే, మనం ఒక నాలుగేళ్ల పాపతో టెన్నిస్ ఆడుతున్నాం. ప్రతిసారీ మనమే గోల్ చేస్తాం కాబట్టి బోర్ కొడుతుంది. పోనీ సెరెనా విలియమ్స్తోనో సానియా మీర్జాతోనో ఆడుతున్నాం అనుకుందాం. ఎప్పుడూ వాళ్లదే పైచేయిగా ఉంటుంది కాబట్టి ఆట కొనసాగించాలనిపించదు. కానీ మనకు సమఉజ్జీలతో ఆడితే గెలిచే అవకాశం ఉంటుంది. మెదడు చురుగ్గా పనిచేస్తుంది. అలా ఆడితే మళ్లీమళ్లీ ఆడాలనిపిస్తుంది. అంటే, మనం నియంత్రించగలిగినంత రిస్క్ అన్నది ఈ పనిని మళ్లీ చేసేందుకు పురిగొల్పే అంశమన్నమాట! కుటుంబ, స్నేహ సంబంధాలు, సంస్కృతి లాంటివి మన అలవాట్లను ప్రభావితం చేస్తాయి. మనం ఉండే బృందానికి భిన్నమైన పనులు చేస్తే అందరిలో చిత్రంగా కనిపిస్తాం. కాబట్టి ఆ అలవాట్లు అంత ఆకర్షణీయంగా కనిపించవు. మనం ఒక అలవాటు చేసుకోవాలనుకున్నప్పుడు అలాంటి అభిరుచులు, అలవాట్లు ఉన్న బృందంలో చేరినప్పుడే ఆ కొత్త అలవాటు ముందుకు సాగుతుంది.
బైబై బ్యాడ్ హ్యాబిట్!
పూలతోట పక్కనే చెత్తకుప్ప ఉంటే, పూల సువాసనతో పాటు దాని దుర్గంధాన్నీ తప్పక భరించాల్సి వస్తుంది. మంచి అలవాట్లను మనం పూర్తిగా ఆస్వాదించగలగాలంటే చెడు అలవాట్లను దూరం చేసుకోవల్సిందే. ఆ పని ఎలా చేయాలో నాలుగు అంచెల్లో చెప్పాడు క్లియర్. ఉదాహరణకు సిగరెట్ మానేయాలనుకుందాం.
కంటికి దూరం: ముందు అది దొరికే, కనిపించే ప్రదేశాలకు దూరంగా ఉండాలి. రోజువారీ దారిలో ఎక్కడ వాటిని కొంటామో, ఆ దారిలో కాకుండా మరో దారిలో వెళ్లాలి. ఇంట్లో సిగరెట్లను అందుబాటులో ఉంచుకోకూడదు.
నేనలా కాదు: మనం ఒక అలవాటును మానుకోవాలనుకున్నప్పుడు ఆ అలవాటు ఉన్న వ్యక్తిగా గుర్తింపును కోరుకోం. ఆ విషయాన్ని స్పష్టంగా మనసుకు చెప్పాలి. అలాగే ఆలోచించాలి. అంటే, ఎవరైనా వచ్చి సిగరెట్ ఆఫర్ చేస్తే… నేను మానేద్దామనుకుంటున్నా అని చెప్పే బదులు, నేను తాగను అని చెప్పాలి.
మరోటి నచ్చేలా: ఎప్పటి నుంచో ఉన్న ఒక అలవాటును ఉన్నట్టుండి మానేయడం అన్నది అంత సులభంగా జరిగే పని కాదు. అందుకే నెమ్మది నెమ్మదిగా దాన్నుంచి దూరమవుతూ, అదే స్థాయిలో మెదడుకు ఆనందాన్నిచ్చే మరో మంచి అలవాటును ఆ స్థానంలో భర్తీ చేసే ప్రయత్నం చేయాలి.
అసంతృప్తి సృష్టించేలా: సాధారణంగా సిగరెట్ తాగడంలాంటి పనులు చేసినప్పుడు మెదడుకు ఉత్తేజం,మనసుకు సంతోషం కలుగుతాయి. పైన చెప్పిన ప్రయత్నాలన్నీ చేశాక దాదాపు సిగరెట్ తాగాలనే కోరిక తగ్గిపోతుంది. నేను మానేస్తున్నా అంటూ దగ్గరి వారూ స్నేహితులకు చెప్పుకోవచ్చు. మళ్లీ తాగేప్పుడు అది కాస్త అడ్డంకిగా మారుతుంది. అయినా తాగాల్సివస్తే మానసికంగా ఒక రకమైన అసంతృప్తి మొదలవుతుంది.
ఆ సమయాన్ని అనువుగా చేసుకుని ఆ అసంతృప్తిని అనుభూతి చెందే ప్రయత్నం చేయాలి. ‘నన్ను నేను మోసగించుకోలేను. నేనేం దీనికి బాధితుణ్ని/బాధితురాలిని కాదు. వద్దు అనుకున్నాక నాకిది అవసరం లేదు.’ అన్న విధానంలో ఆలోచన సాగితే… ఇది అనే కాదు… ఏ దురలవాటు అయినా దూరమవడం సులభం!
ఒక ఉద్యమం పుడుతుంది. ఊరూ వాడా ధర్నాలూ, ర్యాలీలూ జరుగుతుంటాయి. జనాగ్రహాన్ని మూటగట్టుకున్న ఒక సంఘటన వీటన్నిటికీ కారణంగా మనకు కనిపిస్తుంది. కానీ అంతకు ముందు ఇదే తరహాలో జరిగిన అనేక చిన్న చిన్న ఘటనలు, నిత్యం ఈ వర్గ ప్రజల్లో జరుగుతున్న ఘర్షణల కూడిక ఆ తీవ్రతరమైన ఉద్యమానికి దారి తీస్తుంది. అచ్చం అలాగే మనం రోజువారీ చేసే మంచి పనులు, చేసుకున్న సరైన అలవాట్లు ఒక విప్లవాత్మకమైన మార్పునకు కారణం అవుతాయి. ఆ విజయాన్ని మీరూ అనుభూతి చెందాలనుకుంటే… అణువంత మారడం ప్రారంభించండి మరి!
– లక్ష్మీహరిత ఇంద్రగంటి