పొద్దున్నే
పూలన్నీ నేల రాలినయి
చెట్టు ఘనీభవించిన దుఃఖమైంది!
రాలిన పూలను
పెను గాలి ఊడ్చేసింది
చెట్టు దెయ్యంలా ఊగిపోతున్నది!
బంధం తెగిపోయిందని
చెట్టు విలవిలలాడుతుంటే
పరిమళం గాలితో చేయి కలిపింది!
దుఃఖానికే
అలవాటు పడ్డ చెట్టు
మళ్లీ మళ్లీ పూలను నెత్తికెత్తుకుంటున్నది!
జీవితమంటే ఇదే
గాయపడే దాకా నడవాలి
మానాక మళ్లీ మళ్లీ నడవాలి!
వసంతాలను
కలలు గనే సమూహాలన్నీ
ఆకు రాలే కాలంలో
నిలదొక్కుకోవడం నేర్వాలి!
ఋతు చక్రం
అడవి చుట్టే కాదు
మనిషి చుట్టూ పరిభ్రమిస్తుంటది!
ఎంత ఎత్తుకెదిగినా
ఒకేసారి నేల కూలినా
మనిషికి చెట్టే ఆదర్శం కావాలి!!
కోట్ల వెంకటేశ్వర రెడ్డి: 94402 33261