మానవ జీవితంలో ఒడుదొడుకులు సహజం. జీవితంలో ఏ కష్టమూ రాకూడదని అందరూ అనుకుంటారు. అలా ఆలోచించడంలో తప్పులేదు. అలాగని వచ్చే కష్టాలు రాకుండాపోతాయా? వాటిని రాకుండా ఆపగలమా? వర్షాన్ని గానీ, గాలిని గానీ ఎలాగైతే ఆపలేమో, కష్టాలనూ అడ్డుకోలేం. వాటిని అర్థం చేసుకోవడం అలవర్చుకోవాలి. ఎలాగైతే శీతోష్ణాలు వస్తూ, పోతూ ఉంటాయో, అలాగే సుఖదుఃఖాలు ‘ఆగమాపాయినాలు’. అంటే రాకపోకలు కలవి అని అర్థం. ఇదే విషయాన్ని ‘ఓ కౌంతేయా! ఇంద్రియాలతో సంబంధం కలిగినప్పుడు శీతోష్ణాలు కలుగుతాయి. అలాగే సుఖదుఃఖాలు ఏర్పడతాయి. అవి వస్తూపోతూ ఉంటాయి. స్థిరంగా ఉండవు. వాటికి నువ్వు ఓర్చుకోవాలి’ అని జగద్గురువు శ్రీకృష్ణభగవానుడు అర్జునుడికి ఉపదేశిస్తాడు.
బతుకు నడవాలి అంటే మనిషి కూడా నడవక తప్పదు. కూర్చుంటే బతుకు నడవదు. మరి నడిచేటప్పుడు పడే అవకాశం ఉంటుంది. పడితే దెబ్బ తగులుతుంది. దెబ్బ మనిషికి దుఃఖాన్ని కలిగిస్తుంది. తల ఉన్నందుకు తలనొప్పి తప్పదు. దేహం ఉన్నంత కాలం దానికి బాధలు తప్పవు. వేసవిలో ఎండలను భరించలేం. ఈ ఎండలు ఎప్పుడు తగ్గుతాయా అని ఎదురుచూస్తుంటాం. వర్షాకాలంలో వానల్ని భరించలేం. ఇవేం వానలు అని విసుక్కుంటాం. చలికాలంలోనూ అంతే. ఈ చలి ఇంకెన్నాళ్లు అని దీర్ఘాలు తీస్తుంటాం. ఇలాగైతే ఏ కాలంలోనూ సుఖంగా ఉండలేం. శీతలమైనా, ఉష్ణమైనా వాటిలో కేవలం దుఃఖమే ఉందని చెప్పలేం. సుఖమే ఉందని కూడా చెప్పలేం! వచ్చేవి వస్తాయి, పోయేవి పోతాయి. పరిస్థితులు మన అధీనంలో ఉండవు. కానీ ప్రవర్తన మన అధీనంలో ఉంటుంది. కష్టాలు రాగానే కుంగిపోకూడదు. వాటిని అడ్డుకోవడం అసాధ్యమే కావొచ్చు, కానీ, వాటిని తట్టుకునే శక్తిని సముపార్జించుకోవాలి. ఓపికతో ఉంటే అవే కొన్నాళ్లకు గాలిలో మేఘాల్లాగా అదృశ్యమవుతాయి. సుఖదుఃఖాలు తాత్కాలికాలు అని గుర్తించగలగాలి. ఈ రాకపోకలను అవగాహనతో వీక్షిస్తూ సహించడమే మన ధర్మం! ద్వంద్వాలు ఏవైనా అనిత్యాలే కాబట్టి వాటి విషయంలో పొంగిపోవాల్సిన పనిలేదు. కుంగిపోవాల్సిన అవసరం లేదు.
…? సీవీవీ ప్రసాద్, 80196 08475