ఎల్కతుర్తి, ఆగస్టు 23: సంకల్ప బలంతో విధిని ఎదిరించాడు. తన ఆశయ సాధనకు శారీరక అంగ వైకల్యం అడ్డురాదని నిరూపించాడు. ఓ చేయి లేకపోయినా ధైర్యాన్నే ఆసరాగా చేసుకుని ముందుకెళ్తున్నాడు. ఒంటి చేత్తో మేస్త్రీ పనులు చేస్తూ కొందరికి ఉపాధి కల్పిస్తున్నాడు. ఎల్కతుర్తి మండలం దామెరకు చెందిన సతీశ్ పలువురికి ఆదర్శంగా నిలుస్తున్నాడు.
రోడ్డు ప్రమాదంతో ఒకే ఒక్క క్షణం తో అంతా తారుమారైంది. ఒక చేయి కోల్పోయి నా అతని సంకల్పం ముందు విధి ఓడిపోయింది. ఒక్క చేత్తోనే మేస్త్రీ పని చేస్తూ కుటుంబాన్ని పోషిం చుకుంటున్న ఇతనిని చూసిన వారు అభినందించకుండా ఉండలేరు. వివరాల్లోకి వెళ్తే.. దామెర గ్రామానికి చెందిన చిలువేరు సతీశ్ది నిరుపేద కుటుంబం. దీంతో 6వ తరగతిలోనే చదువు మానేసి మేస్త్రీ కింద ఇటుకలు అందివ్వడం, సిమెంట్ కలుపడం లాంటి పనులకు వెళ్లేవాడు. 2012 సంవత్సరంలో హనుమకొండలో పనులకు వెళ్లి తిరిగి ఆటోలో వచ్చే క్రమంలో జరిగిన రోడ్డు ప్రమాదంలో సతీశ్ 21 ఏళ్లకే తన కుడి చేతిని కోల్పోయి ఆస్పత్రికే పరిమితమయ్యాడు. అతనికి భార్య, ముగ్గురు కుమారులు ఉన్నారు. చేయి కోల్పోవడంతో కుటుంబ పోషణ భా రంగా మారింది. మనోవేదనకు గురైన సతీశ్ ఎలాగైనా మళ్లీ కూలీ పనులకు వెళ్లాలని సంకల్పించాడు. మొక్కవోని ధైర్యంతో పనులకు వెళ్లాడు. ఒక్క చేత్తో పనులు చేయడం కష్టంగా మారింది. దీంతో తనకు వచ్చిన ఆలోచనతో ఇనుప రాడ్లు మల్చుకొని దానికి తాడు చుట్టుకొని మెడలో వేసుకొని అందులో సిమెం ట్ కలిపిన డబ్బా పెట్టుకొని గోడలు, ఇండ్లు, ప్లాస్టరింగ్ చేయసాగాడు. మొద ట్లో చాలా ఇబ్బంది అయినప్పటికీ రానురానూ అలవాటైంది.
అయినప్పటికీ సిమెంట్ డబ్బా బరువు వల్ల మెడలు నొప్పి వస్తాయని ఆవేదన వ్యక్తం చేస్తున్నాడు. ఇక అప్పటి నుంచి వెనుతిరిగి చూడలేదు. సొంతంగా తానే బాత్రూం లు, ఇండ్లు, గోడలు.. ఇలా ఎలాంటి నిర్మాణపు పనులైనా చేస్తున్నాడు. తాను చేయడమే కాకుండా తన కింద అవసరాన్ని బట్టి మరో 8 మందిని పెట్టుకొని ఉపాధి కల్పిస్తున్నాడు. తన చేయి కోల్పోయినప్పటి నుంచి ఇప్పటి వరకు సుమారు 25 వరకు ఇండ్లు నిర్మించాడు. ఇలా పని చేస్తూ తన కింద పని చేసే వారికే కాకుండా తనకు రోజుకు రూ. 800 నుంచి వెయ్యి వరకు కూలీ గిట్టుబాటు అవుతోందని సతీశ్ చెబుతున్నాడు. రెండు చేతులు ఉంటేనే పనులు చేయడం సాధ్యం కాని మేస్త్రీ పనిని సతీశ్ ఒక్క చేత్తోనే చేస్తుండడంతో పలువు రు అభినందిస్తున్నారు. అన్ని అవయవాలు సక్రమంగా ఉండి కూడా జీవితంపై విరక్తితో మాట్లాడే వారు సతీశ్ను ఆదర్శంగా తీసుకోవాల్సిన అవసరం ఉంది.
ఏనాడూ కృంగిపోలేదు: చిలువేరు సతీశ్, మేస్త్రీ
నా కుటుంబాన్ని దేవుడు చిన్నచూపు చూశాడు. ప్రమాదంలో చేయి కోల్పోయినప్పుడు బాధపడ్డానే కానీ కృంగిపోలేదు. ఎలాగైనా మళ్లీ పని చేసి కుటుంబాన్ని పోషించాలనుకున్నా. ఒక్క చేత్తో పని చేయడం మొదట్లో కష్టంగా ఉండేది. అయినప్పటికీ బాధలను అనుభవిస్తూ పనులు చేశా. ఇప్పుడు అలవాటైనప్పటికి ఇబ్బందిగానే ఉంటది. రోజులు మారుతుండడంతో నిర్మాణంలో యంత్రాలు ప్రవేశించాయి. వాటిని కొనుక్కునే స్థోమత నాకు లేదు. నేను చేస్తున్న పనికి సంబంధించిన ఏవైనా యంత్రాలు ప్రభుత్వాలు కొనిచ్చి ఆదుకుంటే మరింత ధైర్యంతో బతుకుతా.