Children’s day Special | పరీక్షగా గమనించండి. ప్రేమగా పరిశీలించండి. ఆ పసిబిడ్డలలో ఏదో తేడా కనిపిస్తుంది.లేత నవ్వులను తెలియని విషాదమేదో మింగేసిన భావన కలుగుతుంది.
ఒత్తుగా, నల్లగా కళకళలాడాల్సిన జుట్టు పాలిపోయినట్టు అనిపిస్తుంది. నిగారింపునకు నిర్వచనంగా నిలవాల్సిన చర్మం వదులైపోయిన ఆనవాళ్లు కనిపిస్తాయి. మీనాల్లా తళతళలాడాల్సిన కళ్ల కింద నల్లచారలు పెన్సిల్ గీతలను తలపిస్తాయి. పొడుచుకొచ్చిన పొట్ట టీషర్ట్ను దాటుకుని వచ్చే ప్రయత్నం తెలుస్తూనే ఉంటుంది. బాల్యంలోనే ఈ వృద్ధాప్య ఛాయలకు కారణమేమిటి? బాలల దినోత్సవం సందర్భంగా అయినా చర్చించుకోలేకపోతే, ఇంకెప్పుడూ మాట్లాడుకోలేం. ఇది తక్షణ సమస్య. ప్రమాదకర సంకేతం. భవిష్యత్తులో కన్నవాళ్లకు కడుపుకోత మిగిల్చేంత విషాదం అవుతుంది. ‘హ్యాపీ చిల్డ్రన్స్ డే’ అని మొక్కుబడిగా చెప్పుకోవడం కాదు. పిల్లల భవితఆనందకరంగా మార్చడానికి మనమేం చేస్తున్నాం? అని ప్రశ్నించుకోవాల్సిన సందర్భం. ఆస్తిపాస్తులు సరే, షేర్లూ ఫిక్స్డ్ డిపాజిట్లు కూడా సరే. అనారోగ్యం పాలవుతున్న వాళ్ల మనసుల సంగతేమిటి? వయసుకు మించి వడలిపోయిన ఆ లేత శరీరాల పరిస్థితి ఏమిటి? పెద్దలే బాధ్యత వహించాలి. కన్నవాళ్లే ముద్దాయిలుగా నిలబడాలి. మీరు పెట్టే పిజ్జాలే ఆహారమనుకుని, మీరిచ్చే గ్యాడ్జెట్లే ఆటలనుకుని, మీరు బట్టీపట్టించే పాఠాలే చదువులనుకొని.. ఆనందంగా (?) బతికేస్తున్నది పాపం.. అమాయక బాల్యం!
కొవిడ్ సంక్షోభ సమయంలో పుట్టిన పిల్లలు తీవ్ర సంక్షోభాన్నే ఎదుర్కొంటున్నారు. ముద్దుముద్దు మాటల దశనుంచి బయటికి రాలేకపోతున్నారు. కారణం వాళ్లు పెరిగిన వాతావరణం. చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితులు. భాష మాట్లాడితే వస్తుంది. కొత్త మనుషులతో సంభాషించినప్పుడు విస్తరిస్తుంది. కొత్త వస్తువులను చూసినప్పుడే పదకోశం పెరుగుతుంది. శ్మశాన నిశ్శబ్దం రాజ్యమేలుతున్న సమయంలో, ఇనుపకంచెలు కండ్లెర్రజేస్తున్న నేపథ్యంలో.. పసిబిడ్డలు బయటికెలా వస్తారు? కొత్తవాళ్లతో ఏం మాట్లాడతారు? దీంతో ప్రతి చిన్న విషయానికి కూడా తడబడుతున్నారని ఐరిష్ పరిశోధకుల అధ్యయనంలో వెల్లడైంది.
గుడికెళ్తే మెట్లెక్కలేరు. మైదానానికి వెళ్తే ఉరకలేరు. యోగా క్లాసులకు పంపితే వంగలేరు. కరాటే నేర్పిద్దామంటే.. పట్టుమని పది నిమిషాలు కూడా నిలబడలేరు. పరుగులు పెట్టాల్సిన పిల్లలు నడవడానికే ఇబ్బంది పడతారు. బాల హనుమాన్లా లేత సూర్యుడిని అందుకోవాలని ఉవ్విళ్లూరాల్సిన చిన్నారులు ఇల్లు దాటడానికే మొరాయిస్తున్నారు. ఈ పరిస్థితిని ‘జువెనైల్ ఇడియోపతిక్ ఆర్థరైటిస్’ అంటారు. ఈ రుగ్మత గతంతో పోలిస్తే తీవ్రంగా పెరిగిపోతున్నదని ఢిల్లీలోని గంగారామ్ ఆసుపత్రి పరిశోధనలో తేలింది. పోషక విలువల లోపం ఇందుకు ప్రధాన కారణమని నిర్ధారించారు. గతంతో పోలిస్తే జీవన ప్రమాణాలు పెరిగాయి. కన్నవాళ్ల ఆదాయమూ రెట్టింపైంది. ఎక్కడా ఆకలి సమస్యలు లేవు. కానీ విటమిన్లు, ప్రొటీన్లు వగైనా బలవర్ధక పదార్థాలు లేని ఆహారం తింటున్నారు. ప్రాసెస్డ్ ఆహారానికి బానిసలు అవుతున్నారు. పిజ్జా బర్గర్ల మోజులోపడిపోతున్నారు. సంప్రదాయ ఆహారం దాదాపుగా అంతరించిపోతున్నది. ఈ ఒక్క కారణం చాలు.. బాల్యాన్ని బలి తీసుకోవడానికి. జీవనశైలి లోపాల కారణంగా పిల్లల రోగ నిరోధక శక్తి తీవ్రంగా పడిపోతున్నది. వాతావరణంలో వచ్చే చిన్నపాటి మార్పులను కూడా తట్టుకోలేకపోతున్నారు. జలుబులు, జ్వరాలు పెరిగిపోయాయి. ఫలితంగా బడికి డుమ్మా కొట్టేస్తున్నారు. ఆటపాటలకు దూరం అవుతున్నారు. కేశ సమస్యలు, నేత్ర రుగ్మతలు, చర్మ వ్యాధులు కూడా అధికం అవుతున్నాయి. విటమిన్ల లోపం, వాతావరణ పరిస్థితులు ఇందుకు ప్రధాన కారణం. ఆ మధ్య జరిగిన ఓ అధ్యయనంలో దిగ్భ్రమ కలిగించే ఫలితాలు వెలువడ్డాయి. మనం వెనుకబడిన ప్రాంతాలుగా భావించే ఈశాన్య రాష్ర్టాల పిల్లలు అన్ని విధాలుగా ఆరోగ్యవంతులుగా ఉన్నారట. గుజరాత్, ఢిల్లీ లాంటి సంపన్న ప్రాంతాల బాలలు మాత్రం హైపర్ టెన్షన్ సహా అనేకానేక సమస్యలతో ఇబ్బంది పడుతున్నారు. వాస్తవం ఏమిటంటే.. ఈశాన్య రాష్ర్టాలలో ఆధునిక జీవనశైలి పెద్దగా కనిపించదు. అదే ఢిల్లీలాంటి చోట్ల ఆ ప్రభావం ఎక్కువ. అంటే, పెద్దలు మూలాలకూ దూరంగా జరుగుతున్న కొద్దీ పిల్లల బతుకులు సంక్షోభాలకు దగ్గరవుతున్నాయి.
మూడో తరగతి, నాలుగో తరగతి చదువుతున్న చిన్నారులు సైతం రజస్వల అవుతున్నారు. తమ శరీరం తమకే తెలియని వయసులో.. లోలోపల జరుగుతున్న పెనుమార్పులకు భయపడిపోతున్నారు. గతంలో అమ్మలు, అమ్మమ్మలు పిల్లలకు నలుగుపెట్టి స్నానం చేయించేవారు. దీంతో వాళ్ల శరీరంలో వస్తున్న మార్పులు అర్థమైపోయేవి. ఆడపిల్లలను మానసికంగా ఆ మార్పునకు సిద్ధం చేసేవారు. ఇప్పుడు అంత తీరిక ఎవరికి ఉంది? చిట్టితల్లి రజస్వల సమాచారం తెలియగానే ఆందోళనపడిపోయి ఫ్యామిలీ డాక్టర్ను సంప్రదిస్తున్నారు. ప్రకృతి ఓ నియమానికి కట్టుబడి పనిచేస్తుంది. అయితే ఇదంతా మనిషి కూడా నియమబద్ధుడై ఉన్నంతకాలమే. అదే జరుగుతున్నదిప్పుడు. ఊబకాయం ఈ సమస్యకు ప్రధాన కారణమని నిపుణులు విశ్లేషిస్తున్నారు. రజస్వలతో మొదలయ్యే శారీరక మార్పులు ఆ చిన్నారిని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తాయి. ఎముకలు పరిపక్వ స్థితికి రావడంతో.. మరింత లావైపోతారు. నాలుగైదు సెంటీమీటర్లకు మించి పెరగరు. దీనికితోడు.. ఎత్తుకు సంబంధించి, శరీర సౌష్ఠవానికి సంబంధించి అబ్బాయిల వ్యాఖ్యలు కుంగదీస్తాయి. ఇవన్నీ సాధారణంగా నగర, పట్టణ ప్రాంతాల బాలికలలో కనిపించే సమస్యలు. గ్రామీణ భారతంలో ఇంకా పోషక విలువల కొరత వేధిస్తూనే ఉన్నది. కౌమారం దాటిపోవస్తున్నా రుతుచక్రం ప్రారంభం కాకపోవడమూ ఓ తీవ్ర సమస్యే. వెనుకబాటు అధికంగా ఉన్న ప్రాంతాలలో ఈ సమస్య కనిపిస్తున్నది.
చిన్నారుల ప్రవర్తనలోనూ అసహజత్వం తొంగి చూస్తున్నది. చిన్నచిన్న విషయాలకే కోపంతో ఊగిపోతున్నారు. చిన్నపాటి వైఫల్యానికే కుప్పకూలిపోతున్నారు. అరుస్తున్నారు, రంకెలేస్తున్నారు. దాడికి తెగబడుతున్నారు. ఆ హింసాత్మక ప్రవృత్తికి కారణం ఏమిటన్నది తెలియక తల్లిదండ్రులు తల్లడిల్లిపోతున్నారు. ఇక స్కూల్లో ఉపాధ్యాయులకైతే చుక్కలు చూపుతున్నారు. పాఠాలు వినరు. హోంవర్కు చేయరు. చెప్పింది అర్థం చేసుకోరు. అర్థంకాకపోయినా అడగరు. ఇవన్నీ అటెన్షన్ డెఫిసిట్, హైపర్ యాక్టివిటీ డిజార్డర్ లక్షణాలేనని అంటున్నారు మానసిక వేత్తలు. కన్నవాళ్లపై, ఉపాధ్యాయులపై దాడికి తెగబడుతున్న సందర్భాలూ ఉన్నాయి. కన్నవాళ్ల ప్రేమ పరిపూర్ణంగా దక్కకపోవడం, విపరీతమైన ఒత్తిడి, మాధ్యమాల ప్రభావం.. ఇందుకు కారణమని భావిస్తున్నారు. పదీ పన్నెండేండ్ల లోపు పిల్లల్లో ఆత్మహత్య ఆలోచనలకు కూడా ఇక్కడే మూలాలు ఉన్నాయి. చావు తప్ప మరో పరిష్కారం లేదనుకునేంత నిస్పృహ.. కుటుంబానికే కాదు, వ్యవస్థకూ ఓ ప్రమాద సంకేతమే. మరణాన్ని ప్రేమించడం అంటే.. మొత్తంగా సమాజాన్ని ద్వేషించడమే. మనోధైర్యాన్ని ఇవ్వాల్సిన బడులు, ఆత్మవిశ్వాసాన్ని పెంపొందించాల్సిన కుటుంబం.. తమపాత్రను సమర్థంగా నిర్వర్తించకపోవడం వల్లే ఈ ఉత్పాతం. ఆ విపరీత ధోరణి ఒక రోజులోనో, ఒక పూటలోనో బలపడిపోదు. ఆరంభంలోనే ఆత్మీయులు గుర్తించాలి. చదువుల పట్ల నిరాసక్తత, చిన్నచిన్న విషయాలకే చావు గురించి మాట్లాడటం, బ్లేడ్తో చేతులు కోసుకోవడం, నిద్రమాత్రలు మింగడం, తమలోతాము మాట్లాడుకోవడం.. ఇవన్నీ బిడ్డ మానసిక అనారోగ్యానికి సంకేతాలే. ఆ దశలోనే గుర్తించాలి. కష్టాలేమిటో తెలుసుకోవాలి. నష్ట నివారణ చర్యలు ప్రారంభించాలి. ఎదుటి మనిషికి చెప్పేటందుకే నీతులు ఉన్నాయి.. అనే ధోరణిలో కాకుండా, ఆచరణాత్మక విధానాన్ని అనుసరించండి. మద్యం, ధూమపానం, అబద్ధాలు, అనైతిక వ్యవహారాలు, అనారోగ్యకర జీవనశైలి.. చాలా సందర్భాల్లో పెద్దల నుంచే పిల్లలకు అంటురోగాల్లా వ్యాపిస్తాయి. కాబట్టి, ముందు మంచి తల్లిదండ్రులు అనిపించుకోండి. ‘ప్రపంచవ్యాప్తంగా ప్రతి ఏడుగురు చిన్నారులలో ఒకరికి మానసిక సమస్యలు ఉన్నాయి’ అన్న ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ హెచ్చరికను తేలికగా తీసుకోలేం. మానసిక దృఢత్వాన్ని పెంపకంలో ఓ భాగం చేయాల్సిందే.
పసిపిల్లలు గట్టిగా మాట్లాడలేరు. తిరగబడలేరు. ఎవరికీ ఫిర్యాదు చేయలేరు. ఆ సుతిమెత్తని మనస్తత్వమే కామపిశాచాలకు అవకాశంగా మారుతున్నది చిన్నారులపై లైంగిక హింస గురించి చర్చించడానికి సిద్ధంగా లేకపోవచ్చు.. కానీ పిల్లలు మాత్రం ఆ అకృత్యాలను, అవమానాలను మౌనంగా భరిస్తూనే ఉన్నారు. చుట్టాల రూపంలోనో, పొరుగింటి అంకుల్స్ రూపంలోనో రాక్షసులు పొంచి ఉంటున్నారు. ప్రపంచంలో, దేశంలో, తమ గ్రామంలో.. జరిగే ప్రతి పరిణామాన్నీ పసిపిల్లలు గమనిస్తున్నారు. విశ్లేషిస్తున్నారు. ఆందోళన చెందుతున్నారు. కొవిడ్ సంక్షోభం బాల్యాన్ని తీవ్రంగా ప్రభావితం చేసింది. ఆటల్లేవు. పాటల్లేవు. నేస్తాలతో కబుర్లు లేవు. గణగణగంటల బడులు లేవు. పుట్టినరోజు వేడుకలూ లేవు. వీధులన్నీ నిర్మానుష్యం. గుండెలనిండా అభద్రత. అక్కడక్కడా ఆత్మీయుల మరణాలు. ఏ క్షణం ఏ వార్త వినాల్సి వస్తుందో అన్న భయం. ఆ నిస్పృహ, నిరాశావాదం తాలూకు లక్షణాలు ఏదో ఓ రూపంలో బయటపడుతున్నాయి. పిల్లల్లో నిద్రలో నడిచే అలవాటుకు ఇదో కారణమని వివరిస్తారు మానసిక నిపుణులు. ప్రతి పదిమందిలో ఆరుగురికి ఈ సమస్య ఉంటున్నది. సమాజం హింసాత్మకంగా మారుతున్నకొద్దీ బాల్యం ముడుచుకునిపోతున్నది. సంక్షోభాలు లేని ప్రపంచాన్ని, సమస్యలు లేని దేశాన్ని, హింసకూ, అసభ్యతకూ తావులేని పరిసరాలను వాళ్లకు ప్రసాదించడం మన కర్తవ్యం. బాలల దినోత్సవం అంటే పండగ కాదు, బాధ్యత.
యాభై ఏండ్ల క్రితం ఇన్ని చిరుతిళ్లు లేవు. నలభై ఏండ్ల క్రితం ఇంత సంపద లేదు. ముప్పై ఏండ్ల క్రితం ఇన్ని ఆటవస్తువులు లేవు. ఇరవై ఏండ్ల క్రితం ఇన్ని వినోద మాధ్యమాలు లేవు. పదేండ్ల క్రితం ఇంత టెక్నాలజీ అందుబాటులోకి రాలేదు. అయినా సరే.. అవన్నీ బాల్యానికి బంగారు రోజులు. కారణం నాన్న పాత్ర నాన్న, అమ్మ పాత్ర అమ్మ, సమాజం పాత్ర సమాజం.. సమర్థంగా పోషించిన కాలమది. కాబట్టే బాల్యమూ అచ్చమైన బాల్యంలా గడిచిపోయింది. మళ్లీ వెనక్కి పోవాలనడం అర్థరహితమే కానీ, మరింత కిందికి వెళ్లకుండా ఉంటే చాలు. పసితనం ప్రశాంతంగా బతికేస్తుంది. మనకిప్పుడు కావాలసింది ఎకోఫ్రెండ్లీ సమాజమే కాదు, చైల్డ్ ఫ్రెండ్లీ ప్రపంచం కూడా!
› మీ పిల్లలకు మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వండి. కనీసం రోజుకు ఓ గంట వారికంటూ సమయం కేటాయించండి. కలిసి భోంచేయండి. కబుర్లు చెప్పుకోండి. సినిమాలు, క్రికెట్, గేమ్స్.. వాళ్లకు నచ్చిన విషయాలు మాట్లాడండి. మంచైనా, చెడైనా.. మనసు విప్పేంత స్వేచ్ఛ ఇవ్వండి. ఆ ప్రవాహాన్ని అడ్డుకోవద్దు.
› ఆ లేత మనసులనూ ఒత్తిడి చిత్తు చేస్తున్నది. చదువులు, మార్కులు, ర్యాంకులు.. సమాజం బలవంతంగా రుద్దుతున్న లక్ష్యాల్ని చేరుకోలేక ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతున్నారు. ఆ ప్రమాదకరమైన ధోరణిని అర్థం చేసుకోండి. కన్నవారిని మించిన మానసిక నిపుణులు లేరు.
› ‘నువ్వు మేధావి కావచ్చు కాకపోవచ్చు. నీకు ఫస్ట్ ర్యాంక్ రావచ్చు రాకపోవచ్చు. ఐఐటీ సీటు సాధ్యం కావచ్చు కాకపోవచ్చు. అయినా సరే నువ్వు చాలా ప్రత్యేకమైనవాడివి. నీ నైపుణ్యాలు నీకున్నాయి. నీ లక్ష్యాలు నీకున్నాయి’ అంటూ తనకు ధైర్యం చెప్పండి. మరెవరితోనో పోలికలు వద్దు. మీ కలల్ని వాళ్లపై రుద్దే ప్రయత్నం వద్దేవద్దు.
› బాల్యం నుంచే వాళ్లకు డబ్బు విలువ తెలియాలి. దుబారాకు దూరంగా ఉంచండి. జేబులోని ప్రతి రూపాయినీ విచక్షణతో ఖర్చుపెట్టగల ఆర్థిక క్రమశిక్షణ వారికి అవసరం. ఈజీమనీ ఎంత దుర్మార్గమైనదో కథల రూపంలో చెప్పండి.
› మరీ గోముగా పెంచకండి. ఎండలో తిరగనివ్వండి. మట్టిలో ఆడుకోనివ్వండి. వానలో తడవనివ్వండి. చలిలో వణకనివ్వండి. చెరువులో ఈతకొట్టనివ్వండి. కొండలూ గుట్టలూ ఎక్కనివ్వండి. తమకంటూ కొన్ని బాల్య అనుభవాలు పోగేసుకునే అవకాశం ఇవ్వండి.
› టెక్నాలజీ పిల్లల శత్రువు కాదు, మిత్రుడూ కాదు. సాంకేతికత ఓ అనివార్యం. పరిచయం వరకూ ఫర్వాలేదు. స్నేహం చేసినా నష్టం లేదు. కానీ బానిస కానివ్వకండి. గ్యాడ్జెట్స్ లేకుండా బతకలేమనే దుర్బలత్వాన్ని ప్రోత్సహించకండి. వాళ్లేం బ్రౌజ్ చేస్తున్నారో ఓ కన్నేసి ఉంచండి. దారి తప్పినప్పుడు హెచ్చరించండి.
› క్రికెట్, కబడ్డీ, ఫుట్బాల్, టెన్నిస్.. ఆటలను ప్రోత్సహించండి. చిత్రలేఖనం, సంగీతం, కోడింగ్, రచన, ఫొటోగ్రఫీ.. అభిరుచులను ఆదరించండి. పిల్లల్లోని ఒత్తిడి ఆవిరైపోవడానికి అవన్నీ ‘ప్రెషర్ వాల్వ్స్’లా పనిచేస్తాయి.
› బాల్యం నుంచే మంచిచెడులు బోధించండి. పాపపుణ్యాలు ఎరుకపరచండి. నైతిక విలువల గురించి తెలియజేయండి. ఉత్తమ సాహిత్యాన్ని పరిచయం చేయండి. కలుషిత సమాజంలో ఒంటరి ప్రయాణం చేస్తున్నప్పుడు ఇవన్నీ రక్షణ కవచాలై నిలుస్తాయి.
› ఆరోగ్యకరమైన ఆహార విధానాన్ని పరిచయం చేయండి. పండ్లు, కూరగాయలలోని రుచిని వర్ణించి చెప్పండి. సంప్రదాయ భోజనం పట్ల మక్కువ కలిగించండి. బయటి తిండిని నిరుత్సాహపరచండి. ప్రాసెస్డ్ ఫుడ్ ఎంత ప్రమాదకరమో వివరించి చెప్పండి. శీతల పానీయాలకు బదులుగా.. నిమ్మకాయ రసం, తేనె-నిమ్మకాయ-నీళ్లు .. తదితర సంప్రదాయ పానీయాలను అలవాటు చేయండి. తగినంత నిద్ర, వ్యాయామం జీవనశైలిలో భాగం అయ్యేలా వాళ్ల దినచర్యను డిజైన్ చేయండి.
“మీ పిల్లల స్కూల్ బ్యాగ్స్, బుక్స్ మీకు నచ్చినట్టు ఇలా ప్రింట్ చేయించుకోండి”