‘నమస్తే తెలంగాణ, ముల్కనూరు ప్రజాగ్రంథాలయం’ సంయుక్తంగా నిర్వహించిన ‘కథల పోటీ-2021’లో రూ.వెయ్యి బహుమతి పొందిన కథ.
“అనూ.. అనూ! పిలుస్తుంటే పలకవేం!? ఏంటా పరధ్యానం? ఎప్పుడూ ఏదో లోకంలో ఉంటావ్! ఆఫీస్కు వెళ్తున్నా.. తలుపేసుకో!” అంటూ లంచ్బాక్స్ తీసుకుని హడావుడిగా వెళ్లిపోయాడు హర్ష. తన సమాధానం కోసం కూడా చూడకుండా వెళ్తున్న అతణ్ని చూసి.. దీర్ఘంగా నిటూర్చింది అనూహ్య. ఈమధ్య ఆమెకు జీవితం పట్ల చాలా అసంతృప్తిగా ఉంది. నిజం చెప్పాలంటే పెళ్లయినప్పటి నుంచీ అలాగే ఉంది. ఈమధ్య కాలంలో తారాస్థాయికి చేరిందంతే! అనూహ్య ఈ విషయం చాలాసార్లు భర్తకు చెప్పాలని ప్రయత్నించింది. కొన్నిసార్లు చెప్పింది కూడా. అయినా అతని ధోరణిలో మార్పు రాకపోగా.. ఎక్కడలేని ఆశ్చర్యాన్ని ప్రదర్శించాడు.“పనికిమాలిన పుస్తకాలు చదివి మనసు పాడు చేసుకుంటున్నావు” అన్నాడు.
అనూహ్యకు ఒక్కసారిగా తన జీవితమంతా కళ్లముందు కదిలింది.
అనూహ్యకు చిన్నప్పటి నుంచీ నానమ్మ – తాతయ్య దగ్గరే చేరిక ఎక్కువ. సాహిత్యాభిమానులైన వాళ్లిద్దరూ, అనూహ్యకు కూడా బాల్యం నుంచే పుస్తకాలు చదవడం అలవాటు చేశారు. ఆమె ఇంజినీరింగ్కు వచ్చేసరికి.. విశ్వనాథ నుంచి చలం వరకూ అందరి పుస్తకాలూ చదివేసింది. ముఖ్యంగా చలం.. అభిమానిగా మారిపోయింది. ఇంజినీరింగ్ పూర్తికావడంతోనే ఉద్యోగం రావడంతో వెంటనే జాయిన్ అయిపోయింది అనూహ్య. తన కజిన్ పెళ్లికి వెళ్లిన అనూహ్యను చూసిన హర్ష, ఆమెను ఇష్టపడి తన తల్లితండ్రులతో అనూహ్య వాళ్లింట్లో మాట్లాడించాడు. పేరున్న కంపెనీలో సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్. మంచి జీతం. ఎలాంటి బాధ్యతలు లేవు. ఏ ఆడపిల్ల తల్లిదండ్రులకైనా.. చాలా అనుకూలమైన సంబంధం. అందువల్ల కాదనడానికి ఏ అభ్యంతరం కనిపించలేదు. అయినా కూడా తుది నిర్ణయం అనూహ్యకే వదిలేశారు. హర్ష, అనూహ్య ఇద్దరూ ఓ రెస్టారెంట్లో కలుసుకున్నారు. పరిచయాలు అయ్యాక.. అనూహ్య తన అభిప్రాయాల్ని చెప్పడం మొదలుపెట్టింది.
“హర్షా! నేను మొదటినుంచీ చాలా స్వేచ్ఛగా పెరిగాను. నా జీవితాన్ని నాకు నచ్చినట్టుగా తీర్చిదిద్దుకున్నాను. పెళ్లి తర్వాత కూడా నేను జాబ్ చేస్తాను. నా స్వేచ్ఛనూ, ఇండిపెండెన్సీని వదులుకోను. పెళ్లి తర్వాత ఇంటి పనులే కాదు. పిల్లల బాధ్యత కూడా ఇద్దరం పంచుకోవాలి”.
ఆమె చెప్పిందంతా చిరునవ్వుతో విన్న హర్ష..
“అనూహ్యా! నేను ఏరోజూ నీ స్వేచ్ఛకు అడ్డురాను. జాబ్ చెయ్యాలా? వద్దా? అనేది కూడా నీ ఇష్టం. ఇంటి పనులు, పిల్లల పెంపకం పూర్తిగా ఆడవాళ్ల పని అనుకునేంత మూర్ఖుణ్ని కాదు!” అన్నాడు అదే చిరునవ్వుతో!
అనూహ్య తనకు పుస్తకాలు చదవడం చాలా ఇష్టమని, చలం తన అభిమాన రచయితని చెప్తే.. అతను మాత్రం తను పెద్దగా బుక్స్ చదవననీ, సినిమాలు చూస్తానని చెప్పాడు. కాకపోతే ఆమె అభిరుచులకు ఏనాడూ అడ్డు చెప్పనన్నాడు. ఆ మాటతో అనూహ్య మొహం వికసించింది. ఇద్దరూ తమ అంగీకారాన్ని ఇంట్లో తెలియజేశారు. నెలలోనే మంచి ముహూర్తం కుదరడంతో.. వాళ్ల పెళ్లి జరిగిపోవడం, అనూహ్య అత్తారింటికి వెళ్లిపోవడం చకచకా జరిగిపోయాయి. అనూహ్య చెప్పినట్టుగానే.. ప్రతిరోజూ ఇంటి పనుల్లో భాగం పంచుకుంటున్నాడు హర్ష. వారాంతాల్లో సినిమాకో, రెస్టారెంట్కో వెళ్లడం.. అప్పుడప్పుడూ లాంగ్డ్రైవ్లతో జీవితం సాగిపోతున్నది.
కాలం గడిచేకొద్దీ అనూహ్యలో అసంతృప్తి చోటు చేసుకుంటున్నది. హర్ష తనకేమీ లోటు చెయ్యడు. ప్రేమగానే చూసుకుంటాడు. కానీ, రాత్రి అయ్యేసరికి తన ఇష్టాయిష్టాలతో నిమిత్తం లేకుండా అతనికి నచ్చినట్టు ప్రవర్తిస్తాడు. తన అవసరం తీరగానే పడుకోవడమో లేదంటే ఫోన్ చూసుకోవడమో చేస్తాడు తప్ప.. తనను పట్టించుకోవడం కాదు కదా, కనీసం తన ఉనికిని కూడా గుర్తించనట్టుగా ఉంటాడు. ఈ పరిస్థితిని కొన్ని నెలలవరకూ భరించిన అనూహ్య, ఇక భరించడం తనవల్లకాక హర్షతో మాట్లాడటానికి నిశ్చయించుకుంది. తనను దగ్గరికి తీసుకుంటున్న భర్తతో..
“నీతో మాట్లాడాలి హర్షా!” అన్నది.
“ఇది మాట్లాడే టైమా అనూ!? ఏదైనా ఉంటే మార్నింగ్ మాట్లాడుకుందాం”.
“ప్లీజ్! నేను చెప్పేది విను”.
“సరే! ఏంటో చెప్పు?”.
“నీ బిహేవియర్ ఇబ్బందిగా ఉంది హర్షా! బెడ్రూమ్లో నీకు నచ్చినట్లు ఉండమని ఒత్తిడి చేస్తావే కానీ, నాకెలా ఉంటే ఇష్టమో ఒక్కసారైనా ఆలోచించావా?”.
“అనూహ్యా!” అన్నాడు ఎర్రబడ్డ మొహంతో.
“నన్ను పూర్తిగా మాట్లాడనివ్వు హర్షా! నేనూ మనిషినే. బొమ్మను కాను.. నీకు నచ్చినట్టు వాడుకొని పక్కకు తోసేయ్యడానికి. నాకూ కొన్ని కోరికలు ఉంటాయని ఎందుకు ఆలోచించవ్? భార్యాభర్తల సంగమంలో ఇద్దరూ ఆనందాన్ని చవిచూడాలి కానీ, ఒకరి ఆనందం ఇంకొకరికి బాధను మిగల్చకూడదు. అణువణువూ ప్రేమ తొణికిసలాడే అనుభవం, రెండు మనసులు సంతోషంతో నర్తించే అనుభవం కావాలి హర్షా! ఏ అనుభూతిలేని అనుభవాన్ని భరించలేకపోతున్నా. ఈ సంగతి నీకు మన ఫస్ట్నైట్ అప్పుడే చెప్పాల్సింది. నువ్వే అర్థం చేసుకుంటావని అనుకున్నా. పెళ్లయి పదినెలలు అవుతున్నా.. నువ్వు నావైపు నుంచి ఆలోచించక పోవడంతో, నేనే చొరవ తీసుకొని చెప్తున్నాను”..
తన మనసులో మాట చెప్పింది అనూహ్య.
“నువ్వేం మాట్లాడుతున్నావో తెలుస్తున్నదా అనూహ్య! అసలు ఏ భార్యయినా భర్తతో ఇలా మాట్లాడుతుందా? నువ్వింత విచ్చలవిడిగా మాట్లాడుతావని నేనస్సలు అనుకోలేదు”..
కోపంతో ఊగిపోతూ అంటున్న అతణ్ని చూసి ఆశ్చర్యపోయింది ఆమె. తను ఏం తప్పుగా మాట్లాడిందో ఆమెకు అర్థం కాలేదు. ఏ భార్యయినా తన కోరికల్ని భర్తతో కాక ఎవరితో చెప్పుకొంటుంది? ఇందులో విచ్చలవిడి తనమేముంది? ఒక స్త్రీ తన శారీరక వాంఛల గురించి కట్టుకున్న భర్తకు కూడా చెప్పకూడదా? ఆలోచనల్లో మునిగిపోయిన అనూహ్య.. హర్ష కోపంతో వేరే బెడ్రూమ్లోకి వెళ్లిన సంగతి గమనించలేదు.
“పెళ్లికి ముందు.. ‘నాకు పుస్తకాలు చదవడమంటే చాలా ఇష్టం’ అని నువ్వు చెప్తే ఏంటో అనుకున్నాను.. ఇలాంటివి చదువుతావని అనుకోలేదు”..
వ్యంగ్యంగా అంటున్న భర్తవైపు ఆశ్చర్యంగా చూసింది అనూహ్య.
“మీ చలం గురించి గూగుల్ చేశాను. అతను స్త్రీ స్వేచ్ఛ పేరుతో ఆమెలోని సెక్సువల్ ఫీలింగ్స్ను ప్రోత్సహిస్తూ కథలు రాస్తాడట కదా!? ఇలాంటి పుస్తకాలు చదివే ఆడవాళ్లతో కాపురం చెయ్యడం చాలాకష్టం. ఇకనుంచైనా ఆ పుస్తకాలు చదవడం మానెయ్”..
అంటున్న అతణ్ని చూస్తే అసహ్యం వేసింది.
‘ఇలాంటి వాళ్లకు చలం పుస్తకాలే కాదు.. స్త్రీ హృదయమూ ఎన్ని జన్మలెత్తినా అర్థం కాదు. ఇక అతనితో మాట్లాడటం వల్ల లాభం లేదు’ అనుకొని మౌనంగా ఉంది. హర్ష మాత్రం రోజూ ఏదో ఒక వంకన ఎత్తిపొడుపు మాటలు మాట్లాడటం మానలేదు.
ఆ సూటిపోటి మాటలు అనూహ్యకు విసుగు తెప్పిస్తున్నాయి. ఎలాంటి స్పందనలు లేకుండా, కేవలం మగవాడు కోరున్నట్లు నడుచుకోవడానికే స్త్రీ ఉన్నదని భావించే అతణ్ని చూస్తుంటే చిరాగ్గా అనిపిస్తున్నది. చక్కగా చదువుకొని, మంచి పొజిషన్లో ఉన్న అతను.. ఆడవాళ్ల విషయంలో ఇంత సంకుచితంగా ఆలోచించడం అనూహ్య జీర్ణించుకోలేక పోతున్నది.
తనమీద చెయ్యి పడ్డట్టుగా అనిపించడంతో మెలకువ వచ్చింది అనూహ్యకు. ఎదురుగా తనను దగ్గరికి తీసుకుంటున్న భర్తను చూడగానే.. ఆమెకు ఎక్కడలేని కోపం వచ్చింది. వారం నుంచి తనను మాటలతో వేధిస్తున్న అతను, తన అవసరానికి దగ్గరవడం సహించలేక పోయింది. అతని చేతిని విసురుగా నెట్టేసి వెళ్లిపోబోతున్న ఆమెకు.. బలవంతంగా దగ్గరయ్యాడు.
జరిగింది తలుచుకుంటుంటే అనూహ్య మనసు అవమానంతో రగిలిపోతున్నది. భార్యను రేప్ చేసే స్థాయికి దిగజారిన హర్ష అంటే.. ఆమెకు అసహ్యం వేస్తున్నది.
ఏమనుకుంటున్నాడు తన గురించి? భార్యే కదా.. ఏం చేసినా పడుంటుందని అనుకుంటున్నాడేమో!? ఆయనలో మార్పు వస్తుందేమోననే ఇంతకాలంగా ఎదురుచూసింది. మారడం కాదు కదా.. మరీ రాక్షసుడిలా తయారవుతున్నాడు. ఇక సహించే ఓపిక తనకు లేదు. ఏం చేయాలో నిర్ణయించుకుంది అనూహ్య. చెప్పా పెట్టకుండా ఇంటికి వచ్చిన కూతుర్ని చూసి ఆశ్చర్యపోయింది రాధ.
“బాగున్నావా అనూ!? ఫోన్ అయినా చేయలేదు. ఒక్కదానివే వచ్చావేం. అల్లుడుగారు ఏరీ?”.
ప్రశ్నల వర్షం కురిపిస్తున్న కోడల్ని..
“అబ్బా రాధా! ముందు దానికి తాగడానికి ఏమన్నా తీసుకురా!”.. అని కోడల్ని మందలిస్తూనే.. మనవరాలి చేతిని ఆప్యాయంగా తన చేతుల్లోకి తీసుకున్నది తులసమ్మ.
తిండీ, నిద్ర లేనట్టు పీక్కుపోయి ఉన్న ఆమె మొహాన్ని చూసి గతుక్కుమంది రాధ.
“ఏంటే అలా ఉన్నావు? హర్షా, నువ్వూ బానే ఉన్నారు కదా!?”..
కంగారుగా అడుగుతున్న తల్లిని చూసి, క్షణకాలం కలవరపాటు చెందినా అంతలోనే తేరుకొని..
“అమ్మా! అనవసరంగా టెన్షన్ అవ్వకు. మేమిద్దరం బాగానే ఉన్నాం. ఆఫీస్ పని ఎక్కువ అవడం వల్ల కాస్త రెస్ట్లెస్గా ఉందంతే!” తల్లికి సర్దిచెప్పింది.
కూతురి మాటలతో తేలికపడ్డ రాధ.. అనూహ్యకు ఇష్టమైన ఉల్లిపకోడీ చేయడానికి వంటింట్లోకి వెళ్లింది. మనవరాలు నిజం చెప్పడంలేదన్న సంగతి తులసమ్మ గ్రహించినా.. అడగడానికి సమయం కాదని ఊరుకుంది. తల్లి చేసిపెట్టిన పకోడీ తింటూ కబుర్లలో మునిగిపోయిన అనూహ్య.. ఫోన్ రింగ్ అవడంతో హ్యాండ్బ్యాగ్లోంచి ఫోన్ తీసింది. డిస్ప్లేపై నెంబర్ చూడగానే.. తాత్కాలికంగా మర్చిపోయిన కోపం, బాధ ఒక్కసారిగా ఎగసిపడ్డాయి. పక్కన అమ్మ, నానమ్మ ఉండటంతో సర్దుకొని, ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసింది.
“అనూ! నేను ఆఫీస్ పని మీద చెన్నై వెళ్తున్నాను. నువ్వు ఆఫీస్ నుంచి మీ ఇంటికి వెళ్లు. నేను తిరిగి రాగానే మన ఇంటికి వద్దువు!”..
అసలేం జరగనట్టు మాట్లాడుతున్న భర్తపై కోపం రెట్టింపయ్యింది. ఇంట్లో వాళ్లముందు బయటపడటం ఇష్టంలేక.. అన్నిటికీ ‘ఊఁ’ కొట్టింది.
రాత్రి భోజనాల్లో అనూహ్యకు ఇష్టమైన వంటలన్నీ చేసి కొసరికొసరి తినిపించారు రాధ, తులసమ్మ.
అన్నం తినగానే బల్లున వాంతి చేసుకుంటున్న అనూహ్యను చూసి, ఇంటిల్లిపాది కంగారుపడ్డారు. హాస్పి
టల్కు వెళ్దామని హడావుడి చేస్తున్నవారిని వారించి తన గదిలోకి వెళ్లింది. వంటిల్లు సర్ది, కూతురి గదిలోకి వచ్చిన రాధ.. అనూహ్యను తన ఒళ్లోకి తీసుకుంటూ..
“అనూ తల్లీ! ఆరోగ్యం బానే ఉంటుందా? పీరియడ్స్ రెగ్యులర్గా వస్తున్నాయా?” అని అడిగింది.
అప్పుడు గుర్తొచ్చింది తనకు.. డేట్ అయిపోయి పదిరోజులు దాటినా, తనకు ఇంకా పీరియడ్స్ రాలేదని. ఈ గొడవల్లో పడి ఆ సంగతే గమనించలేదు. కాస్త ఒంట్లో నలతగా ఉన్నా పట్టించుకోలేదు.
“ఎప్పుడూ రెగ్యులర్గానే ఉంటాయి. ఈ నెలలోనే రాలేదు” అని చెప్పింది.
ఆ మాట వినగానే.. తన అనుమానం నిజమేనేమోనని సంతోషించింది రాధ.
“రేపు ఆఫీస్కు సెలవు పెట్టు. హాస్పిటల్కు వెళ్దాం!” అన్నది కూతురితో!
తల్లి ఆంతర్యాన్ని గ్రహించిన అనూహ్య..
“ఈమాత్రం దానికి లీవ్ ఎందుకమ్మా? నేను ఆఫీస్ నుంచి వచ్చేటప్పుడు కిట్ తెచ్చుకొని, ఇంట్లో టెస్ట్ చేసుకుంటాను” అన్నది.
అంతకుముందే అక్కడికి వచ్చి, వాళ్ల సంభాషణ విన్న తులసమ్మ..
“అమ్మ చెప్పినట్టు వినవే అమ్మడూ! రేపొక్కరోజు సెలవు పడేస్తే.. శనివారం, ఆదివారం కలిసొస్తాయి. నువ్వూ కాస్త విశ్రాంతి తీసుకున్నట్టు ఉంటుంది. రెండ్రోజులు మాతో ఉన్నట్టూ ఉంటుంది!”.
“సరే నానమ్మా!” అంటూ తలూపింది అనూహ్య.
అనూహ్యను సిటీలోనే పేరున్న హాస్పిటల్కు తీసుకెళ్లింది రాధ. పరీక్షల అనంతరం అనూహ్య తల్లి కాబోతున్నదని నిర్ధారించారు డాక్టర్. ప్రిస్క్రిప్షన్తోపాటు తీసుకోవాల్సిన ఆహారం, చెకప్కు ఎప్పుడు రావాలో తదితర వివరాలతో కూడిన చార్ట్ ఇచ్చారు.
అనూహ్య ఇంట్లో పండగ వాతావరణం నెలకొంది.‘అనూహ్యను ఎంతో జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి. పుట్టబోయేది పాపా? బాబా? పాప అయితే ఏం పేరు పెట్టాలి? బాబు అయితే ఏం పేరు పెట్టాలి?’ అని సంబురంగా మాట్లాడుకుంటున్నారు ఇంట్లోవాళ్లు.
వీళ్ల మాటలతో తనకేం సంబంధం లేదన్నట్టు.. మందలోంచి తప్పిపోయిన మేకపిల్లలా ఒక పక్కన కూర్చుంది అనూహ్య. తనకు తానుగా దగ్గరయ్యే అవకాశం హర్ష ఎప్పుడూ కల్పించలేదు. అతని సాన్నిధ్యంలోని ఆనందాన్ని చవిచూడకుండానే తాను తల్లి కాబోతున్నదంటే.. తన హృదయం బాధగా మూలిగింది. అప్రయత్నంగా ఆమె చేతులు పొట్ట మీదికి వెళ్లాయి. తనలో ఒక జీవి ప్రాణం పోసుకుంటున్నదనే ఊహే.. ఆమెకు అద్భుతంగా అనిపించింది. పూర్తి ఆకృతైనా దాల్చని ఆ బిడ్డపై అవ్యాజమైన ప్రేమ కలిగింది ఆమెకు.
“అనూ! అల్లుడుగారి నుంచి ఫోన్!”..
అంటూ వచ్చిన తల్లి చేతిలోంచి ఫోన్ తీసుకుని..
“హలో!” అన్నది అనూహ్య.
“థాంక్యూ వెరీమచ్ రా! నాకెంత హ్యాపీగా ఉందో తెలుసా!? ఆంటీ చెప్పగానే నీముందు వాలిపోవాలని అనిపించింది. కానీ, ఏం చేయను? వర్క్ ఉండిపోయింది. టూడేస్లో వచ్చేస్తాను. టేక్ కేర్ రా!”..
అంటూ అతను ఇంకా ఏదో చెప్పబోతుంటే..
“హర్షా! నాకు చాలా నీరసంగా ఉంది. రెస్ట్ తీసుకుంటాను”.. మరోమాటకు అవకాశం ఇవ్వకుండా ఫోన్ పెట్టేసింది. భర్త ఫోన్.. తన సంతోషాన్ని నాశనం చేసినట్టు అనిపించింది.
“అల్లుడుగారు ఎన్నిసార్లు ఫోన్ చేసినా నువ్వు తియ్యకపోతే ఏమైందోనని నాకు కాల్ చేశారు. మాటల సందర్భంలో విషయం చెప్పేశాను. సారీ రా!”..
అపాలజిక్గా అంటున్న తల్లిని చూసి,
“పర్లేదమ్మా!” అంటూ నవ్వేసింది అనూహ్య.
“అమ్మడూ! ఆదివారం కూడా పనేంటే? ఆ ల్యాప్టాప్ పక్కన పెట్టు. సరదాగా మాట్లాడుకుందాం. మళ్లీ మీ ఆయనొస్తే తుర్రుమంటూ వెళ్లిపోతావ్”.. అనూహ్య దగ్గర కూర్చుంటూ అన్నది తులసమ్మ.
నానమ్మ మాటలకు ల్యాప్టాప్ మూసేసింది.
“అమ్మడూ! వచ్చినప్పటినుంచీ చూస్తున్నా. అదోలా ఉన్నావ్. ఏమైంది నా తల్లికి?”.. మనవరాలి తలను ఆప్యాయంగా నిమురుతూ అడిగింది. ఆమె చూపించే ప్రేమకు కరిగిపోయిన అనూహ్య..
తులసమ్మ గుండెలపై వాలిపోయి, తన మనసులో గూడు కట్టుకున్న ఆవేదనంతా చెప్పింది.
అక్కడే ఉండి వాళ్ల మాటలు విన్న రాధ..
“ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ అనూ!? ఏ అనుభూతులూ లేకుండానే తల్లివి అవుతున్నావా? మగడన్నాక కాస్త తొందరపాటు సహజం. చూసీచూడనట్టు సర్దుకుపోవాలి కానీ, సంసారాన్ని పాడు చేసుకుంటావా? పదినెలలుగా హర్షను చూస్తూనే ఉన్నాం. అతను చాలా మంచివాడు. నువ్వు లేనిపోనివి ఆలోచించడం మానేసి అతనితో సవ్యంగా ఉండు..” అంటున్న కోడల్ని వారించింది తులసమ్మ.
“అది మీ గారాబం వల్లే ఇలా తయారయ్యింది. ఇప్పుడు ఎలా నచ్చచెప్తారో చెప్పి వాళ్లిద్దరూ అన్యోన్యంగా ఉండేటట్టు చూడండి”.. రుసరుసలాడుతూ అక్కణ్నుంచి వెళ్లిపోయింది రాధ.
తల్లి మాటలకు స్థాణువైపోయిన మనవరాల్ని చూస్తుంటే జాలేసింది తులసమ్మకు.
“నానమ్మా! నా భర్త నా ఇష్టాయిష్టాలతో ప్రమేయం లేకుండా నాతో సంసారం చేస్తున్నాడు. కాదంటే రేప్ చేస్తున్నాడు” అని చెప్తున్న మనవరాలితో..
‘సర్దుకుపో తల్లీ!’ అని ఎలా చెప్పగలదు. కానీ, చెప్పాలి. తప్పదు.
“అమ్మడూ! నీ బాధ నేనర్థం చేసుకోగలను. కాలం మారినా ఆడది తన లైంగిక వాంఛలను వెల్లడించుకునే స్వేచ్ఛ రాలేదు. మగాడికి అనుకూలంగా ఉండాల్సిందే తప్ప మన కోరికల్ని బయటపెడితే తట్టుకునే భర్తలు ఎక్కడున్నారు? వినడానికి కష్టంగా ఉన్నా ఇదే నిజం. నువ్వు నీకోసమే కాదు. నీ కడుపులో బిడ్డ కోసం కూడా ఆలోచించి, మంచి నిర్ణయం తీసుకోరా!”..
కన్నీళ్లతో తన మొహంలోకి చూస్తున్న మనవరాలి చూపుల్ని తట్టుకునే శక్తి లేక.. అక్కణ్నుంచి వెళ్లిపోయింది తులసమ్మ.
ఇంట్లో అందరూ ఒకటేమాట. తనను సర్దుకుపొమ్మని. హర్షను తప్పు పట్టకపోగా.. మగాడు అలాగే ఉంటాడని సమర్థింపు. ఆడదాని సుఖసంసారానికి పిల్లలు పుట్టడమే చిహ్నంగా భావిస్తున్నది అమ్మ. పిల్లలు ఉన్నవాళ్లందరూ భర్తతో సుఖంగా ఉన్నట్టేనా? తమ అమ్మాయిని ఎవరైనా కామెంట్ చేస్తేనే సహించని కుటుంబసభ్యులు.. పెళ్లిపేరుతో ఆమెపై అత్యాచారం జరుగుతున్నా చూసీ చూడనట్టు ఉంటారు. మూరెడు పసుపుతాడు ముడేసి, అమ్మాయి మనసు తెలుసుకోకుండా ఏం చేసినా ఎవ్వరూ.. ఇదేమని అడగరు. స్త్రీ శరీరం పట్ల అతనికి హక్కు ఎవరిచ్చారు? ఆమే ఒక మనిషేనని, ఆమెకూ శారీరకపరమైన కోరికలు ఉంటాయనే స్పృహేలేని వాళ్లకు ఏం చెప్తే అర్థమవుతుంది. ఆడపిల్ల తన రొమాంటిక్ లైఫ్ గురించి కలలు కనడం తప్పా? తన శరీరానికి ఎలా ఆనందం కలుగుతుందో జీవిత భాగస్వామికి చెప్పడం నేరమా?..
సమాధానంలేని ప్రశ్నలతో రాత్రంతా నిద్రలేకుండానే గడిపింది అనూహ్య.
హర్షతో ఇంటికి వెళ్తున్న కూతుర్ని దగ్గరికి తీసుకొని.. “అనూ! నేను చెప్పేది అర్థం చేసుకో. నీ భర్త చెడ్డవాడేం కాదు. ఆ ఒక్క విషయంలో నువ్వు సర్దుకు పోయావంటే.. నీ జీవితం బాగుంటుంది” కూతురికి హితబోధ చేసింది రాధ. ఆమెకూ కూతుర్ని చూస్తుంటే కష్టంగానే ఉంది. కానీ, తనుమాత్రం ఏం చేయగలదు? ఇంటి పని, ఆఫీస్ పనికి తోడు.. వేవిళ్ల బాధతో సతమతమైపోతున్నది అనూహ్య. భర్త ధోరణిలో మార్పేమీ లేదు. రాత్రి ఓ అరగంట తన శరీరం తనది కాదనుకొని అతనికి అప్పగిస్తున్నది. అయినా అతనికి తృప్తి లేదు. బెడ్ మీద శవంలా ఉంటున్నావంటూ సతాయిస్తుంటాడు. భర్త ప్రవర్తనతో ఆమెలో అసహనం పెరిగిపోతున్నది.
నాలుగురోజుల క్రితం జ్వరం వచ్చి తగ్గడంతో.. నీరసంగా ఉంటున్నది అనూహ్యకు. నాలుగు మెతుకులు తిన్నాననిపించి.. వంటిల్లు సర్దుకొని పడుకోడానికి బెడ్రూమ్లోకి వెళ్లింది. ఆమె కోసమే ఎదురుచూస్తున్న హర్ష.. రెండుచేతులతో అనూహ్యను చుట్టేశాడు. ఆమె తన పరిస్థితిని చెప్తున్నా వినిపించుకోవడం లేదు. అంతే.. ఇన్నాళ్ల నుంచీ లోలోపలే ఉన్న అసహనం, అసంతృప్తి లావాలా బయటికి వచ్చాయి. తన బలాన్నంతా కూడదీసుకుని అతణ్ని ఒక్కతోపు తోసింది. చేతికందిన ఫ్లవర్వాజ్ తీసుకుని భర్త మీదికి విసిరేసి..
“నాకు ఇష్టం లేకుండా నన్ను తాకితే సహించేది లేదు”.. గట్టిగా చెప్పి, గదిలోంచి బయటికి వచ్చేసింది.అనూహ్య ఇచ్చిన షాక్ నుంచి తేరుకొని హాల్లోకి వచ్చిన హర్ష.. సోఫాలో కూర్చొని ‘మైదానం’ చదువుతున్న అనూహ్యను అలా చూస్తుండి పోయాడు.కడెం లక్ష్మీ ప్రశాంతి
లక్ష్మీ ప్రశాంతి స్వస్థలం భద్రాద్రి కొత్తగూడెం జిల్లా చర్ల గ్రామం. బాల్యం నుంచే చందమామ మొదలైన కథల పుస్తకాలను చదివిస్తూ, ప్రశాంతికి పుస్తక పఠనంపై ఆసక్తి కలిగించారు తల్లి లక్ష్మి. ఆ ఆసక్తితోనే కళాశాల స్థాయి నుంచి కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. తనకు మార్గదర్శిగా నిలిచిన తల్లి పేరును ముందు చేర్చుకొని, ‘లక్ష్మీ ప్రశాంతి’ పేరుతో పాఠకులకు దగ్గరయ్యారు. భర్త అశ్విన్ శ్యామా సాహచర్యంలో ఇతర భాషల సాహిత్యం.. ముఖ్యంగా బెంగాలీ, రష్యన్ సాహిత్యం పరిచయమయ్యాయి. కొన్నేళ్ల విరామం తర్వాత కవిత్వం రాయడంపై దృష్టి పెట్టి, అనేక పోటీలలో బహుమతులు అందుకున్నారు. తల్లి కోరికపై కథలు రాయడం ప్రారంభించారు. ‘నిషేధిత స్వప్నం’.. రచయిత్రి మూడో కథ. ఒక స్త్రీ తన లైంగిక స్వేచ్ఛ గురించి, కోరికల గురించి మాట్లాడటం.. ఈనాటికీ పూర్తిస్థాయిలో ఆమోదయోగ్యం కాకపోవడం, లైంగిక చర్యలో ఆమె భావాలకు విలువ లేకపోవడాన్ని ఆధారంగా చేసుకొని రాసిన కథ ‘నిషేధిత స్వప్నం’.
-కడెం లక్ష్మీ ప్రశాంతి
78933 99773