Personality Development | సుఖదుఃఖాలు, ఆనందవిషాదాలు, కోపతాపాలు, అసూయాద్వేషాలు, ఆశదురాశలు .. ప్రతి మనిషికీ ఉంటాయి. అందులోనూ నెగెటివ్ ఉద్వేగాలు చుట్టపుచూపుగా వచ్చి వెళ్లాలేకానీ, శాశ్వతంగా బుర్రలో తిష్టవేయకూడదు. అదే జరిగితే.. మనలోకి ఆ నకారాత్మక ధోరణి చొరబడుతుంది. మన జీవితాలను తీవ్రంగా ప్రభావితం చేస్తుంది. ‘ఉద్వేగ ప్రజ్ఞ’తో ఆ ఆలోచనా కాలుష్యానికి అడ్డుకట్ట వేయవచ్చు. ఎప్పుడూ సంతోషంగా ఉండటం, ప్రతి మనిషినీ ప్రేమించడం, అసలు స్వార్థమే లేకుండా బతికేయడం.. మహామహులవల్లే కాలేదు. ఇక మనమెంత.. గోరంత! మనలో నెగెటివ్ ఉద్వేగాలు ఉన్నా.. వాటిని అట్టే పట్టుకుని వేలాడకుండా.. తటస్థంగా బతకడం ఎలా అన్నది ఉద్వేగప్రజ్ఞ నేర్పుతుంది. చెట్టు మీద కాకి వాలుతుంది. కావ్..కావ్.. కావ్.. అంటూ కాసేపు అరుస్తుంది. దిక్కులు చూస్తుంది. తుర్రుమంటుంది. మనిషి ఆలోచనలకూ ఈ పోలిక వర్తిస్తుంది. ఏదో ఓ చెత్త ఆలోచన వస్తుంది. మన బుర్రలో దూరే ప్రయత్నం చేస్తుంది. మనం తలుపులు తెరిచి స్వాగతించామా.. శాశ్వతంగా అక్కడే కాపురం పెడుతుంది. మనం పట్టించుకోకపోతే దానంతట అదే మాయమైపోతుంది. మంచి ఆలోచనలను తప్పక ఆహ్వానించాల్సిదే. కానీ, చెత్తా చెదారాన్ని పోగేసుకుని మెదడును డస్ట్బిన్లా ఎందుకు మార్చుకుంటారు? దీర్ఘకాలిక ఉద్వేగాలకు, రోగాలకూ మధ్య ప్రత్యక్ష సంబంధాన్ని చాలా అధ్యయనాలే నిరూపించాయి. మన డీఎన్ఏను సైతం మార్చగలిగే శక్తి ఎమోషన్స్కు ఉంది. దీంతో ఎన్ని పోషకాహారాలు తిన్నా, ఎంత కసరత్తు చేసినా పరిపూర్ణ ఆరోగ్యం సొంతం కాదు. శరీరం ఆ శక్తిని గ్రహించుకోలేదు కూడా. ఇది శరీరాన్ని డిజైన్ చేసిన పద్ధతి.
బుద్ధభగవానుడు భిక్షపాత్ర పట్టుకుని వీధుల్లో వెళ్తున్నాడు? ‘నిక్షేపంగా ఉన్నావ్? అడుక్కుని తినడానికి సిగ్గులేదూ?’ అని ఎవరో వ్యాఖ్యానించారు. ఆ మాటలు విని బుద్ధుడి ప్రధాన శిష్యుడికి బాధ కలిగింది. అదే మాట తన గురువుతో చెప్పాడు. గౌతముడు చిరునవ్వు నవ్వి.. ‘తెగడ్త అయినా, పొగడ్త అయినా మనం స్వీకరిస్తేనే మనది అవుతుంది. నేను ఆ తిట్టును స్వీకరించలేదు. అది నాది కానే కాదు. నాది కాని దాని గురించి బాధపడటం ఎందుకు?’ అని బదులిచ్చాడు. ఆఫీసు రాజకీయాలు, అపార్ట్మెంట్ గొడవలు, కుటుంబ సమస్యలు.. సవాలక్ష ఇబ్బందులు ఉండవచ్చు. వాటిని మనసులోకి తీసుకోకూడదు. ఇలాంటి విషయాల్లో బుద్ధుడి మార్గమే ఉత్తమం. ఏ ఎమోషన్ అయినా స్వీకరిస్తేనే మీది అవుతుంది.. అది డిప్రెషన్ అయినా సరే. మీరు తిరస్కరించగానే.. చిరునామాలేని ఉత్తరం చెత్తబుట్ట పాలైనట్టే ఆ ఉద్వేగం కూడా కనుమరుగైపోతుంది.
ఇది ఇలానే ఉండాలి, అది అలానే జరగాలి.. అన్న మంకుపట్టు వద్దు. దీనివల్ల కోపం, అభద్రత, నిరాశ అధికం అవుతాయి. సృష్టిలో ఏదీ పరిపూర్ణం కాదు. పొరపాట్లు సహజం. తప్పులు తప్పవు. ఓటమి ఓ మజిలీ మాత్రమే. అందరూ నన్ను గౌరవించాలి, అన్ని పనులూ చకచకా జరిగిపోవాలి, నేను ఎప్పుడూ ఆరోగ్యంగా ఉండాలి, నా పిల్లలు నేను చెప్పిన చదువులే చదవాలి.. ఇలాంటి స్థిరమైన అభిప్రాయాలు ఎక్కువైనకొద్దీ జీవితం గందరగోళంలో పడిపోతుంది. కాబట్టి, మార్పును స్వీకరిస్తూ ముందుకు సాగండి. ప్రకృతి మీరు చెప్పినట్టు నడుచుకోదు. మీరు రాసుకున్న స్క్రీన్ప్లేను యథాతథంగా ఆమోదించడానికి చుట్టూ ఉన్న మనుషులేం వెండితెర పాత్రలు కాదు.
యుద్ధం అనివార్యమైతే.. ఆయుధం పట్టాల్సిందే. పోరాడాల్సిందే. పలాయనవాదం పనికిరాదు. ఏదైనా సమస్య ఎదురైనప్పుడు పరిష్కారానికి ప్రయత్నించండి. వాయిదావేస్తూ కూర్చోవడం వల్ల ఫలితం ఉండదు. పైపెచ్చు మీ బుర్ర నిండా అవే ఆలోచనలు పేరుకుపోతాయి. అదే సమయంలో, కొన్ని పరిస్థితులను మనం మార్చలేం. తుఫాన్కు తలవంచే లేత మొక్కల్లా..సవినయంగా ఆమోదించాల్సిందే. అవినీతి పరుడైన పాలకుడు, నోటిదురుసు సహోద్యోగులు.. ఎవరైనా కావచ్చు. యథాతథంగా స్వీకరించాలి. జీవన ప్రవాహాన్ని స్వాగతించాలి. లేకపోతే ఎదురీదాలి. ఫ్రస్ట్రేషన్ అనుభవించాలి.
ఆ మధ్య ఓ యువ సన్యాసి ఆత్మహత్య చేసుకున్నట్టు వార్తలు వచ్చాయి. అతను తెలివైనవాడు. బాగా చదువుకున్నవాడు. ఒకటిరెండు పుస్తకాలూ రాశాడు. కానీ చుట్టుపక్కల పరిస్థితులు చికాకుకు గురిచేశాయి. జీవితం మీద విరక్తి కలిగేలా చేశాయి. ఎమోషనల్ ఇంటెలిజన్స్ లేకపోవడం వల్ల వచ్చిన చిక్కే ఇదంతా. ఆ సర్వసంగ పరిత్యాగి.. సకల సుఖాలనూ కాదనుకున్నాడు కానీ, అర్థంలేని దుఃఖాన్ని మాత్రం నిలువరించలేకపోయాడు. మే హిజ్ సోల్ రెస్ట్ ఇన్ పీస్.
“ఇంతకీ నువ్వెవరు?.. ఈ ప్రశ్నకు జవాబు తెలుసుకోగలిగితే చాలు.. జీవితం ధన్యమైనట్టే!!”