నాదంటే బక్క ప్రాణం. మరి నాకన్నా అడ్డం పొడుగున్న ముఖ్యమంత్రులు చాలామంది పరిపాలించారు కదా. ఇవన్నీ ఎందుకు చెయ్యలేదు? మేమంటే మొన్న వచ్చాం. ఇంతకుముందు దశాబ్దాల తరబడి పరిపాలించిన వాళ్లంతా ఏం చేశారు? అమెరికా, జపాన్, జర్మనీ ఈ పేర్లే ఎంతకాలం చెప్పుకొంటాం? వాళ్లేమైనా బంగారం తింటున్నారా? మనమేమైనా మట్టి తింటున్నామా? మనమెందుకు అభివృద్ధి చెందలేం?… ఇవీ కేసీఆర్ తరచూ వేసే ప్రశ్నలు. ఒక పని చేయలేకపోవడానికి కారణం, చేయగలిగిన వారితో పోలిక. తద్వారా తలెత్తే న్యూనతా భావం. కానీ కేసీఆర్ ముందే పోలికను, న్యూనతను ధిక్కరిస్తారు. తన బక్కపల్చటి దేహాన్ని కూడా ఆయన పోరాట స్వరూపంగానే ప్రదర్శిస్తారు. ‘ఎవరూ వెయ్యేండ్లు ఉండిపోవడానికి రాలేదు’ అంటూ ఆయన ఉన్నంతలో మంచి చేయడాన్ని ప్రబోధిస్తారు. హోదా ఏదైనా కేసీఆర్ నిరాడంబరంగా ఉండడానికే ఇష్టపడతారు. సెల్ఫ్ పిటీ ఆయనకు ఎంతమాత్రమూ నచ్చదు. ఆయన మాటల్లో, చేతల్లో ఏటికి ఎదురీది, కొండల్ని పిండి చేద్దామనే తత్వమే కనిపిస్తుంది. భౌతికమైన బలం కన్నా సంకల్ప శక్తితోనే ఆయన అనేక పనులు చేయగలిగారు. ఆయన మానసిక బలాఢ్యుడు. సమూహశక్తి సంపన్నుడు. అనేకుల పాజిటివ్నెస్ని తనలోకి ఆవాహన చేసుకుని ఆకాశమంత ఆవరించే యుక్తి ఆయన సొంతం. ఇదే ఆయనను తెలంగాణకు తిరుగులేని నాయకుడిని చేసింది.
మన గ్రామాలను చూసి పొరుగు రాష్ర్టాలు ఆశ్చర్యపోతున్నాయి. మన పల్లెల్లో అభివృద్ధికి జాతీయ స్థాయిలో అనేక అవార్డులు వచ్చాయి. ఇంతటి వికాసం ఎక్కడా రాలేదు. పల్లెలు చెత్తా చెదారం లేకుండా, పచ్చని చెట్లతో కళకళలాడుతున్నాయి. ఎవరైనా చనిపోతే అంత్యక్రియలకు ఇప్పుడు ప్రతి గ్రామంలో వైకుంఠధామం ఏర్పాటు చేశాం.