ఎవరు వ్యక్తీకరిస్తున్నారు ఎవరు ఆర్పుతున్నారు
ఏ కిటికీలోంచి నువ్వు తూర్పుకు చూస్తున్నావు
అటు నుంచి నువ్వు వాళ్లకు ఎలా కనబడతావో!
మూయకు ద్వారాలు కాసిన్ని తూనీగలు రానీ
పైనుంచి ఇంకో కోణం తెర తీయాలి
రాత్రి నిద్రించి పొద్దున్నే విరబూయాలె
సాయంకాలంకల్లా వాడిపోయి రాలకముందే
నిన్ను నువ్వు అంటుకట్టుకోవాలి
వినమ్రంగా రోజూ వెళ్తున్నావా
అడ్డు అదుపు లేని నడక నిలకడ లేని తత్వం
నీ చిరునామాగా ప్రకటించుకోకు!!
నోర్లు అసలే ఊరుకోవు
వాటికి ఎప్పుడూ మాటలే కావాలి
ఎంత మంచిగా పలకరించినా
వాటి లోపలి నాలుకలు ఒప్పుకోవు
వదిలిపెట్టవు నిన్ను విచ్చలవిడిగా
నీకైనా వినసొంపుగా ఉండదు
కాస్త సేద తీరనీ స్థిమిత పడనీ
ఒళ్ళు విరచకు ఆవులించకు
బద్దకంగా శబ్దాలను వెదజల్లకు
కనిపెడుతూ ఉంది ఓ కంట
నీ గూటిలో చిగురించిన వాక్యాలను
ఎప్పుడు ఎక్కడ ఎలా వదిలేయాలో
ఏ నదిలోనో వర్షపు కాలువలోనో
వీలైతే రాత్రి మింగిన స్వప్నాల సాగరంలోనో…
ఇంకేం జరుగుతుంది రోజూ
ఇంకేం మిగులుతుంది రోజూ
కాలం కాలిపోతుంటే కట్టెలపై
ఇక ఉన్నదే పోయేది..
పోతున్నది మూర్ఖత్వమే!!
వగ్గు రఘువీర్