చాలా స్వప్నాలుగా మిగిలాయి
కొన్ని నిజాలై భయపెట్టాయి
బాధలకు బలయ్యిందే అధికం
అయినా బతికి బట్టకట్టడమే విశేషం
పెద్దగా ఆశించకున్నా పెనుగాయాల
తాకిడి విరోధాభాస
రక్తస్రావాలకూ చలించని
మనుషుల మధ్య నిత్యగోస
యాంత్రిక దినచర్యలో
మనల్ని మనం రోజుకింత చెల్లించుకోవాలి
సుడులు తిరిగే వేదనల్లోనూ
సుభాషితాలు చూరట్టుకు వేలాడాలి
కనుచూపు మేరల్లో లేని ఉదయాల్ని
పలవరించడం మానేసి
హృదయం ఎక్కాడున్నాది అని పాడుకుంటూ
దేవరోని చెర్నాకోలతో
దేహంపై కొట్టుకుంటూ తిరగాలి!
– మోహన్ రుషి, 96768 93149