చింతపండు తొక్కు పెట్టాల్నని
మా ఇంటామె అంగట్లకెల్లి
ఎర్రటి మిరుప్పండ్లు పట్టుకచ్చింది
గా మిరుప్పండ్లను సూడంగనే
మా అవ్వ యాదికచ్చింది
మా రాచిప్ప యాదికచ్చింది..
ఆ కాలంల.. బాయనోల్ల ముసలవ్వ
నడుం అంగిపోయినా సుతం
యాష్టకు రాకుంట
గుల్లనిండ మిరప్పండ్లు తెత్తే
మా అవ్వ గుల్లకు గుల్ల గుత్తవడుతుండే..
దొడ్డుప్పు కలిపి రోట్లేసి
పొత్రం గిర్ర గిర్ర తింపుకుంట
మెత్తగ రుబ్బుతుండే..
గా మిరం అంతా
రాచిప్పల ఎత్తి
మా సాయిమాన్ల గూట్లే
ఒచ్చోరకు పెడుతుండే..
గదాంట్ల జెరంత ఎల్లిపాయ ముద్ద కలిపి
పల్లినూనె పోస్కోని
ఉడుకుడుకు బువ్వల
కలుపుకొని తింటే
సర్గం గీడనే కనిపిత్తుండే..
అవ్ గానీ..
గానాడు గా రాచిప్పల
కారం మంచిగుంటుండే..
ఈనాడు గీ రాతి గుండెలల్ల
మమకారమే లేకుంటయి పాయే..
గీ రాతి గుండెలల్ల సుతం
మంచు అసుంటి ‘మనిషి’తనాన్ని
నింపి సల్లవడగొట్టి
ఎల్లకాలం మల్లెపువ్వసుంటి
మనసు తోటి
తోటి మనుషులను
మనుషుల్లెక్క సూసి
శాతనైన సాయం జెయ్యాలే..
అల్లాడి శ్రీనివాస్: 83416 63982