తే.గీ: చిన్నగూడూరు నినుగన్న పున్నెమేమొ
తల్లితెలగాణ వైరుల తరిమివేయ
అగ్నిధారలు కురిపించినట్టి ధీర!
దాశరథి కృష్ణమాచార్య!ధన్యచరిత!
ఉ: నా తెలగాణ కోటిరతనమ్ములవీణ యటంచుచాటి; నీ
జాతిని మేలుకొల్పితివజస్ర మహాక్షరకావ్యశస్త్రముల్ చేతికియిచ్చి; సంగరము సేయగనంపి నిరంకుశప్రభు
త్వాతిశయమ్ముగూల్చి; విజయధ్వజమెత్తిన పోటుబంటువే!
చం: కలమొకచేత, వజ్రసమఖడ్గము వేరొకచేతబూని సం
చలన రణమ్ముచేసితివి; ఛందము పల్కిననోట శత్రుమూ
కలు భయమందగా పటహకంఠమునార్చితివౌర! పోతనా
కలనకృషీవలాశయము, కాకతిశౌర్యమదెట్టులబ్బెనో?
శా: ఏగీర్వాణసభాగ్రపీఠమున వాసించేవొ; కానీకవీ!
మాగమ్యమ్మునుచేర శత్రుతతితో మార్కొన్న యుధ్ధమ్ములో
సాగేదవ్వుల ధర్మవీరుల సమాశ్వాసంబుగా, తోడుగా,
నీగీతావళి యంతదూరము ప్రయాణించెన్ మహోద్భాసమై
మ: తెలగాణమ్మున గడ్డిపోచయు మహాదివ్యాస్త్రమై ఉద్యమ
జ్వలనౌధ్ధత్యమహాశనుల్ కురిసె; ఝంఝామారుతోద్వేగ యో
ధులు మాతౄణము తీర్చ శృంఖలములన్ తుండించగా రాష్ట్రమే
ఫలియించెన్; తలయెత్తిసాగె; కవితాభాస్వంత!నీకాంతిలో
– డా.అయాచితం శ్రీధర్, 9849893238