ఒక గ్రామంలోని గుడిలో ప్రతి శనివారం సాయంత్రం పూజలు చేసేవారు. వాటికి ఊళ్లో పిల్లలూ, పెద్దలూ అందరూ హాజరయ్యేవారు. ఓ రోజు గ్రామపెద్ద గుడికి వెళ్తుండగా అదే ఊరికి చెందిన గజ ఈతగాడు ఎదురయ్యాడు. గుడిలో జరిగే పూజకు రమ్మని ఈతగాడిని పిలిచాడు గ్రామపెద్ద. వెటకారంగా ఆ గజ ఈతగాడు ‘మీ పిచ్చి కాకపోతే… నిజంగా దేవుడు ఉన్నాడా?’ అని ప్రశ్నించాడు.
‘నీకు దేవుణ్ని చూపిస్తాను. నాతో రా!’ అని పొలాల దగ్గరికి ఆ ఈతగాడిని తీసుకెళ్లాడు గ్రామపెద్ద. అక్కడ ఓ పెద్ద బావి ఉంది. అందులో నీళ్లు నిండుగా ఉన్నాయి. దాన్ని చూపిస్తూ గ్రామపెద్ద ‘ఇందులో దూకగలవా?’ అని ప్రశ్నించాడు. ఈతగాడు పెద్దగా నవ్వి ‘పెద్దపెద్ద చెరువులు, నదులు ఈదినవాడిని. వాటి లోతులకు వెళ్లి ఎన్నో సాహసాలు చేసినవాడిని.. నాకు ఈ బావి ఓ లెక్కా’ అన్నాడు. ‘సరే నాతో రా!’ అని గ్రామపెద్ద ఆ ఈతగాడిని మరో బావి దగ్గరికి తీసుకెళ్లాడు.
ఆ బావి పూర్తిగా ఎండి ఉంది. అందులో రాళ్లు, రప్పలు, కంప చెట్లు ఉన్నాయి. దానిని చూపుతూ ‘దీనిలో దూకగలవా?’ అని అడిగాడు. ఈతగాడు అసహనంగా ‘ఇందులో దూకితే నా కాళ్లూ చేతులూ విరుగుతాయి. తెలిసి తెలిసీ ఎవరూ నీళ్లు లేని బావిలో దూకరు’ అని గట్టిగా బదులిచ్చాడు. వెంటనే గ్రామపెద్ద ‘దేవుడు ఉన్నాడో లేడో కానీ… ఉన్నాడని నమ్మితే మనకు భరోసా లభిస్తుంది. మన కష్టనష్టాల్ని చెప్పుకోవడానికి ఒక ఆధారం లభిస్తుంది. ఏదో అదృశ్య శక్తి మనకు మంచి చేస్తుందనే ఆశ చిగురిస్తుంది.
జీవితంపై నమ్మకం, భవిష్యత్తుపై ఆశావాద దృక్పథం అలవడుతాయి. బావిలో నీళ్లుంటేనే కదా మనం ధైర్యంగా దూకుతాం. లేదంటే దూకే సాహసం చేయం కదా! అలాగే ఎన్ని కష్టనష్టాలొచ్చినా, ‘దేవుడనేవాడు ఒకడు ఉన్నాడు, మనల్ని కాపాడుతాడు’ అనే నమ్మకం మన ఒంటరితనాన్ని పారదోలుతుంది. కష్టాలకు తట్టుకుని నిలబడే శక్తినిస్తుంది. అందుకే దైవ ప్రార్థన చేసేది’ అని బదులిచ్చి ముందుకు నడిచాడు. ‘నమ్మితే కంకరలోనూ శంకరుడు కనిపిస్తాడు’ అని తెలుసుకున్న గజ ఈతగాడు, గ్రామపెద్దను అనుసరించాడు.
– ఆర్సీ కృష్ణస్వామి రాజు, 93936 62821