దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స. మాట్లాడితే నోటికి విందు, వింటే చెవులకు విందు. అదే కొరియన్, చైనీస్, జపనీస్ అయితే? వింటే అర్థం కాదు. మాట్లాడటానికి ప్రయత్నిస్తే నోరూ తిరగదు. అంతటి కఠినమైన భాషలను సైతం కొరియన్స్ కంటే వేగంగా, చైనీస్తో సరిసమానంగా.. జపనీయులే జై హో.. అనేంత గొప్పగా మాట్లాడుతున్నది హైదరాబాద్ అమ్మాయి శ్రీరమ్యకృష్ణ గోవర్ధన్. ‘కెపాపర్స్’ అనే సంస్థ వేదికగా దక్షిణ కొరియాకు, ఇండియాకు మధ్య సాంస్కృతిక వారధిగా నిలుస్తున్నది రమ్య.
‘ఇప్పుడు మీ ముందుకొస్తున్నాడు.. కంటెస్టెంట్ నంబర్ 20. తను పాడబోయే పాట.. ‘నేను శైలజ’ చిత్రం నుంచి ఓ ఫీల్గుడ్ లవ్ సాంగ్. హి ఈజ్ నన్ అదర్దెన్ మిస్టర్ టే-హాన్ ఫ్రమ్ సౌత్ కొరియా’ అంటూ యాంకర్ ముగించగానే.. ఒక్కసారిగా విజిళ్లు, చప్పట్లు! ‘వన్.. టూ.. త్రీ చెక్.. చెక్..’ గొంతు సవరించుకొని..
సంగీతానికి లయబద్ధంగా తలూపుతూ.. ‘ఏం చెప్పను.. నిన్నెలా ఆపను. ఓ ప్రాణమా నిన్నెలా వదలను? ఏ ప్రశ్నను ఎవరినేం అడగను? ఓ మౌనమా నిన్నెలా దాటను..’ అంటూ టే-హాన్ పాడటం మొదలుపెట్టాడో
లేదో.. అప్పటి వరకూ కోలాహలంగా ఉన్న ఆడిటోరియాన్ని నిశ్శబ్దం ఆవహించింది. పాట పూర్తికాగానే కరతాళ
ధ్వనులు! ఇలాంటి ఎన్నో ఈవెంట్స్ను దక్షిణ కొరియాతోపాటు భారత్లోని మహానగరాల్లో విజయవంతంగా
నిర్వహిస్తున్నది శ్రీరమ్యకృష్ణ గోవర్ధన్. కష్టతరమైన విదేశీ భాషలను అతి సులువుగా నేర్చుకుని.. వాటిపై లోతైన అధ్యయనం చేస్తున్న రమ్య విజయ ప్రస్థానం ఆమె మాటల్లోనే..
నా పేరు శ్రీరమ్యకృష్ణ. ప్రస్తుతం అమెరికాలోని ఓహియో స్టేట్ యూనివర్సిటీలో కొరియన్ లాంగ్వేజ్ అండ్ లిటరేచర్ చదువుతున్నాను. తెలుగు, హిందీ, ఇంగ్లిష్తో పాటుగా కొరియన్, జపనీస్, చైనీస్, ఫ్రెంచ్ మాట్లాడ
గలను. యూఎస్లో కొరియన్ భాష-సాహిత్యంలో బ్యాచిలర్ డిగ్రీ చేస్తున్న మొదటి భారతీయురాలిని నేనే. ఇంతకుముందు దక్షిణ కొరియాలోని యోన్సే యూనివర్సిటీ నుంచి కొరియన్ లాంగ్వేజ్లో సర్టిఫికెట్ కోర్సు చేశాను. కొరియన్ భాష నాకు 2011లో అలవాటైంది. ఓ స్నేహితుడు కొరియన్ డ్రామాలను పరిచయం చేశాడు. అవి బాగా నచ్చాయి. దీంతో ఎడాపెడా కొరియన్ సినిమాలు చూసేదాన్ని. గంటల తరబడి కొరియన్ సంగీతం వినేదాన్ని. అలా ఆ భాష, సాహిత్యం, చరిత్రపై ఇష్టం పెరిగింది. ఎవరి దగ్గరా శిక్షణ తీసుకోకుండానే ఆరు నెలల్లో కొరియన్ భాష అర్థం చేసుకొని, మాట్లాడే స్థాయికి చేరుకున్నాను. ఇప్పుడు, తెలుగు భాషతో సరిసమానమైన పట్టు ఉంది. అంతే వేగంగా రాయగలను, ఆ భాషలోనే ఆలోచించగలను.
‘కెపాపర్స్’తో మలుపు..
కొరియన్ భాష మీద ప్రేమతో 2013లో ‘హైదరాబాద్ కెపాపర్స్’ను స్థాపించాను. ఇది మొట్టమొదటి ఇండియన్-కొరియన్ కల్చరల్ సొసైటీ. దీనిద్వారా అనేక సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు విజయవంతంగా నిర్వహించాను. ఆ తర్వాత 2018లో దక్షిణ కొరియా సంస్కృతిని భారత్కు.. మన సంస్కృతిని కొరియాకు పరిచయం చేయాలనే లక్ష్యంతో ‘కొరియన్ కల్చరల్ సొసైటీ’ని ఏర్పాటుచేశాను. నిజానికి, ఇరు దేశాల సంస్కృతులకూ చాలా దగ్గరి పోలికలు ఉన్నాయి. ఈ రెండు వేదికల ద్వారా కొరియన్ సినిమాలు, సాహిత్యం, సంగీతం, నాటకాలు, సౌందర్య చిట్కాలు వంటివి మన దేశానికి అందిస్తున్నాను. మా సంస్థలో ఇప్పుడు రెండువేల మంది సభ్యులు ఉన్నారు.
భారత్-కొరియా-తెలంగాణ
సాంస్కృతిక ఉత్సవాలు, ఆల్ ఇండియా కె-పాప్ పోటీలు, కొరియన్ ఫిల్మ్ ఫెస్టివల్స్, బ్యాండ్, సంగీత కచేరీలు, పాప్ ఈవెంట్స్ తరచూ నిర్వహిస్తున్నాం. ఇందుకు రిపబ్లిక్ ఆఫ్ కొరియా రాయబార కార్యాలయం, కొరియన్ కల్చరల్ సెంటర్ ఆఫ్ ఇండియా, తెలంగాణ భాషా-సాంస్కృతిక శాఖలు సహకారం అందిస్తున్నాయి. ఇండియాలోనే అతిపిన్న వయస్కురాలైన కొరియన్ కల్చరల్ అడ్మినిస్ట్రేటర్ నేనే. ఓ కొత్త భాష నేర్చుకోవడం అంటే ఒక కొత్త కిటికీ తెరుచుకోవడమే. అందులోంచి ఓ సరికొత్త ప్రపంచాన్ని చూడవచ్చు. మన ఆలోచనల్ని సువిశాలం చేసుకోవచ్చు.
మరువలేని సహకారం
తెలంగాణ-భారత్- దక్షిణ కొరియాలకు సంబంధించి ఎన్నో కల్చరల్ ఫెస్టివల్స్ నిర్వహించాను. అందులో మన తెలంగాణ బిడ్డలకూ అవకాశం ఇచ్చాను. ఉత్సవాల నిర్వహణలో ప్రభుత్వం తరఫున తెలంగాణ సాంస్కృతికశాఖ డైరెక్టర్ మామిడి హరికృష్ణ గారి సహకారం మరువలేనిది. ఇలాంటి అరుదైన అవకాశాన్ని సొంతం చేసుకున్న తొలి భారత – తెలంగాణ అమ్మాయిని నేనే కావడం సంతోషంగా ఉంది. రెండు దేశాల సాంస్కృతిక సంబంధాలను ముందుకు తీసుకెళ్లడానికి మరింత కృషి చేస్తాను. నా ఇష్టాన్ని గుర్తించి.. ఈ దిశగా నన్ను ప్రోత్సహిస్తున్న అమ్మానాన్నలకు కృతజ్ఞతలు.
– రవికుమార్ తోటపల్లి