కొన్ని కలలేమో..
అలల్లా ఎగిసి రాలిపోతుంటాయి
మరికొన్ని సందిగ్ధావస్థను అలుముకొని
నిస్తేజమవుతుంటాయి!
ఆనందాల వెల్లువ
ఆనకట్టేదో కట్టుకొని
మది గడప దాటి రానంటుంది
మనసు లోలకమై
డోలాయమానం చేస్తూ
వేదనాతరంగాలను కంటుంది
ఇలలో.. మగువ మనుగడెప్పుడూ
సునామీ చూరిన అల్లకల్లోల సంద్రమే!
ఇష్టాలన్నీ
ఇంకొకరి కోసం మారిపోతుంటాయి
కష్టాలన్నీ చుట్టాలై విరివిగా వరిస్తుంటాయి
సత్తువంతా సహనం తొడుక్కొని
కొవ్వొత్తై కరుగుతూ
తనవారికై వెలుగులను పంచుతుంటుంది
అభిరుచులు నిర్వీర్యమై
అస్తిత్వంకై వెతుకులాడుతుంటాయి
ముదిత మోదమెప్పుడూ
పురుషహంకార సామ్రాజ్యంలో కట్టుబానిసే!
కానీ.. ఎవరో గుర్తించలేదని
నైపుణ్యాలనెప్పుడూ
మరుగున పడనీయకు..
ఎవరో అభినందించలేదని
సామర్థ్యాలనెప్పుడూ పారిపోనీయకు..
నీకంటూ ఒక స్థానం నువ్వే ఏర్పరుచుకో
నీ సంతోషం ఎక్కడుందో నువ్వే పసిగట్టుకో
నీ పయనం నీదే.. నీ గమ్యం నీతోనే..
ఒక రోజు..
నువ్వు ఆదర్శ జ్యోతివై ప్రజ్వలిస్తుంటే
నిన్ను లెక్కచేయని వారంతా
నీ చుట్టూ చేరిన
దీపపు పురుగులై కాలిపోతుంటారు
నీ ఔన్నత్యపు ధాటికి
కుప్పకూలిపోతుంటారు!
చేసిన తప్పులు స్ఫురించి
పశ్చాత్తాపం వికసించి
మహిళామహత్వం అవగతమయ్యేలా
మార్పు మొదలెట్టాలి నువ్వే!
గట్టి సంకల్పం నీలో పుట్టి
నేటి సమాజంలో మేటిగా బతకాలి
ఎవరాపగలరు? నీ పురోగతిని..
ఏది అణచగలదు? నీ అభ్యున్నతిని..
నువ్వు తలచుకో.. చరితను తిరగ రాసుకో..!
– అయిత అనిత