కన్ను క్లిష్టతను పట్టేస్తుంది
హృదయం ఎన్ని వంకలు తిరుగుతుందో
ఎరుక చేస్తుంది
దివ్వెలోకి దుఃఖం జారుకున్న తర్వాత
కాలానికి బేరమైన దేహానికి కాపలా పడుతుంది
ఊదారంగు ఊహై నిన్నటిని చిత్రిస్తుంది!
ప్రకృతికి ఎంతో కొంత బాకీ పడ్డట్టు చెట్టు
గాలి ముఖాన్ని ముద్దాడి చెప్తుంది
ఉక్కపోత ఎప్పడిదో వలపోతలా చెమటై కారిపోతుంది
గాఢంగానో, నిగూఢంగానో కన్నీటి చుక్కను
పెదవి హత్తుకుంటుంది!
ప్రవహించని నీళ్లలో కరిగిపోయిన గతం చీకటి
దాక్కుంటుంది
పద్దు వదిలిపెట్టిన మాటను పట్టుకొని
వెంటబడుతుంది
నెమళ్ల గుంపు వానపొద్దును కమ్ముకున్న తర్వాత
పించాలు బాధపడుతున్న మనిషిని నిమురుతాయి!
లోతులు పిలుస్తుంటాయి
లొట్టిపిట్టలు శ్రావ్యంగా అరుస్తుంటాయి
ఒంటరితనం చిలక్కొయ్యకు వేలాడుతున్న
కొంకి కట్టెలా బీరిపోతుంది..!
– వేముగంటి మురళి
96765 98465