పునాదికి కుదురుగా ఓ రాయి పడుతున్నది
ఇంటికి దోఖా ఉండదు
గతించి, గడిచిపోయిన మొరం రాళ్లు కాదు
అమరుల త్యాగాలు పొదిగిన రాళ్లు!
రాళ్లంటే నాపరాళ్లు కావు
ఉద్యమ నెగడులో సలసల ఉడికినరాళ్లు
గెలుపు జెండాలు ఏరువాకలై సాగేరాళ్లు..!
దూరాలను చెరిపేసి తీరానికీ దరిచేర్చే పడవరాళ్లు
కష్టనష్టాల్లో నవ్వులు పూయించి
బతుకు దెరువు గోడలను అలంకరించే బంతిపూలరాళ్లు..!
ఈ రాళ్లు అభివృద్ధి సంక్షేమాల సంకేతాలు
న్యాయానికి నీడనిచ్చే నీలిరాళ్లు
పోశమ్మ, పెద్దమ్మలై దీవించే రాళ్లు
యాదగిరి నరసింహులై కొలిచేరాళ్లు!
కూలిపోయిన నిట్టాడుల ధ్వజస్తంభాలు చేసేరాళ్లు
పేదరికాన్ని కడతేర్చి జీవన ప్రమాణాల్లో వెలుగు పూసేరాళ్లు
బతుకు దెరువుకు దేవసిరిమల్లెలై విరబూసే రాళ్లు
ఆత్మగౌరవానికి ప్రగతి ఆనవాళ్లు..!
సిగల పూలను తెంపినోళ్లే
సిగకొప్పుల సొగసును మాట్లాడుతున్నరు
ఇంద్రవెల్లిని రక్తవెల్లి చేసినోళ్లే
సామాజిక న్యాయమంటూ
పాతడప్పులు గోకుతున్నరు!
పగిలిన డప్పుకు మేకపిల్ల తోలు ఆసర
తడెండిన పొలాలకు చెలిమె ఊట బాసట
దరిలేని దీపాలకు దారి చూపే దళిత క్రాంతి..
దింపుడు కల్లాలు విజయగీతికలు కాలేవు
చేయూతలే చరిత్రలు !
భుజం మీది రుమాలు తలపాగను అలంకరిస్తది
గతితప్పిన కాలచక్రం మీద
కాలాతీత సంతకమే ‘దళిత బంధు’..!!
వనపట్ల సుబ్బయ్య