శాంతానికి ఫలం ఆనందం. ఆనందానికి మూలం శాంతం. ఈ రెండూ మానవుడి దివ్య హృదయ స్పందనలు. నిజానికి ఇవి అభేద అమృతనదులు. అశాంతి అంటే అలజడి, అనిశ్చితి, భయం, అసంతృప్తి, బాధ. మారే ఉధృతులతో లోలోపల సాగే ప్రవాహాలే శాంతి, అశాంతి. ఖండాలుగా ఆయా సందర్భాలలో కలిగే అనుభవాలే సుఖాలు, బాధలు. అశాంతిని కలిగించేవే అనేక రూపాలలో వచ్చే సమస్యలు. మన జ్ఞాన, ఇచ్ఛా, క్రియాశక్తులను వాటి పరిష్కారం వైపు కేంద్రీకరింపజేసే సందర్భాలు.
సమస్యలు కొన్ని స్వయంకృతాలు. కొన్ని అన్యకృతాలు. తన దేహ, బుద్ధి పరిమితుల వల్ల కలిగేవి, ముందుజాగ్రత్తతో నివారించుకోగలిగినవి స్వయంకృతాలు. తన అధీనంలో లేని ప్రాకృతిక, సామాజిక, రాజ్యశక్తులతో కలిగే సమస్యలు అన్యకృతాలు. అన్యకృత సమస్యలను ఎప్పటికప్పుడు ఎదుర్కొని పరిష్కరించుకోవాల్సిందే! లేదా వాటి ప్రభావం నుంచి దూరంగా ఉండటానికి, చాలా స్వల్పంగా గురయ్యేలా జీవించడానికి పూనుకోవాల్సిందే! అయితే విస్తరిస్తున్న నవ్యనాగరికత వల్ల రెండవ వికల్పానికి అవకాశాలు సుమారుగా లుప్తమైనట్లే. ఏ సమస్యలకైనా పరిష్కారాలు పొందవలసింది… గురువు, పెద్దలు, సంప్రదాయం, శాస్త్రం, స్వీయ అనుభవాల ద్వారానే! బుద్ధికి అందిన మార్గాలలోనే!!
ఆయా సమాజాల పరిణత సంస్కృతులు నిర్దేశించిన మార్గంలో, విచక్షణాయుతంగా… సమకాలీన సాంకేతిక సహకార వినియోగంతో జీవితాన్ని సాగిస్తే సగం సమస్యలకు అవకాశమే ఉండదు. మిగతా సమస్యల్లోనూ చాలావరకు ఇంద్రియ నిగ్రహంతో, కొంత ముందుచూపుతో, క్షమతో జీవిస్తే సులభంగా పరిష్కారం అవుతాయి. పరిష్కరించలేని సమస్యలను భగవంతుడిపై భారంవేసి, జాగరూకతతో భరిస్తూ కాలానికి వదలి వేయడమే వివేకం.
ఏ సమస్యలు ఉన్నా, ఎలాంటి సమస్యలూ లేకున్నా… ఎటువంటి విశిష్టతలు ఉన్నా లేకున్నా.. ధర్మనిష్ఠతో, వృత్తి నిబద్ధతతో, కృతజ్ఞతతో, దైవచింతనతో రుషులు సాధన చేసిన ఆర్షమార్గంలో సాగించే జీవితం శ్రేయస్కరం, ఆనందమయం, భవ్య భవిష్యత్తు పోషకంగా పరిఢవిల్లుతుంది. వారివారి ప్రజ్ఞ, కృషి, కుటుంబ నేపథ్యం, సమాజంలోఉన్న పరపతి వల్ల కలిగే కౌశలాలు, స్థానాలు, సంపదలు, అధికారాలు, కీర్తిప్రతిష్ఠలు తాత్కాలికమే! అయితే, ఆర్షమార్గంలో ధర్మబద్ధంగా సాగితే ఈ విశిష్టతలు ఆయా వ్యక్తులకే కాక వ్యవస్థకూ మహామధుకోశంగా మారుతాయి.
అలా కాకుండా మాయలోపడి అహంకారమద దష్టమైతే శాంతి లోపిస్తుంది. అశాంతి ప్రబలుతుంది. సమస్యలు వెంటాడుతాయి. మన విధానశైలి ఎంతటి పటాటోపంతో, ప్రశంసలతో సాగినా , ‘చరిత్ర‘లో ఎంతగొప్పగా పేరు గడించినా… సంస్కార తరంగాలుగా ప్రకృతిరుతంలో లీనమయ్యే వారి మూల్యాలు .. అంటే భగవంతుడి నిర్మితిన వారి కర్మలు భావిభవ్యతకు కుపోషకాలే. సత్యగత, నిష్కుటిల, సమార్ద్ర విధానాలే సమస్యలను ఛేదించే భవ్యనిర్మాణ పథాలు అని గుర్తెరగాలి.
– యముగంటి ప్రభాకర్ 94401 52258