పాటంటే ఆమెకు ప్రాణం లెక్క. కుటుంబ పరిస్థితుల వల్ల చదువు ఆగమైనా సహించింది. కష్టపడి గాయనిగా గుర్తింపు తెచ్చుకుంటున్న క్రమంలో.. పెండ్లి పేరుతో మరో ఆటంకం కలిగించే ప్రయత్నం చేస్తే.. వాదించింది, ఎదిరించింది. ఒక్కో మెట్టూ ఎక్కుతూ ‘పల్లెపాటల ధూమ్’లో దుమ్మురేపుతున్న బీడ అశ్విని పాటల ముచ్చట..
మాది ఘట్కేసర్ దగ్గర చెంగిచెర్ల. సొంతూరు వర్గల్. మేం పుట్టి పెరిగిందంతా చెంగిచెర్లలోనే. బతుకుదెరువు కోసం అమ్మానాయిన హైదరాబాద్ వచ్చిండ్రు. మా అమ్మమ్మ బాగా పాడుతుండె. ఆమె ద్వారానే నాకు పాటల ధ్యాస వచ్చిందేమో. ఉపాధి కోసం పట్నం వచ్చిన నాయిన, ఏదైనా తెలిసిన పని చేస్తెనే నాలుగు పైసలు సంపాదించొచ్చు అనుకొని మ్యాకలు కాసుడు మొదలువెట్టిండు. ప్రతి ఆర్నెల్లకోసారి మ్యాకలను బేరంబెట్టేది. ఎండనక, వాననక కష్టపడి పనిచేస్తే తనకంటే దళారే ఎక్కువ లాభపడేటోడు. మన శ్రమను మూడో మనిషి కెందుకు దారపోయాలె అనుకొని, ఎవరి సాయం లేకుండా నాయిన్నే మ్యాకలబేరం చేస్తుండు. ఆ మ్యాకల్ని మండీ పక్కన ఖాళీ జాగల అమ్మ మేపుతది. ఇదే మా జీవనాధారం. మేం ఇద్దరం అక్కాచెల్లెండ్లం. సిటీ శివారు కాబట్టి ఇండ్ల పక్కనే పంటలు ఉండేవి. పల్లెపట్నం కలగలిపినట్లు మిక్స్డ్ కల్చర్ కనిపించేది. ఇక్కడి భిన్నమైన వాతావరణం నా మనసును పాటలవైపు లాక్కెళ్లింది. సింగర్ కావాలనే ఆశ కలిగించింది.
అభిరుచికి భరోసా
అక్కకు పెండ్లయింది. బావ సంతోష్ ప్రొఫెషనల్ కొరియోగ్రాఫర్. జానపదాలను వెలికితీయాలనే ఉద్దేశంతో బావవాళ్లు ‘ఈ96టీవీ’ అనే చానెల్ పెట్టిండ్రు. మంచిమంచి పల్లె పదాలను పరిచయం చేస్తుండ్రు. ఒకసారి ఏదో ఫంక్షన్ కోసం అక్కవాళ్లింటికి వెళ్లిన. సరదాగా నేను ‘ఏమే పిల్లా అన్నప్పుడల్లా..’ పాట పాడుతుంటే హఠాత్తుగా బావొచ్చిండు. ‘మంచిగనే పాడుతున్నవ్.. ప్రాక్టీస్ చేస్తున్నవా’ అని అడిగిండు. ‘అవును బావా! సింగర్ కావడమే నా లక్ష్యం’ అని చెప్పిన. కొద్దిసేపు అక్కడ నిశ్శబ్దం ఆవరించింది. నేనేదో చెప్పరానిది చెప్పినట్టు, అడగరానిది అడిగినట్టు చూసిండ్రంతా. అక్క, బావ మాత్రం నా అభిరుచిని అర్థంచేసుకున్నరు.
అన్నీ వదిలేయాల్నా?
‘నేను పాటలు పాడతా’ అనంగనే ఇంట్ల లొల్లి షురువైంది. ఏదైతే అదైందని గట్టిగ వాదించిన. అమ్మానాయినలను ఒప్పించిన. వాళ్లేమనుకుంటరో వీళ్లేమనుకుంటరో అని వాళ్ల భయం. మా అసొంటోళ్లు పాటలు పాడితే అంత నామోషీ ఏందో నాకైతే అర్థంగాలేదు. ఇక మ్యూజికైనా నేర్చుకుందామని అమీర్పేటలోని ఒక ఇన్స్టిట్యూట్లో చేరిన. ‘చెంగిచెర్ల నుంచి అమీర్పేటకు పోవుడు అవసరమా? అమ్మాయిలకు ఇవన్నీ ఎందుకు?’ అని మల్లా లొల్లి. ఓసారి సాంగ్ రికార్డింగ్ ఉందంటే బావతోపాటు సిద్దిపేట పోయిన. నాకెందుకో డమ్మీగా అయినా ఒక పాట పాడాలె అనిపించింది. కానీ రికార్డింగ్ స్టూడియోలు అంత ఖాళీగా ఉండవు. చివర్లో నేను ధైర్యం చేసి ‘నేనొక్కసారి పాడతా’ అన్నాను. అందరూ నా మొఖానికేసి చూసిండ్రు. మా బావ సరేనన్నడు. అప్పటికే యూట్యూబ్లో ట్రెండింగ్లో ఉన్న ఒక పాట పాడిన. స్టూడియోలో ఉన్నవాళ్లంతా మెచ్చుకున్నరు. నెల రోజులకే ‘ఈ96టీవీ’ చానెల్లో ‘మా ఊరి గొల్లొల్ల పిల్లగాడు మా ఇంటెన్క ఇంట్లోనే ఉండెటోడు’ పాటకు అవకాశం ఇచ్చిండ్రు. ఆ పాట సూపర్ హిట్టయ్యింది.
గొప్పగా చెప్తుండ్రు
మొదటి పాటతోనే మంచి పేరు, గుర్తింపు వచ్చినయి. వెంట వెంటనే పాడితే బాగుంటుందని అదే చానెల్లో ‘నెత్తిమీద కల్లుకుండ దంసరి ఓ దంసరీ’ పాట పాడిన. రెండు కోట్ల వ్యూస్ వచ్చినయి. ఈ పాట ఇచ్చిన సంతృప్తి మాటల్లో చెప్పలేను. ఇక పూర్తిస్థాయి సింగర్గా ఉండిపోవాలని గట్టిగా అనుకున్న. ‘రావ రావ నా మేన బావా రంగా రావయ్యలో’, ‘బంగారు నా మేన బావ నీకు భారమై
పోతినా బావా’, ‘రాజుకోటలోని రాణిలెక్క నేనున్నా’.. ఇలా అనేక జానపదాలు పాడిన. రిలీజ్ కానివి ఇంకా కొన్ని ఉన్నయి. ఇదే ఊపుమీద పాడుతూ.. సినిమాలకు ప్రయత్నించాలన్నది నా ఆలోచన. అంతలోనే మావాళ్లు ‘పెండ్లి ప్రస్తావన’ తీసుకొచ్చిండ్రు. ‘నా కెరీర్ ఇప్పుడే స్టార్ట్ అయ్యింది. దానిని నాశనం చేసే ప్రయత్నం చేయకుర్రీ. ఇప్పటికే చదువు ఆగమైంది. మ్యూజిక్ ఆగిపోయింది’ అని ఎమోషన్ అయిన. మా బావ కూడా నచ్చజెప్పిండు. అమ్మానాయిన అర్థంచేసుకొని సహకరించిండ్రు. అప్పట్లో నేను పాటలు పాడతా అంటే హేళనగా మాట్లాడినవాళ్లే ‘నీ పాటలు వింటుంటే మాకు గర్వంగా ఉంది’ అని చెప్తుంటే.. నేను సక్సెస్ అయ్యాననే అనిపిస్తున్నది!
– దాయి శ్రీశైలం