చిన్న సమస్య వస్తేనే కుంగిపోతున్నారు.. ఎవరికి చెప్పుకోలేక రోజుల తరబడి మదనపడుతున్నారు. విమర్శ వస్తే తట్టుకోలేకపోతున్నారు. అవమానాలు భరించలేకపోతున్నారు. ఎలా పరిష్కరించాలో, ఎలా ఎదుర్కోవాలో తెలియక కొందరు బలవన్మరణాలకు పాల్పడుతుండగా, మరికొందరు వ్యసనాలకు బానిసవుతున్నారు. కానీ అలాంటి బాధలకు నిత్యం లోనవుతూ..కంట నీరు కళ్ల సరిహద్దు దాటనివ్వకుండా.. భవిష్యత్తును అందంగా మలుచుకుంటున్నారు దివ్యాంగులు. అన్ని అవయవాలు బాగున్న వారితో తామేం తక్కువ కాదంటూ విజయ సాధనలో పోటీపడుతున్నారు. అనుకోని ప్రమాదాలు వికలాంగులుగా మార్చినా..చెదరకుండా జీవిత ప్రయాణాన్ని సాగిస్తూ కోట్లాదిమందికి స్ఫూర్తి చాటుతున్నారు.
బిడ్డకు ఏం కావొద్దనుకున్నా..
20 ఏండ్ల క్రితం ఇంట్లోకి లారీ దూసుకొచ్చింది. ప్రమాదంలో వెన్నెముక విరిగిపోగా కాళ్లు చచ్చుబడిపోయాయి. ఎంతో విలవిలలాడాను. ఆ సమయంలో గర్భణీని. కడుపులో బిడ్డ పరిస్థితి ఏందని వెక్కివెక్కి ఏడ్చాను. ప్రమాదం కారణంగా నెలలు నిండకుండానే బిడ్డకు జన్మనివ్వాల్సి వచ్చింది. అంతపెద్ద ప్రమాదం నుంచి నాకు చిన్న ఆశ.. నా బిడ్డకు ఏమీ కాలేదని. అనుకోని ప్రమాదంతో జీవితం మంచానికే పరిమితమైంది. ప్రతీరోజు ఏడ్చేదాన్ని. జీవితంలో బాధపడితే ఏమీ చేయలేమని నిర్ణయించుకున్నా. ఎంతో ఇష్టమైన టైలరింగ్, అల్లికలు,మొక్కలు నాటడం చేశాను. చెయ్యితో నడిచే కుట్టుమిషన్ పై పనిచేస్తున్నా. వస్తున్న డబ్బుతో కుటుంబానికి చేదోడుగా నిలుస్తున్నా. చిన్నారులకు ట్యూషన్లు చెబుతున్నా. ఎల్ఐసీ ఏజెంట్తోపాటు రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారం చేస్తున్నా. ఇటీవలే భర్త మరణించాడు. కొడుకును చదివిస్తున్నా.
అమ్మ కోసం నడవాలనుకుంటున్నా..
సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్గా పనిచేసేదాన్ని. 2011లో విధులు ముగించుకొని క్యాబ్లో ఇంటికొస్తుండగా జరిగిన ప్రమాదంలో వెన్నుముక దెబ్బతిన్నది. కాళ్లు కదలకుండా పోయాయి. వీల్చైర్కే పరిమితమయ్యాను. తల్లిదండ్రులు, స్నేహితులు అండగా నిలిచారు. జీవితాన్ని సవాలుగా తీసుకున్నా. ఇప్పటికీ మా కంపెనీ కొంత జీతం ఇస్తూ అండగా నిలుస్తుంది. పనిలో తలమునకలైతే వైకల్యాన్ని మరిచిపోవచ్చు. కీబోర్డు వాయిద్యం నేర్చుకొని అందులో కళారత్న బిరుదు పొందడం చాలా సంతోషంగా ఉంది. అనేక మారథాన్లలో పాల్గొన్నా. అమ్మ కోసం నడువాలనుకుంటున్నా.
చీదరించినోళ్లే గ్రేట్ అంటున్నారు
నేను మరుగుజ్జును. అనేకమంది నవ్వారు..చీదరించారు. చాలా అవమానాలు భరించాను. జీవితమంటే అన్ని అంగాలు బాగుండడమే కాదు..ఆలోచనలు బాగుండాలి. నలుగురికి మంచి జరగాలని కోరుకోవాలి. అందరిలా కారు నడపాలని అనుకున్నా. సాధ్యం కాదని చాలామంది అన్నారు. నా భార్య ప్రోత్సాహంతో కారు డ్రైవింగ్ విజయవంతంగా నేర్చుకున్నా. చరిత్రలో మరుగుజ్జులలో లైసెన్స్ పొందిన తొలివ్యక్తిని. చాలా గర్వంగా ఉంది.
దివ్యాంగుల ప్రతిభ వెలికితీస్తున్నాం
చిన్నప్పుడే పోలియో సోకింది. ఎదుగుతున్న క్రమంలో అనేక కష్టాలు నేర్చుకున్నా. నాలాగా చాలామందే ఉన్నారు. వారికి అండగా ఉండాలనే ఉద్దేశంతో ఇన్స్టిట్యూట్ డిసేబుల్ ఏర్పాటు చేశాను. పాటలు పాడుతా. యాక్టింగ్లోనూ ప్రావీణ్యత ఉంది. రెండు జాతీయ అవార్డులు తీసుకున్నా. అనేక సామాజిక సేవా కార్యక్రమాలు నిర్వహిస్తున్నాం. దివ్యాంగులకు కళాయాత్రలు, సాంస్కృతిక కార్యక్రమాలు నిర్వహిస్తుంటాం. వైకల్యంతో వెనుకడుగు వేయద్దు. ధైర్యంగా ముందుకు నడవాలి.
-డాక్టర్ పద్మావతి, ఫౌండర్,పద్మావతి ఇన్స్టిట్యూట్ ఫర్ డిసేబుల్డ్