సామాన్యుడి బలంనేను క్యాబ్ డ్రైవర్గా పని చేస్త. పొద్దున్నే బయటికి పోత. స్కూల్కు పోయే మా పిల్లల్ని చూసుకోవాలె కాబట్టి మా ఆవిడ నేను బయలుదేరే టైమ్కి లంచ్ బాక్స్ రెడీ చేయలేదు. సిటీల ఏ హోటల్ల కాదు రోడ్డు పక్కన లంచ్ చేసినా 80, 70 రూపాయలయితది. రోజూ అట్లనే తింటే నెలకు రెండు వేలు అయితయి. మేం సంపాదించేదే తక్కువ. ఇట్ల బయట తిండికి ఖర్చయిపోతే మిగిలేదేమీ ఉండదు. మాలాంటి వాళ్లకు అయిదు రూపాయలకే భోజనం పెడుతున్నది. తెలంగాణ వచ్చినంక మాకు ఆకలి తిప్పలు పోయినయ్. నాలాంటి డ్రైవర్లే కాదు డెయిలీ వేజ్ లేబర్, దవాఖానకు ఊళ్ల నుంచి వచ్చినోళ్లు తింటున్నరు. హైటెక్ సిటీకెల్లి అరవై వేల దాక సంపాదించే సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్లు గూడ తింటున్నరు. ఈ భోజనం చాలా మంచిగుంటది. మామిడి కాయ పచ్చడి, పప్పుతోపాటు దోసకాయ, వంకాయ, టమాట, ములక్కాయలు, క్యారెట్, క్యాబేజీతో చేసిన ఏదో ఒక కూర ఇస్తరు. ఒక వాటర్ ప్యాకెట్ కూడా ఇస్తరు. రోజూ ఎక్కడున్నా లంచ్ టైమ్కు ఐదు రూపాయలు ఇచ్చి తింటున్న. ఆకలి బాధ లేదు.
– శ్రీనివాస్ గౌడ్, క్యాబ్ డ్రైవర్, హైదరాబాద్