‘రాజధాని నగరంలో వీధి వీధి నాదే నాదే’ అంటాడు నటుడు ఆశిష్ విద్యార్థి. ఈ ఢిల్లీబాబుకు అక్కడి గల్లీల్లో తిరగడం అంటే సరదా! ఆ ముచ్చట్లు పదుగురితో పంచుకోవడం ఇంకా సరదా! నటుడిగానే మనకు తెలిసిన ఆశిష్ విద్యార్థి హస్తినలో మాత్రం ఆల్ ఇన్ వన్గా మారిపోతాడు. మోటివేషనల్ స్పీకర్గా సేవలు అందిస్తాడు. వీడియో బ్లాగర్గా ఢిల్లీ కబుర్లు అందరితో పంచుకుంటాడు. తాను నిత్య విద్యార్థిని అని చెప్పుకొంటున్న ఆశిష్ విద్యార్థి అంతరంగంలో కొన్ని తరంగాలు..
మా అమ్మ కథక్ నృత్యకారిణి.
ఎందరికో నాట్యం నేర్పించేది.
నాన్న సంగీత నాటక అకాడమీలో పనిచేసేవారు. ఏ కార్యక్రమం జరిగినా నన్ను తీసుకెళ్తూ ఉండేవారు. దాంతో చిన్నప్పటి నుంచే కళలపై ఆసక్తి ఏర్పడింది.
ఢిల్లీ యూనివర్సిటీ అనుబంధ కళాశాల హిందూ కాలేజీ నుంచి చరిత్రలో పట్టా అందుకున్నాను. 1986లో మొదటిసారి కన్నడ సినిమా ఆనంద్ ద్వారా చిత్ర
సీమకు పరిచయమయ్యా. ‘1942 ఏ లవ్ స్టోరీ’ నా మొదటి హిందీ చిత్రం. ఈ సినిమా తర్వాత చిత్ర
సీమలో స్థిరపడగలను అన్న నమ్మకం ఏర్పడింది. ‘ద్రోహ్కాల్’ చిత్రానికి ఉత్తమ సహాయనటుడిగా జాతీయ పురస్కారం అందుకోవడం తీపి జ్ఞాపకం.
నటనకు, నటుడికి భాషా పరిధులు ఉండవని నమ్ముతాను. విభిన్న భాషా చిత్రాల్లో పనిచేసే అవకాశం రావడం అదృష్టంగా భావిస్తున్నా. భాష ఏదైనా భావం ఒకటే కదా! అందరినీ గౌరవించడం మా నాన్న నుంచి నేర్చుకున్నా! దీంతో అందరితో త్వరగా కలిసిపోయే మనస్తత్వం అలవడింది.
నటుడిగా నేను అందరికీ సుపరిచితమే! కానీ, ‘అవిద్ మైనర్ టాక్స్’ సంస్థ నెలకొల్పి స్ఫూర్తిమంతమైన ఉపన్యాసాలు ఇస్తుంటాను. ఊకదంపుడు ఉపన్యాసాలు నా వల్ల కాదు! ప్రసంగం సరదాగా సాగిపోవాలి. శ్రోతలు ‘మళ్లీ పాఠం మొదలు పెట్టాడురా!’ అనుకోవద్దు. వాళ్లకు కథ వింటున్న అనుభూతి కలిగించాలి. ఆ విషయంలో నేను కృతకృత్యుణ్ని అయ్యాననే అనుకుంటున్నాను.
నేను పుట్టి, పెరిగిన ఢిల్లీ అంటే నాకు వల్లమాలిన అభిమానం. అందుకే ఢిల్లీ వీధులను, చారిత్రక కట్టడాలను వీడియో తీసి సామాజిక మాధ్యమాల్లో పోస్ట్ చేస్తుంటా. ఢిల్లీలో పెరగడం నా అభివృద్ధికి ఎంతగానో దోహదం చేసింది. ఇక్కడి సంస్కృతి, సంప్రదాయాలు నన్ను ఎంతగానో ప్రభావితం చేశాయి.